5ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

 1^η Εβδομάδα Εκδηλώσεων

      Αύριο, Τετάρτη 8 Μαΐου ξεκινούν οι εκδηλώσεις του 5^ου Φεστιβάλ Αστυνομικής λογοτεχνίας.

     Η πρώτη εκδήλωση αφορά την παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν» (εκδόσεις Διόπτρα). Για το βιβλίο θα μιλήσει η Ελεονώρα Ορφανίδου (δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός) ενώ αποσπάσματα θα διαβάσει ο Σπύρος Σουρβίνος (ηθοποιός, σκηνοθέτης). Στο Omikron2, Βουτάδων 42, Γκάζι, στις 19.00

     Θα ακολουθήσει την επόμενη ημέρα, Πέμπτη 9 Μαΐου, στο βιβλιοπωλείο Monogram, Υμηττού 17, Χολαργός, στις 19.00, εκδήλωση με θέμα True Crime. Ομιλητές: Γιάννης Πανούσης (ομότιμος καθηγητής εγκληματολογίας), Κώστας Χασιώτης (αστυνομικός υποδιευθυντής, πρώην προϊστάμενος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών), Πάνος Σόμπολος (δημοσιογράφος), Χάρης Βεραμόν (ιδιωτικός ερευνητής). Συντονίζει ο Γρηγόρης Αζαριάδης (συγγραφέας, κριτικός αστυνομικής λογοτεχνίας).

     Την Παρασκευή 10 Μαΐου, μία ακόμη πρώτη  παρουσίαση ενός βιβλίου στο βιβλιοπωλείο Monogram. Πρόκειται για το «(Α)ΟΡΑΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ» της Μίνας Τσιμογιάννη. (Εκδόσεις Κύφαντα). Ομιλητές: Γιώτα Βασιλείου (blogger, διαχειρίστρια της ομάδας Βιβλιογραφικά), Πέμη Γκανά (συγγραφέας) Ανδριανή Καλύβα (φιλόλογος-συγγραφέας).

     Το Σάββατο και πάλι στο βιβλιοπωλείο Monogram στις 19.00, θα γίνει η πρώτη παρουσίαση του τρίτου τόμου του συλλογικού έργου «Θεσσαλονίκη Νουάρ: Η πόλη κάτω από την πόλη». (εκδόσεις Αρχέτυπο). Ομιλητές: Κλαίρη Θεοδώρου (συγγραφέας), Στέφανος Τσιτσόπουλος (ραδιοφωνικός παραγωγός-συγγραφέας), Αλέξανδρος Μυροφορίδης (υπεύθυνος έκδοσης της σειράς αστυνομικού μυστηρίου «Θεσσαλονίκη Νουάρ»)

     Τέλος την Κυριακή 12 Μαΐου, υπάρχουν οι Λογοτεχνικές Διαδρομές: Εγκλήματα Στην Αθήνα. Ένας περίπατος στο ιστορικό κέντρο της πόλης, από το Ζάππειο έως την Πλάκα, σε σημεία που σημαδεύτηκαν από πραγματικά, αλλά και φανταστικά εγκλήματα, με τον δημοσιογράφο-συγγραφέα, Κώστα Στοφόρο. Ακολουθούμε τις διαδρομές που χάραξαν συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων όπως ο Philip Kerr στο «Φοβού τους Δαναούς» και ο Πάνος Αμυράς στον «Λιμό». Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ. Αγορά στο τηλ. 6958465415. Περισσότερες πληροφορίες στο www.agathafestival.gr .

Θα ακολουθήσει στις 18.00 στο βιβλιοπωλείο Monogram εκδήλωση με θέμα «Ο Γιατρός Στην Αστυνομική Λογοτεχνία». Ομιλητές: Αποστολία Ακριβούση (ιατροδικαστής), Έλενα Μπολονάση (δικηγόρος, εγκληματολόγος, συγγραφέας), Δημήτρης Δικαίος (ψυχίατρος). Συντονίζει η Έστα Τσιγκάνου (ενδοκρινολόγος, διαβητολόγος).

Λίγο αργότερα, στις 20.00, στον ίδιο χώρο, θα γίνει η πρώτη παρουσίαση του συλλογικού έργου «24 Αστυνομικές Ιστορίες Στις Ράγες». Η έκδοση του φεστιβάλ με τη συμμετοχή 24 συγγραφέων της διοργάνωσης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα, με την χορηγία της Αττικό Μετρό. Θα μιλήσουν: Γιάννης Μόσχος (συγγραφέας), Άντυ Βρόσγος (συγγραφέας) και Στέργιος Γκάκας (συγγραφέας). Συντονίζει η Έλενα Σπανδωνή (δημοσιογράφος).      

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΘΑ

MARTIN CORDIC
Μετάφραση ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις ΚΨΜ
Σελ. 300, 2023

      Το δεύτερο μυθιστόρημα του επιμελητή εκδόσεων Μ. Κόρντιτς, περιλαμβάνει το βιβλίο «Τα Χρόνια Με τη Μάρθα».

     Ο 15χρονος έφηβος Ζέλικο Ντραζένκο Κοβάσεβιτς, γιος μεταναστών από την Ερζεγοβίνη, ζει στο Λουντβιγκσχάφεν της Γερμανίας, σ’ ένα κτίριο που ανήκει σε κάποια χριστιανική οργάνωση. «Ο πατέρας μου ήταν εδώ ο διαχειριστής και η μητέρα μου η καθαρίστρια. Ως αντάλλαγμα, μας παρείχαν δωρεάν ένα δυάρι στη μπροστινή μεριά, στο οποίο μέναμε ο πατέρας μου, η μητέρα μου, ο μεγάλος μου αδελφός ο Κρούνο, η μικρή μου αδερφή η Λιούμπα και ο παπαγάλος μας ο Λόταρ».

     Στα τεσσαρακοστά γενέθλια της μητέρας του, στη διάρκεια της γιορτής που διοργανώθηκε, γνώρισε την καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, Μάρθα Γκρούμπερ. « Η κυρία Γκρούμπερ είχε αυθεντικό ξανθό μαλλί. Στην αρχή νόμισα ότι τα μαλλιά της ήταν λευκά. Έπειτα κατάλαβα όμως ότι τα μαλλιά της ήταν ένα μείγμα από ξανθά και λευκά μαλλιά, και συμπέρανα ότι δεν μπορούσαν να βαφτούν. Σαν να ήθελε να τονίσει την αυθεντικότητα των μαλλιών της η κυρία Γκρούμπερ είχε και φακίδες στο πρόσωπό της, πράγμα που μου άρεσε αμέσως πολύ».

     Ο νεαρός Ζέλικο, κάνει σκληρές προσπάθειες να ενταχθεί στη γερμανική κοινωνία. Ανάμεσα στα άλλα, σε καθημερινή βάση ψάχνει τους κάδους ανακύκλωσης χαρτιού, βρίσκει εφημερίδες και περιοδικά και τα «ξεκοκαλίζει» ψάχνοντας για λέξεις άγνωστες, τις οποίες αφού βρει την ερμηνεία τους σε ένα λεξικό, προσπαθεί να εντάξει στο λεξιλόγιό του. Εκείνη την ημέρα δεν το ήξερε και δεν μπορούσε να το φανταστεί, αλλά η γνωριμία του με τη Μάρθα Γκρούμπερ, επρόκειτο να αλλάξει τη ζωή του.

     Χρόνια μετά, έχοντας ακόμη έντονη την αίσθηση της διαφορετικότητάς του και την ανάμνηση των προβλημάτων που αντιμετώπισε ό ίδιος, αλλά πολύ περισσότερο οι γονείς του, αποφάσισε να αφηγηθεί την ιστορία του. «Την ιστορία μου θέλω να τη διηγηθώ επειδή πιστεύω ότι πρέπει να διηγούμαστε περισσότερες ιστορίες για μας σε τούτη δω τη χώρα. Η ζωή μου ίσως έχει πολλά κοινά με τη ζωή άλλων ανθρώπων που, σαν κι εμένα, είναι παιδιά γονιών οι οποίοι ήρθαν κάποτε εδώ πέρα, και δεν είχαν από πού αλλού να κρατηθούν πέρα από το σώμα τους και τα όνειρά τους».

     Ο Μ. Κόρντιτς, μέσα από την αφήγηση ενός παράδοξου έρωτα, καταφέρνει με υποδόριο, αλλά απόλυτα ακριβή τρόπο, να επισημάνει όλα όσα συνιστούν την Γερμανία και άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης σαν χώρες υποδοχής μεταναστών αλλά και τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τη συνύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών.     

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

KEN FOLLETT
Μετάφραση ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΚΑΝΤΖΟΛΑ ΣΑΜΠΑΤΑΚΟΥ
Εκδόσεις BELL
Σελ. 790, Νοέμβριος 2023

      Ένα ακόμη μυθιστόρημα της ιδιαίτερα πετυχημένης σειράς του Kingsbridge του Κ. Φόλετ, είναι το «Τα Όπλα Του Φωτός» που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό.

     Το 1792, οι πρώτες μηχανές απειλούν να στερήσουν από τους κλωστοϋφαντουργούς της (επινοημένης) πόλης του Kingsbridge, ακόμη και αυτό το πενιχρό ημερομίσθιο με το οποίο αμείβονται και το οποίο τους επιτρέπει να ζουν φτωχικά μεν, αλλά αξιοπρεπώς. Παρά το γεγονός ότι αυτές οι «μηχανές» δεν είναι τίποτε άλλο παρά πρωτόγονα κατασκευάσματα, εν τούτοις κάνουν τη δουλειά ορισμένων «ειδικοτήτων» της βιομηχανίας της κλωστοϋφαντουργίας που ανθεί στην περιοχή, περιττή.

     Οι εργαζόμενοι προσπαθούν να αντιδράσουν. Ο κίνδυνος της ανεργίας, φέρνει το φάσμα της φτώχειας, την πείνας, την ανέχειας και της δυστυχίας όλο και πιο κοντά. Προσπαθούν να συνασπιστούν σε κάποια πρώιμη μορφή συνδικάτων. «…η εταιρεία δεν ήταν παρά ένα πρώτο βήμα. Αποτελούσε μέρος ενός κινήματος που απλωνόταν σ’ όλη τη χώρα, καθώς ο εργατόκοσμος μορφωνόταν, διάβαζε βιβλία και πήγαινε σε ομιλίες. Και υπήρχε ένας σκοπός πίσω από το κίνημα αυτό. Οι εργαζόμενοι ήθελαν να έχουν λόγο στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας τους. Όταν γινόταν πόλεμος, εκείνοι καλούνταν να πολεμήσουν και όταν η τιμή του ψωμιού ανέβαινε στα ύψη εκείνοι λιμοκτονούσαν». Όμως έχουν να αντιμετωπίσουν τους πανίσχυρους βιομηχάνους, που υποστηρίζονται από τους γαιοκτήμονες-άρχοντες και την τυραννική κυβέρνηση του βασιλιά Γεώργιου Γ!. Η οποία έχοντας χάσει υπερπόντια εδάφη εξ αιτίας της Αμερικανικής επανάστασης και φοβούμενη τις ιδέες της Γαλλικής επανάστασης, είναι αποφασισμένη να καταπνίξει κάθε αντιπολιτευτική φωνή.

     Η ανάρρηση του Βοναπάρτη στην εξουσία και οι επεκτατικές του βλέψεις, οδηγούν σε πόλεμο και την κυβέρνηση στο να λάβει πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα…

     Στο μυθιστόρημα «Τα Όπλα Του Φωτός», η εγνωσμένης αξίας αφηγηματική δεινότητα του Κ. Φόλετ, αγγίζει νέα ύψη. Το βιβλίο απεικονίζει με εξαιρετική ακρίβεια την εποχή, τους ανθρώπους της και τις επερχόμενες αλλαγές σε κάθε επίπεδο. Πλούτος περιγραφών τόπων, τοπίων, γεγονότων και καταστάσεων. Εξίσου πλούσια και πολυσχιδής είναι η ανάπτυξη του πλήθους των διαφορετικών χαρακτήρων του έργου, της νοοτροπίας και των συναισθημάτων που τους κατακλύζουν. Τέλος, ιδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω στην μοναδικής ιστορικής πιστότητας, συναρπαστική, ολοζώντανη περιγραφή των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο τριήμερο 16-18 Ιουνίου 1815, στα σταροχώραφα γύρω από το μικρό χωριό Βατερλό, που τώρα ανήκει στην επικράτεια του Βελγίου. Αναφέρομαι στη «μάχη του Βατερλό», που σήμανε την καταστροφή του Βοναπάρτη και το τερματισμό των πολυετών πολεμικών συγκρούσεων που-όπως κάθε πόλεμος άλλωστε-κόστισαν ανθρώπινες ζωές και καταρράκωσαν τις οικονομίες των χωρών που συμμετείχαν.

     Ένα μυθιστόρημα-ποταμός που πολύ δύσκολα θα αφήσετε από τα χέρια σας!    

5ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

      Ξεκινούν σε λίγες μέρες οι εκδηλώσεις του 5^ου Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Η διάρκειά του είναι από 8 Μαΐου έως 5 Ιουνίου. Όλον αυτόν τον μήνα, θα γίνουν δεκάδες εκδηλώσεις σε διάφορα σημεία της Αθήνας, που αφορούν την αστυνομική λογοτεχνία, . Πρώτες παρουσιάσεις βιβλίων, παρουσιάσεις συγγραφέων ελλήνων και ξένων, σεμινάρια, ομιλίες, μαθήματα δημιουργικής γραφής, «παιχνίδια» μυστηρίου για παιδιά κι ενήλικες, συναυλίες και άλλα πολλά. Από αυτό το blog, σε τακτά χρονικά διαστήματα, θα δημοσιεύω το πρόγραμμα των εκδηλώσεων. Ήδη την Παρασκευή 26 Απριλίου, έγινε ένα προφεστιβαλικό event με την παρουσία του πολύ γνωστού συγγραφέα Ian Rankin, ο οποίος μίλησε για το νέο του βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε. Με αυτήν την ευκαιρία, η κ. Ιωάννα Πετρίδου, εκ των βασικών διοργανωτών του Φεστιβάλ, είχε την καλοσύνη να απαντήσει σε μερικά ερωτήματα που της έθεσα, παρά το ιδιαιτέρως βεβαρυμμένο πρόγραμμά της.

      Πως προέκυψε η ιδέα ενός Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας;

      Διάβαζα ελληνική αστυνομική λογοτεχνία και προσπαθούσα να πείσω τον κόσμο που έμπαινε στο βιβλιοπωλείο να εμπιστευτεί τους Έλληνες συγγραφείς.

Η απάντηση ήταν πάντα αρνητική, ήταν ελάχιστα τα άτομα, μόνο και μόνο επειδή με εμπιστεύονταν δοκίμασαν να διαβάσουν κάτι που δεν ήταν σκανδιναβικό ή πολύ γνωστό.

Και έτσι ένα χειμωνιάτικο απόγευμα πίνοντας καφέ με τον Γρηγόρη Αζαριάδη, σκεφτήκαμε να ξεκινήσουμε ένα φεστιβάλ αστυνομικής λογοτεχνίας για να προωθήσουμε αυτό που και οι δύο πιστεύαμε και αγαπούσαμε. 

      Υπάρχουν στην Ελλάδα, αντίστοιχα φεστιβάλ τέτοιου όγκου εκδηλώσεων, δράσεων και διάρκειας για άλλα είδη λογοτεχνίας;

     Εάν εξαιρέσουμε την διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης πού είναι η μεγαλύτερη λογοτεχνική διοργάνωση στην Ελλάδα, υπάρχουν δύο πολύ μεγάλα φεστιβάλ, ένα για τη λογοτεχνία του φανταστικού και ένα για τα κόμικ. 

Πολύ παλαιότερα και μεγαλύτερα φεστιβάλ από το Agatha. 

      Πως καλύπτεται το υψηλό κόστος που απαιτείται για την διοργάνωσή του;

     Η αλήθεια είναι ότι το κόστος είναι τόσο υψηλό που δεν μπορεί να καλυφθεί. 

Έχουμε ζητήσει επιχορήγηση από το υπουργείο πολιτισμού και ελπίζουμε.

Επίσης τρέχει ένα crowd founding όπου μπορεί ο κόσμος να συνεισφέρει ώστε να γίνει βιώσιμο το φεστιβάλ και να συνεχίσει να υπάρχει. 

Είναι πολύ δύσκολο πάντως και είναι πολύ κρίμα που δεν υπάρχουν φορείς να το υποστηρίξουν. 

      Όποιος έχει ασχοληθεί έστω και ελάχιστα με την διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων, γνωρίζει ότι εκτός από οικονομική αρωγή, απαιτούνται και ατελείωτες εργατοώρες  ακόμη και χειρονακτικής προσωπικής εργασίας. Υπάρχουν εθελοντές που βοηθούν;

     Νομίζω ότι αν σας έλεγα πόσες ώρες χρειάζονται για αυτή τη διοργάνωση δεν θα με πιστεύετε. 

Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που βοηθούν και κυρίως συγγραφείς που αντιλαμβάνονται ότι αυτή η προσπάθεια γίνεται για αυτούς. 

Στην πρόσκληση βέβαια που έχει γίνει για εθελοντές στο τριήμερο η ανταπόκριση είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη και αυτό είναι πολύ λυπηρό. 

      Πόσο καιρό μετά τη λήξη του προηγούμενου ξεκινά η διοργάνωση του επόμενου φεστιβάλ;

     Θα έλεγα ότι η διοργάνωση του επόμενου ξεκινάει πριν τη λήξη του τρέχοντος τουλάχιστον με ιδέες προς υλοποίηση. 

Πρακτικά από την επόμενη μέρα της λήξης ξεκινάει η δουλειά για το επόμενο. 

      Ποια είναι η ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού;

    Θα έλεγα ότι με την πάροδο του χρόνου το κοινό ανταποκρίνεται περισσότερο, ίσως γιατί το μαθαίνει ίσως γιατί πάντα φροντίζουμε να συμπεριλαμβάνουμε δράσεις, που δεν αφορούν μόνο το κοινό της αστυνομικής λογοτεχνίας αλλά και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο 

Υπάρχουν τόσα πολλά κοινωνικά ζητήματα που θίγει αυτό το είδος της λογοτεχνίας και τόσα πολλά είδη τέχνης που μπορείς να συνδυάσεις. 

Οι δυνατότητες είναι ατελείωτες και δεν παύουμε να επινοούμε τρόπους να φέρουμε πιο κοντά κόσμο στο αγαπημένο μας βιβλίο.

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την υποστήριξη και για τις όμορφες ερωτήσεις.

      Εγώ σας ευχαριστώ που απαντήσατε στις ερωτήσεις μου! 

ΤΟ ΑΚΕΦΑΛΟ ΑΓΑΛΜΑ

ΣΤΑΘΗΣ ΝΑΤΣΑΡΙΔΗΣ
Εκδόσεις ΠΗΓΗ
Σελ. 606, Νοέμβριος 2023

      Το βιβλίο που παρουσιάζω σήμερα, είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Σ. Νατσαρίδη και κυκλοφόρησε στο τέλος του προηγούμενου χρόνου.

     Ο Αστυνόμος Α! Δημήτρης Παπάς και ο Αστυνόμος Β! Ιάσονας Παυλίδης, είναι από τα πιο σημαντικά στελέχη της Υποδιεύθυνσης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας της Θεσσαλονίκης. «Ο Δημήτρης, πιο σοφός λόγω ηλικίας και ο Ιάσονας πιο παρορμητικός λόγω ηλικίας, κατάφεραν να εξιχνιάσουν έναν μεγάλο αριθμό εγκλημάτων και να οδηγήσουν στη φυλακή όλα τα είδη καθαρμάτων που τριγυρνούν ανάμεσα στους ανυποψίαστους πολίτες […] Το ομαδικό πνεύμα, ο αστείρευτος ενθουσιασμός για την εκτέλεση του καθήκοντος και η εν μέρει ίδια φιλοσοφία πάνω στα θέματα της δουλειάς, είχαν ως αποτέλεσμα η συνεργασία τους να αποδίδει στον μέγιστο βαθμό».

     Δεν ήταν όμως μόνο αυτές οι επαγγελματικές αρετές που τους οδήγησαν στο Προεδρικό Μέγαρο για να βραβευτούν εκείνο τον Μάρτιο. Ήταν και ο εντοπισμός και η σύλληψη ενός επικίνδυνου δραπέτη, ο οποίος στην προσπάθειά του να μείνει εκτός φυλακής δε δίστασε να δολοφονήσει πολίτες κι ένστολους.

     Στη διάρκεια της τελετής βράβευσης, γίνονται μάρτυρες μιας απόπειρας δολοφονίας ενός υπουργού και μάλιστα βοηθούν στην αποτροπή της!

     Η επιστροφή τους στη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Κυριακής 18 Μαρτίου, σηματοδοτεί την επιστροφή στην σκληρή και ζοφερή πραγματικότητα. Αμέσως μόλις επιστρέφουν, καλούνται να μεταβούν στη συμβολή των οδών Βενιζέλου κι Ερμού. Εκεί, στο μνημείο που τοποθετήθηκε για να θυμίζει τη δολοφονία από παρακρατικούς μηχανισμούς του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη τον Μάιο του 1963, έχει εντοπισθεί το γυμνό πτώμα ενός άντρα. «Μέσα από τις σκιές ξεπρόβαλε το περίγραμμα μιας ανθρώπινης σιλουέτας. Ο κορμός του γυμνού σώματος ήταν σε ορθή στάση, με την πλάτη να ακουμπάει στη βάση του μνημείου, ενώ τα πόδια ήταν παράλληλα στο έδαφος, μια εικόνα που θύμιζε έναν περαστικό, ο οποίος είχε κουραστεί και αποφάσισε να καθίσει να ξαποστάσει. Το βλέμμα τους περιπλανήθηκε από τις πατούσες προς το υπόλοιπο σώμα, πέρασε από τα πόδια και τη μέση, κινήθηκε κατακόρυφα προς τα πάνω, ψηλά στο στήθος και σταμάτησε εκεί, αφού δεν είχε που αλλού να πάει. Η συνέχεια που περίμεναν δεν ήταν εκεί. Το πτώμα ήταν ακέφαλο. Όμως, το μακάβριο θέαμα δεν τελείωνε εκεί. Πλησιάζοντας πιο κοντά, διαπίστωσαν πως, εκτός από το κεφάλι, έλειπαν και τα χέρια, που ήταν κομμένα στο ύψος του αγκώνα».

     Όπως είναι φυσικό, στο Αστυνομικό Μέγαρο σημαίνει συναγερμός. Οι άδειες ανακαλούνται. Κάθε αστυνομικός πρέπει να διατεθεί στην προσπάθεια εντοπισμού του δράστη της ειδεχθούς δολοφονίας.

     Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, σε μια προσπάθεια εξευμενισμού και εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης, πείθει τον διεθνούς φήμης συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Πέτρο Γκινέ, να συμμετάσχει στις έρευνες σαν εξωτερικός συνεργάτης. Παράλληλα, αναθέτει την εποπτεία σε ειδικό εισαγγελέα, που θα ασχολείται μόνο με αυτή την υπόθεση.

     Όμως οι έρευνες δεν έχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και οι αποτρόπαιοι, βίαιοι φόνοι συνεχίζονται, ενώ ανθρώπινα μέλη εντοπίζονται σε διάφορα σημεία…

     Ο Σ. Νατσαρίδης, μας παρουσιάζει ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα, με κινηματογραφικές σκηνές δράσης. Αν και πρωτόλειο, δεν έχει τις αβλεψίες και αδυναμίες που συνήθως έχουν τα πρώτα έργα νέων συγγραφέων. Η ευφάνταστη ιστορία του, κρατά, παρά τον όγκο του (600 πυκνογραμμένες σελίδες μεγάλου μεγέθους), αμείωτο το ενδιαφέρον, καθώς εμπλέκονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διαφθαρμένοι αστυνομικοί, σε ένα γαϊτανάκι μυστικών από το παρελθόν και παρανομίας. Εντύπωση προκαλούν οι πολύ καλά δομημένοι χαρακτήρες του έργου και η χρήση της γλώσσας. Ένα πολύ αξιόλογο μυθιστόρημα!  

5ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΙΑΣ

  Οριστικοποιήθηκε το πρόγραμμα του 5^ου Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Είναι εξαιρετικά πλούσιο σε εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας και απευθύνεται όχι μόνο στους fan του είδους, αλλά σε κάθε φίλο του βιβλίου και της ανάγνωσης.

     Η διάρκειά του είναι από τις 8 Μαΐου μέχρι 5 Ιουνίου. Ο Σελιδοδείκτης, σε τακτά χρονικά διαστήματα θα αναρτά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων. Το αποκορύφωμα του, θα είναι το τριήμερο 24-26 Μαΐου με τις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων (θα ακολουθήσει αναλυτική ενημέρωση).

     Πριν όμως από την έναρξη, θα γίνει σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο, μια πολύ σημαντική προφεστιβαλική εκδήλωση. Την Παρασκευή 26 Απριλίου, ο μεγάλος σκωτσέζος συγγραφέας Ian Rankin, έρχεται στην Ελλάδα ως προσκεκλημένος της διοργάνωσης για να παρουσιάσει τα βιβλία του και κυρίως το καινούριο που έχει τίτλο «Όσα Δεν Θέλω Να Πω» και να συνομιλήσει με το κοινό.

     Για τον συγγραφέα και τα βιβλία του, θα μιλήσουν ο δημοσιογράφος Θανάσης Μήνας και η συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Χρύσα Σπυροπούλου. Θα συντονίζει η συγγραφέας και μεταφράστρια Χίλντα Παπαδημητρίου.

     Η εκδήλωση θα γίνει στην Αθήνα, στο Αμφιθέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, Μασσαλίας 22, στις 19.00.  

ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ

ALEXIS RAVELO
Μετάφραση ΚΡΙΤΩΝ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις ΤΟΠΟΣ
Σελ. 256, Οκτώβριος 2023

      Το βιβλίο που παρουσιάζω σήμερα, είναι το δεύτερο (από οκτώ συνολικά), με κεντρικό χαρακτήρα τον Ελάδιο Μονρόι, την προσωπικότητα του οποίου πρωτογνωρίσαμε την χρονιά που πέρασε, μέσα από το μυθιστόρημα «Τρεις Κηδείες Για Τον Ελάδιο Μονρόι» (παρουσίαση 18 Νοεμβρίου 2023).

     Αυτή τη φορά ο συνταξιούχος ναυτικός που για να συμπληρώσει τη σύνταξή του, κάνει διάφορες δουλειές, άλλες νόμιμες κι άλλες λιγότερο νόμιμες, αναλαμβάνει να εντοπίσει στη Λας Πάλμας των Κανάριων νησιών, έναν άνδρα με το όνομα Έκτορ Φουέντες. «Ο Έκτορ Φουέντες Ορτάδο, σαράντα τριών ετών, ήταν από τη Μαδρίτη. Είχε τελειώσει το σχολείο στους ιησουίτες και το πανεπιστήμιο στο Καμπλουτένσε. Είχε εργαστεί ως τεχνικός εργαστηρίου σε μια κονσερβοποιία στο Λούγκο, όπου είχε γνωρίσει τη Μαρία Ουρένια Λιλ. Γάμος το 1989. Την επόμενη χρονιά επιστρέφει στη Μαδρίτη και πιάνει δουλειά στο ισπανικό τμήμα της Feinberg and Feinberg».

     Την δουλειά του εντοπισμού, αναθέτει στο Μονρόι, ένας παλιός του γνώριμος, που έμαθε από πρώτο χέρι (κυριολεκτικά) τις ικανότητές του και που εκείνη την εποχή, εργαζόταν σε ένα γραφείο ερευνών της Μαδρίτης. «Δουλεύω σ’ αυτό το πρακτορείο. Όπως βλέπετε, είναι όλα νόμιμα. Έχουμε υποκαταστήματα σε όλη τη χώρα και ασχολούμαστε με κάθε είδους υποθέσεις: συνοδεία, επαγγελματική πίστη, βιομηχανική αντικατασκοπεία, πληροφορική, εντοπισμός, απάτες και ασφαλιστικές εταιρείες […] Συνήθως μας προσλαμβάνουν δικηγορικά γραφεία ή νομικοί σύμβουλοι μεγάλων επιχειρήσεων».

     Μία από αυτές είναι και η Feinberg and Feinberg που ανέθεσε στο γραφείο ερευνών να εντοπίσει το στέλεχός της Έκτορ Φουέντες, ο οποίος «πήρε το αεροπλάνο για την Γκράν Κανάρια και μετά άνοιξε η γη και τον κατάπιε». Σύμφωνα με την Feinberg, ο Φουέντες «γνωρίζει πάρα πολλά για την εταιρεία, για τα νέα σχέδια, εμπορικές στρατηγικές για τα επόμενα χρόνια» και πιστεύουν «ότι κάποιος ανταγωνιστής τον φλέρταρε από πέρυσι και τελικά ο φιλαράκος Φουέντες αποφάσισε να παρατήσει την εταιρεία και να πουλήσει τα μυστικούλια του. Κάτι που φυσικά είναι χοντρό αδίκημα, διότι όταν μπήκε στην εταιρεία υπέγραψε συμβόλαιο εχεμύθειας».

     Το γραφείο ερευνών θα μπορούσε να στείλει άνθρωπό του στη Λας Πάλμας, αλλά το κόστος θα ανέβαινε υπερβολικά, αν η αναζήτηση κρατούσε περισσότερο από δυο-τρεις μέρες. Γι’ αυτό προτίμησαν να απευθυνθούν σε κάποιο ντόπιο που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα της πόλης κι έχει τις ανάλογες ικανότητες. Ο Μονρόι φάνηκε η ιδανική επιλογή κι έτσι προέκυψε η πρόταση!

     Ο Μονρόι δέχτηκε να αναλάβει τον εντοπισμό. Τα 100 ευρώ την ημέρα αφορολόγητα, του φάνηκαν μια δελεαστική αμοιβή. Ποτέ όμως δεν μπορούσε να φανταστεί την τροπή που θα έπαιρνε μια φαινομενικά εύκολη και «αθώα» υπόθεση.

     Μια ακόμη εξαιρετική ιστορία, που αποκαλύπτει τις απάτες των φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίες στο όνομα του κέρδους, δεν διστάζουν να πουλήσουν μη ελεγμένα φάρμακα και εμβόλια σε χώρες τις αφρικανικής ηπείρου, μετατρέποντας τους κατοίκους σε πειραματόζωα και θέτοντας τη ζωή και την υγεία τους σε σοβαρότατο κίνδυνο. Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.  

5ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

     Για πέμπτη χρονιά διοργανώνεται το Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας Agatha στην Αθήνα!

     Το Φεστιβάλ, η μοναδική διοργάνωση αστυνομικής λογοτεχνίας αυτού του βεληνεκούς που φιλοξενεί η χώρα μας, ξεκίνησε το 2018 με πρωτοβουλία των υπευθύνων του βιβλιοπωλείου Monogram και μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε σ’ ένα μεγάλο φεστιβάλ που τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Αθηναίων.

     Κάθε χρόνο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ διοργανώνονται παρουσιάσεις βιβλίων, ομιλίες, σεμινάρια, εργαστήρια, θεατρικές παραστάσεις και κάθε λογής δρώμενα με προσκεκλημένους από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

     Φέτος, στη διάρκεια του Φεστιβάλ, θα συζητηθούν μεγάλα κοινωνικά ζητήματα όπως η θέση της γυναίκες στη σημερινή εποχή, οι γυναικοκτονίες, ο ρατσισμός, η συμπερίληψη, η τεχνητή νοημοσύνη και η ασφάλεια στο διαδίκτυο. Επίσης, φέτος στο Φεστιβάλ θα κυριαρχήσει η ευαισθητοποίηση γύρω από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με μερική ή ολική απώλεια όρασης, καθώς σχεδιάζεται να δοθεί η δυνατότητα πλήρους πρόσβασής τους σε όλες τις εκδηλώσεις!

     Το 5ο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας Agatha θα ξεκινήσει με ένα Pre Festival Event στο Αμφιθέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης όπου θα παραστεί ο διάσημος Σκωτσέζος συγγραφέας Ian Rankin. Στην συνέχεια, από τις 8 Μαΐου έως τις 5 Ιουνίου, θα υπάρχουν καθημερινές εκδηλώσεις σε διάφορα σημεία της Αθήνας μια εκ των οποίων θα είναι η συνάντηση με τον ιταλό συγγραφέα Carlo Lucarelli.

     Η κορύφωση των δράσεων θα πραγματοποιηθεί στις 24-26 Μαίου στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων. Σε αυτό το τριήμερο καλεσμένοι είναι οι Γάλλοι συγγραφείς Hervé Le Corre και Bernard Minier, καθώς και ένας από τους διασημότερους Τούρκους συγγραφείς της εποχής μας και ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό, ο Ahmet Umit.

     Σε λίγες μέρες θα ακολουθήσει αναλυτική ενημέρωση και το συνολικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων.

ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

JEREMY BLACK
Μετάφραση ΠΕΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ
Σελ. 407, Οκτώβριος 2023

      Στη σειρά «Μικρή Ιστορία» των εκδόσεων Πατάκη, κυκλοφόρησε ένα ακόμη έργο του γνωστού Άγγλου ιστορικού J. Black. Έτσι μετά την «Μικρή Ιστορία Της Μεσογείου» (παρουσίαση 10 Νοεμβρίου 2023), έχουμε στα χέρια μας, την πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη για τον Πόλεμο και την ιστορία του.

     «Οι άνθρωποι αρέσκονται στον πόλεμο. Αν δεν αρέσκονταν δεν θα τον επιχειρούσαν. Αποτελεί, αναμφιβόλως, μέρος της ανθρωπίνης φύσεως…» λέει ο Νικόλαος Αγαθοκλής στο μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου «Το Εργοστάσιο Των Μολυβιών». Είναι όμως έτσι; Η ιστορία του πολέμου σύμφωνα με τον συγγραφέα «δεν σχετιζόταν απλώς με την αιωνιότητα της θρησκείας, αλλά ήταν επίσης τόσο παλιά όσο και η ανθρωπότητα-μάλιστα είναι η ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την ανθρώπινη εμπειρία».

     Η μελέτη δεν είναι μια στείρα παράθεση ημερομηνιών, μαχών και πολεμικών συγκρούσεων-αν και πολλές σημαντικές μάχες αναφέρονται, αφού χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα για να στηρίξουν όσα υποστηρίζει ο καθηγητής Black. Αντίθετα εξετάζει την εξέλιξη του πολέμου από τις πρώτες εχθροπραξίες ανάμεσα στις φυλές για τις οποίες υπάρχουν ευρήματα, τεκμήρια ή αναφορές, γράφοντας ότι «…οι άνθρωποι ασφαλώς επικεντρώθηκαν στην οργανωμένη μάχη ανάμεσα σε ανθρώπινες ομάδες […] και ενδέχεται αυτό να ίσχυε σε κάποιον βαθμό από τις απαρχές των ανθρώπινων κοινωνιών ή τουλάχιστον από τότε που ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους φατρίες τροφοσυλλεκτών». Στη συνέχεια διατρέχοντας με εντυπωσιακό τρόπο την παγκόσμια ιστορία ανά τους αιώνες, φτάνει μέχρι τις μέρες μας (χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το όλο τελευταίο κεφάλαιο αναφέρεται στον πόλεμο της Ουκρανίας) που η εξέλιξη της τεχνολογίας των οπλικών συστημάτων αύξησε κατακόρυφα τις ούτως ή άλλως καταστρεπτικές συνέπειες των πολεμικών συγκρούσεων. «Ανά τους αιώνες ο πόλεμος δεν έπαψε να μετασχηματίζει βίαια την κοινωνική, την πολιτική και τη θρησκευτική ζωή των ανθρώπων».

     Την πολύ ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη αυτή μελέτη για ένα πολύπλοκο φαινόμενο που «πρέπει να προσεγγίζεται υπό το πρίσμα ενός εμπειρικού συνεχούς, και όχι ως μία μεμονωμένη κατάσταση με τη δική της «αλήθεια» ή ουσία», συμπληρώνουν μια σύντομη επιλεγμένη βιβλιογραφία και ευρετήριο.   

ΤΟ ΕΙΔΩΛΙΟ

VICTORIA HISLOP
Μετάφραση ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΙΠΗ
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Σελ. 573, Δεκέμβριος 2023

      Για μια ακόμη φορά, η γνωστή και ιδιαίτερα αγαπητή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό συγγραφέας Β. Χίσλοπ, αντλεί την έμπνευση για το καινούριο της εξαιρετικό μυθιστόρημα, από την Ελλάδα.

     Η Χέλενα, ο κεντρικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος, είναι κόρη του σκωτσέζου γιατρού Χάμις Μακ Κλάουντ και της ελληνίδας δασκάλας Μαίρης Παπαγιάννη. Οι δύο τους γνωρίστηκαν στο Λονδίνο στη διάρκεια των σπουδών τους, στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Λίγο μετά παντρεύτηκαν, εγκαταστάθηκαν στο Ντέλμπριτζ και απέκτησαν τη Χέλενα.

     Η Μαίρη, η οποία ουσιαστικά εξαναγκάστηκε να φύγει από το πατρικό της σπίτι στην Αθήνα, λόγω του αυταρχικού, δεσποτικού, βάναυσου και βίαιου χαρακτήρα του πατέρα της στρατηγού Παπαγιάννη, αρνείται να επιστρέψει όσο αυτός ζει. Όμως, το καλοκαίρι του 1968, στη διάρκεια των σχολικών διακοπών, δεν θα αρνηθεί να στείλει την κόρη της στην Αθήνα, για να γνωρίσει τον παππού της (τον οποίο η Χέλενα αντιπάθησε από την πρώτη στιγμή) και την γιαγιά της Ελένη με την οποία είχε καλύτερη σχέση, αλλά και να βελτιώσει τα ελληνικά της.

     Η Χέλενα, θα συνεχίσει να επισκέπτεται την Αθήνα κάθε καλοκαίρι. Το 1971 πεθαίνει ο Παπαγιάννης, και στη διαθήκη του, επιδεικνύοντας για μια ακόμη φορά τον κακότροπο χαρακτήρα του, άφησε την ιδιοκτησία της κατοικίας του, ένα διαμέρισμα μεγάλης αξίας στο Κολωνάκι, σε έναν ανιψιό του, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να βεβαιωθεί ότι η κόρη του δεν θα έχει κανένα όφελος. Στη γυναίκα του άφησε την επικαρπία για όσο ήταν στη ζωή. Όμως η γιαγιά με την βοήθεια των δικηγόρων της, έδωσε μάχη για να ανατραπεί αυτή η διαθήκη και η περιουσία να περιέλθει στη Χέλενα. Η οποία συνεχίζει να επισκέπτεται όποτε μπορεί (ακόμα και μετά τον θάνατο της γιαγιάς της) την Ελλάδα. Σε μια από αυτές τις επισκέψεις μάλιστα, συνοδευόμενη από τον αγαπημένο της, συμμετέχει εθελοντικά σε μία ανασκαφή στη Νήσο (σ.σ. επινοημένη ονομασία). Μια εμπειρία που θα επηρεάσει καταλυτικά τη σχέση της μαζί του. 

     Το θέμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του διαμερίσματος στο Κολωνάκι, θα λήξει με ευχάριστο τρόπο για την Χέλενα, η οποία θα θελήσει να πουλήσει τόσο το διαμέρισμα όσο και την επίπλωση που ήταν αρκετά μεγάλης αξίας.  Όταν όμως θα θελήσει να καθαρίσει το σπίτι, την περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη. Στα διπλοκλειδωμένα συρτάρια ενός γραφείου θα ανακαλύψει σκοτεινά μυστικά του «υπερπατριώτη» παππού της!

     Η Β. Χίσλοπ, έχοντας εμπλακεί έντονα και δυναμικά με το θέμα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο στην Ελλάδα (είναι μέλος της Βρετανικής Επιτροπής για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα), μελέτησε τα θέματα γύρω από την κλοπή των αρχαιοτήτων και όσο περισσότερο διάβαζε τόσο ωρίμαζε στο μυαλό της η ιδέα να γράψει ένα μυθιστόρημα σχετικό με την αρχαιοκαπηλία. «Στο επίκεντρο του μυθιστορήματός μου «Το Ειδώλιο», βρίσκεται μια αρχαιότητα «θύμα» παράνομης διακίνησης, ένα κυκλαδικό αγαλμάτιο εξαιρετικής ομορφιάς και σπανιότητας, ηλικίας 5.000 ετών […] Το ερώτημα που πραγματεύομαι με το μυθιστόρημα μου είναι που ανήκει τελικά κάτι-ή κάποιος, καθώς το ζήτημα του «ανήκειν» δεν αφορά μόνο τα άψυχα αντικείμενα αλλά και τους ανθρώπους. Η Χέλενα ακολουθεί τη δική της προσωπική διαδρομή προκειμένου να ανακαλύψει αυτή την αλήθεια για τον εαυτό της».

     Όπως αναφέρω και στην αρχή της παρουσίασης, το μυθιστόρημα είναι εξαιρετικό. Εμπνευσμένη πλοκή, καλοσχηματισμένοι χαρακτήρες κι ένα θέμα (η αρχαιοκαπηλία) «καυτό» και διαχρονικό, το οποίο χειρίζεται με ευαισθησία και μοναδική μαεστρία!

Η ΚΟΥΚΛΑ

YRSA SIGURDARDOTTIR
Μετάφραση ΒΙΚΥ ΑΛΛΙΣΑΝΔΡΑΚΗ
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Σελ. 559, Οκτώβριος 2023

      Το πέμπτο μυθιστόρημα με κεντρικούς χαρακτήρες την παιδοψυχολόγο Φρέιγια και τον ντετέκτιβ Γιόνας Χούλνταρ της αστυνομίας του Ρέικιαβικ, είναι το «Η Κούκλα» της Ι. Σιγκουρδαρντότιρ.

     Πριν από πέντε χρόνια, η Ντίσα, μια νεαρή χήρα με την 10χρονη κόρη της Ρόουσα, βγαίνουν για ψάρεμα με το σκάφος του Φρίδρικ (Φρίκι) Ρέινισον, συναδέλφου της Ντίσα στην Υπηρεσία Μεταφορών.

     Όταν ανέβασαν τα δίχτυα, είδαν ότι αντί για ψάρια, είχαν ψαρέψει μια… κούκλα. «Μια κούκλα που έμοιαζε με μικρό παιδί, τόσο στην όψη όσο και στο μέγεθος. Τα πόδια της ήταν τοποθετημένα σε καθιστή στάση και ξεπρόβαλλαν σε σχήμα V κάτω από τον ροδαλό κορμό της […] Το δίχως άλλο αυτή η κούκλα είχε μείνει στο βυθό της θάλασσας για μεγάλο διάστημα ίσως και για χρόνια. Ήταν γεμάτη κοχυλάκια, ανεμώνες της θάλασσας, μικρά λευκά σκουληκάκια κι άλλους πολλούς οργανισμούς […] Γύρω από το λαιμό της ήταν περασμένη μια όμορφη αλυσιδίτσα μ’ ένα μενταγιόν […] Το ένα της μάτι είχε χαθεί αφήνοντας πίσω του μια μικρή τρύπα που έχασκε κενή. Το άλλο μόλις που διακρινόταν κάτω από το βαρύ βλέφαρο, που σίγουρα θα έκλεινε αν κάποιος δοκίμαζε να ξαπλώσει την κούκλα […] Δεν είχε τίποτα γλυκό ή χαριτωμένο πάνω της».

     Η πρώτη σκέψη είναι να την ξαναπετάξουν στη θάλασσα, αλλά η μικρή Ρόουσα επιμένει φορτικά και πείθει την μητέρα της να πάρουν την κούκλα στο σπίτι τους. Το ίδιο βράδυ, η μητέρα βρίσκεται νεκρή μέσα σε μια λίμνη αίματος ενώ η κούκλα έχει εξαφανιστεί.

     Στο σήμερα, ο ντετέκτιβ Χούλγκαρ, βρίσκεται άρρωστος από τη ναυτία, σε ένα σκάφος που αναζητά και εντοπίζει ανθρώπινα οστά, κοντά στις ισλανδικές ακτές. Ενώ η Φρέιγια, ασχολείται με τις καταγγελίες που κάνει ένας νεαρός, ότι υπέστη σεξουαλική κακοποίηση σε δομή φιλοξενίας παιδιών και εφήβων, από άτομο του προσωπικού.

     Αυτό το καλοκαίρι, δεν έμελε να είναι καθόλου ήσυχο. Οι υποθέσεις αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. «Εδώ έχουμε τα κόκκαλα δύο Βρετανών που ένας Θεός ξέρει πως βρέθηκαν σ’ αυτή τη χώρα. Έχουμε ένα πρεζάκι που βρέθηκε σφαγμένο στην παράγκα του και που έκανε κι εμπόριο ναρκωτικών που και που. Έχουμε ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι που κατά πάσα πιθανότητα δολοφονήθηκε. Α! Κι έχουμε κι έναν πιτσιρικά που στη μέση της εξέτασής του ως μάρτυρα θυμήθηκε να αποσύρει την καταγγελία του».

     Αυτή η «καταιγίδα» υποθέσεων προκαλεί αναστάτωση. Οι επικεφαλής της αστυνομίας, αναγκάζονται να ανακαλέσουν στην υπηρεσία από τις καλοκαιρινές άδειες όλο το προσωπικό. Ακόμη κι αυτούς που βρισκόταν σε κάποιο θερμό εξωτικό προορισμό!

     Για να αποδειχθεί τελικά, ότι όλες αυτές οι υποθέσεις συνδέονται μεταξύ τους, μέσω μιας μισοδιαλυμένης  κούκλας που ανασύρθηκε από τον βυθό, πριν από πέντε χρόνια!

     Για μια ακόμα φορά, η δαιμόνια Ισλανδή (με το όνομα γλωσσοδέτη, όπως είναι άλλωστε όλα τα ονόματα στην χώρα της), γράφει ένα μοναδικό αστυνομικό θρίλερ που τα έχει όλα: εξαιρετικούς χαρακτήρες, ατμόσφαιρα μυστηρίου, σασπένς, αγωνία, ανατροπές και χορταστική πλοκή και μύθο, που θα συναρπάσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. 

ΜΥΘΟΙ, ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΒΟΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
Σελ. 223, Ιούλιος 2023

      Σήμερα γιορτάζουμε την 203^η επέτειο από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 και σκέφτηκα να αναρτήσω την παρουσίαση ενός βιβλίου που αναφέρεται σε ιστορικά γεγονότα και τα οποία εξετάζει με μια διαφορετική ματιά.

     Έχω αναφέρει και παλιότερα, με την ευκαιρία της παρουσίασης άλλων βιβλίων, ότι η Ιστορία της Ελλάδας που διδασκόταν κι ακόμη διδάσκεται στα σχολεία, παρουσιάζεται «στρογγυλεμένη», με τρόπο ανακριβή και αναληθή!

     Ορισμένες από αυτές τις ανακρίβειες, οι οποίες μακροπρόθεσμα μόνο κακό κάνουν, έρχεται να επισημάνει και να ανατρέψει το βιβλίο που παρουσιάζω σήμερα. «Σε κάθε περίπτωση μόνο να ωφεληθεί μπορεί κανείς αντικρίζοντας κατάματα την ιστορική αλήθεια και γκρεμίζοντας τους μύθους, ακόμη κι αν στην αρχή αυτό του προκαλεί δυσαρέσκεια. Συνήθως ενστερνιζόμαστε τους ιστορικούς μύθους για τους ίδιους λόγους για τους οποίους πιστεύουμε τα fake news: διότι μας κάνουν χαρούμενους, επειδή «επιβεβαιώνουν» αυτό που «γνωρίζουμε». Και η αναίρεσή τους είναι για τις κοινωνίες ότι και η αποκάλυψη των fake news-πρωτίστως ζήτημα δημοκρατίας. Διότι η πρόσβαση στην αλήθεια είναι θέμα δημοκρατίας».

      Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια. Το πρώτο αφορά την αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο και έχει αναφορές στη Σπάρτη και στον Καιάδα, στον Γόρδιο Δεσμό, στο πότε το Βυζάντιο ονομάστηκε έτσι κλπ.

     Το δεύτερο έχει τίτλο «1821: Οι μύθοι της Επανάστασης», στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζουμε για την «κήρυξη» της επανάστασης η οποία ποτέ δεν έγινε (άλλωστε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν αντίθετος σε έναν ξεσηκωμό), την καθιέρωση της ημερομηνίας του εορτασμού ένα μήνα και κάτι ημέρες μετά τις πρώτες αψιμαχίες, ώστε να συμπίπτει με μια μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας, για να δημιουργηθεί σύγχυση στα μυαλά των πιστών με τον κοινό εορτασμό και να καρπωθεί έμμεσα η Εκκλησία τη δόξα των αγώνων, στους οποίους ήταν σφόδρα αντίθετη με την εξαίρεση λίγων φωτισμένων χαμηλόβαθμων ιερωμένων, το κρυφό σχολειό κλπ.

     Το τρίτο κεφάλαιο με τίτλο «Μύθοι και μπερδέματα του 20^ου αιώνα», αναφέρεται σε γεγονότα και «γεγονότα» της σύγχρονης ιστορίας, όπως το «Όχι» και το ΙΚΑ του Μεταξά, το άσπρο γαρίφαλο που έγινε κόκκινο, τα σαμποτάζ του Έβρου κ.α.

     Τέλος στο τέταρτο κεφάλαιο, το «Μυθικά και ανείπωτα» καταρρίπτονται μύθοι που «ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας» που λέει και ο στίχος του Δ. Σαββόπουλου. Ανάμεσά τους είναι η φράση που φέρεται να είπε ο Τσόρτσιλ, ότι δηλ. «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», η οποία ουδέποτε ειπώθηκε, το «Καραμανλής ή τανκς» του Μίκη Θεοδωράκη που ειπώθηκε με εντελώς διαφορετικό τρόπο, χρονική στιγμή και νόημα, ή ακόμη και η ομιλία που φέρεται να εκφώνησε ο Χένρι Κίσινγκερ για τους «ατίθασους» Έλληνες, στα πλαίσια της βράβευσής του, τον Σεπτέμβριο του 1994, από προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου των ΗΠΑ. Μόνο που η έρευνα έδειξε, ότι καμία βράβευση δεν έγινε, καμία τελετή δεν υπήρξε και κανείς λόγος δεν εκφωνήθηκε! Πολλά μπορούμε να χρεώσουμε στον πρόσφατα εκλιπόντα πρώην Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ. Μας έχει δώσει πολλές αφορμές. Όμως πρέπει να παραδεχτούμε ότι ήταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος, που αγωνίστηκε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας του και που ποτέ δεν θα καταφερόταν με αυτό τον τρόπο δημοσίως κατά ενός λαού συμμάχου των ΗΠΑ.

     Εξαιρετικό βιβλίο, που προσπαθεί να προάγει την αυτογνωσία των Ελλήνων, για να εκπληρωθεί επιτέλους η ρήση του Διονυσίου Σολωμού, «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ότι είναι αληθές».      

ΜΑΙΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ

      Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Γαλλική φιλολογία στο ΑΠΘ και απέκτησε Μεταπτυχιακό με ειδίκευση στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ενώ ολοκλήρωσε και την εκπαίδευση εμψυχωτών NDI. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και ως σύμβουλος δημοσίων σχέσεων και διαφήμισης σε εφημερίδες και περιοδικά. Συνεργάστηκε με το κρατικό ραδιόφωνο και το Ρ/Σ Flash ενώ συμμετείχε σε παραγωγές του ZDF. Έργα της: «Ημερολόγιο Σιωπής» (3.1 Πολιτισμού, 2021), «Μιζανπλί Και Δωδεκάποντο» (3.1 Πολιτισμού, 2023). Συμμετοχές σε συλλογικά έργα: «Χαμογελάνε Οι Τζοκόντες» (Εκδόσεις Οδός Πανός, 2019), «Στις Πόλεις Έχει Τζιτζίκια» (3.1 Πολιτισμού, 2021).

     Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας «Μιζανπλί Και Δωδεκάποντο;

     Η Νίτσα, το κεντρικό πρόσωπο της νουβέλας μου, γεννήθηκε μέσα στα μαθήματα της δημιουργικής γραφής με δασκάλα μου την Καλλιόπη Πασιά. Τις πρώτες μέρες της ζωής της, όταν δηλαδή άρχισε να ξεπηδάει και να διαμορφώνεται ο χαρακτήρας της, είχε μια προσωπικότητα που θα την χαρακτήριζα αλανιάρα. Ξενύχτι, ποτά, μπουζούκια. Στην πορεία προστέθηκαν στοιχεία που ξέφυγαν από την ταμπέλα αυτή, έγινε ευάλωτη και το ανέμελο δεν ήταν πια πυρηνικό της χαρακτηριστικό.

     Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με αυτό και ποιο είναι αυτό;

     Αυτό που επιδιώκω με την νουβέλα  είναι η αναβίωση μιας εποχής μέσα από πρόσωπα που μέχρι τώρα δεν είχαν φωνή.

     Η ηρωίδα του βιβλίου η Νίτσα, είναι πραγματικό πρόσωπο ή πλάσμα της φαντασίας σας

     Είναι δημιούργημα της φαντασίας μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι και πραγματικό πλάσμα που κινήθηκε όπως η Νίτσα στους χώρους της νύχτας της εποχής που διαπραγματεύομαι.

     Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια κοινωνική πράξη;

     Η λογοτεχνία ως τέχνη και ως κοινωνική πρακτική σαφώς σχετίζεται και συνομιλεί με την ιστορία, με την επιστήμη με τη συλλογική μνήμη. Ο κάθε συγγραφέας σχετίζεται με την κοινωνία και με τα κοινωνικά ζητήματα, άλλοτε αυτά κυριαρχούν στην γραφή του και άλλοτε τα διακρίνεις κάτω από τις γραμμές. Με αυτή την έννοια σαφώς και μπορούμε να πούμε ότι είναι μια κοινωνική πράξη.

     Μπορεί η λογοτεχνία να δρομολογήσει αλλαγές σε κοινωνικό επίπεδο;

     Δεν ξέρω αν μπορούν να γίνουν αλλαγές σε κοινωνικό επίπεδο άμεσα και εμφανώς. Μέσα από την λογοτεχνία  βλέπουμε τη ζωή των πόλεων, των ανθρώπων με τις αντιφάσεις τους, με έναν τρόπο που προσπαθεί να συνομιλήσει με τον λόγο της καινούργιας γενιάς. Θέτει ερωτήματα που προβληματίζουν. Καλείσαι λοιπόν να δώσεις σε ατομικό επίπεδο απαντήσεις αφού ψάξεις και ερευνήσεις. Έτσι μπορείς να «αλλάξεις» και αν όλοι αλλάξουμε τότε ναι θα υπάρξουν τομές και σε κοινωνικό επίπεδο.

     Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Από μικρή καταγινόμουν με τη γραφή. Με γοήτευε και με γοητεύει η μυρωδιά του χαρτιού και η γραφή με μολύβι πάνω σε λευκές σελίδες. Συγγραφέας δεν τόλμησα ποτέ να σκεφτώ ότι θα γίνω. Και δεν θεωρώ ότι είμαι, θα με χαρακτήριζα ως εραστή του λόγου.

     Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

     Μεγάλη χαρά, σαν ένα μικρό παιδί που του χαρίζουν μια σοκολάτα που δεν έχει ξαναφάει!

      Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

     Η αλήθεια είναι ότι συνεχίζουν και υπάρχουν για κάποιο χρονικό διάστημα μέσα μου. Όχι όμως με τη δημιουργική έξαρση που ζήσαμε όσο κρατούσε η συγγραφή, αλλά σαν συνοδοιπόροι που έχουμε μοιραστεί εμπειρίες, μυστικάκαι μια άλλη ζωή. Σιγά σιγά τους αφήνω στη δική τους ζωή και ακολουθώ τα βήματα του επόμενου ήρωα.

     Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

     Σίγουρα, γιατί όσο και να υποστηρίζουμε ότι δεν έχουμε καμία σχέση με τους ήρωές μας, δεν παύει κάποια κομμάτια τους να ταυτίζονται με μας. Η λύπη, η χαρά, οι σκέψεις.

     Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Όχι, δεν νομίζω.

     Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Η εκδότριά μου και η ομάδα της δημιουργικής γραφής που παρακολουθώ και είναι πολύ σημαντικός ανατροφοδότης μου.

     Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

     Ο άνθρωπος που θα μπει στην ιστορία χωρίς προκατάληψη και που, αφού «χωνέψει» την ιστορία, θα πει την γνώμη του με την καρδιά του.

     Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

     Αυτό που ανακάλυψα είναι η δυνατότητα που σου δίνει η συγγραφή να μπεις και να ζήσεις σε κόσμους που δεν κινήθηκες στη ζωή σου, να τους γνωρίσεις και να αποδράσεις.

     Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Δεν νομίζω.

     Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Ναι πολύ, είναι μια ανεξάντλητη πηγή ανατροφοδότησης. Ανακαλύπτεις ότι οι ιστορίες σου δεν αφορούν μόνο σε σένα, αλλά και σε  ένα ευρύ κοινό.

     Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Ναι φυσικά, κάθε αναγνώστης ταυτίζεται η ερμηνεύει τα πράγματα με τη δική του οπτική και βίωμα.

     Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

     Τα πρώτα μου διαβάσματα ήταν τα βιβλία του Αντώνη Σαμαράκη, του Λουντέμη, του Καζαντζάκη. Σίγουρα υπάρχει ένα απόσταγμα αναγνωστικού βιώματος στη δική μου γραφή.

     Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Το δύσκολο κομμάτι είναι μέχρι να γεννηθεί η ιδέα και ο ήρωας. Από τη στιγμή που θα σχηματιστεί όλα κυλάνε γρήγορα και εύκολα.

     Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Το συρτάρι μου είναι γεμάτο με ιδέες και προσχέδια. Τώρα ποιο από όλα θα βγει προς τα έξω δεν το γνωρίζω, ακόμα τουλάχιστον.

     Σας ευχαριστώ πολύ!