CAMILLA LACKBERG/HENRIK FEXEUS
Μετάφραση
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΑΤΣΗ
Εκδόσεις
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Σελ.
895, Δεκέμβριος 2022
Η Μίνα ήθελε να βλέπει τον Βίνσεντ. Ήταν
ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που κοντά του μπορούσε να χαλαρώνει και να αισθάνεται
άνετα και όμορφα. «Δεν είχε νιώσει σύνδεση με κανέναν πρόσφατα. Ούτε στο παρελθόν, εκτός
βέβαια από το μικρό διάστημα που είχε περάσει με την κόρη της. Ο άντρας με τον
οποίο συζούσε κάποτε δεν της προκάλεσε σχεδόν καθόλου ζεστά συναισθήματα. Δεν
υπήρχε «συντροφικότητα», όχι, με κανέναν. Εκτός…». Αλλά και για τον
Βίνσεντ, η Μίνα έπαιζε σημαντικό ρόλο. «Η Μίνα ζούσε μέσα του, βαθιά
μέσα του. Έτσι ακριβώς. Τη χρειαζόταν για να είναι ολόκληρος. Μερικές φορές η
Μίνα ήταν το μόνο άτομο που ήταν πραγματικά αληθινό για εκείνον». Όμως
οι «αγκυλώσεις» στον χαρακτήρα και τις συμπεριφορές και των δύο, κρατούσαν
μακριά τον έναν από τον άλλο.
Τώρα, είκοσι μήνες μετά την τελευταία τους συνεργασία, μια νέα απεχθής υπόθεση που αφορά απαγωγές και δολοφονίες μικρών παιδιών, θα τους φέρει και πάλι κοντά. Εκείνο το ζεστό καλοκαίρι, ο πεντάχρονος Ώσιαν Βάλτερσον, θα εξαφανιστεί από ένα νηπιαγωγείο της Στοκχόλμης. Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για απαγωγή. Η ομάδα που αναλαμβάνει την υπόθεση, σύντομα θα εντοπίσει πολλές ομοιότητες με μια παρόμοια υπόθεση που συνέβη πριν ένα χρόνο και παραμένει ανεξιχνίαστη. «Απαγωγή από το νηπιαγωγείο, από άτομο που κανείς δεν είδε. Συμβαίνει πολύ σπανιότερα από όσο μας κάνουν να πιστεύουμε οι δήθεν ρεαλιστικές αστυνομικές σειρές στην τηλεόραση […] Κάτι τέτοιο σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Τώρα όμως, συνέβη δύο φορές». Σε εκείνη την υπόθεση, το θύμα, η Λίλι Μέγιερ, βρέθηκε νεκρή μετά από τρεις μέρες. Το ίδιο συνέβη και στον άτυχο Ώσιαν.
Όταν καλείται ο Βίνσεντ να βοηθήσει, θα
ανακαλύψει μοτίβα, θα κάνει συνδέσεις με ακόμα πιο παλιές υποθέσεις, αλλά και
θα προσπαθήσει να προβλέψει που θα γίνει το επόμενο «χτύπημα». Σε κάποια από τα
μέλη της ομάδας, οι θεωρίες του, φαντάζουν υπερβολικές κι εξωπραγματικές. Αλλά
για μια φορά ακόμα θα αποδειχθεί ότι είχε δίκιο και οι εκτιμήσεις του
επιβεβαιώνονται με τον πιο τραγικό τρόπο: έχουν να αντιμετωπίσουν μια ομάδα
φανατικών, μια σέχτα, που απάγει και δολοφονεί μικρά παιδιά. Το χειρότερο είναι
πως πίσω από αυτές τις ήδη αποτρόπαιες πράξεις, κρύβεται κάτι πιο βαθύ και
σκοτεινό…
Για μια ακόμη φορά το συγγραφικό δίδυμο
από τη Σουηδία καταφέρνει να μας
καταπλήξει (περιμένω να δω τι θα σκαρφιστούν για τη συνέχεια). Το «Η Σέχτα»
είναι ένα εντυπωσιακό, καθηλωτικό μυθιστόρημα που έχει τα… πάντα (όπως και το
«Κουτί»), αλλά σε ακόμη πιο μεγάλο και έντονο βαθμό. Ιδιοφυή μύθο, αγωνία,
σασπένς, σκοτεινά μυστικά που πρέπει να παραμείνουν θαμμένα, ανατροπές, αλλά
και μια ολόκληρη «πινακοθήκη» χαρακτήρων, γύρω από τον καθένα από τους οποίους
«χτίζεται» μια ξεχωριστή ιστορία. Φυσικά, ακολουθώντας την σκανδιναβική
παράδοση στην αστυνομική λογοτεχνία, δεν παραλείπει να θίξει και κοινωνικά
θέματα. Ένα βιβλίο, όπως ακριβώς θα περίμενε κανείς από τους δύο αυτούς
συγγραφείς.
Πριν κλείσω, θέλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία
στην εξαιρετική μετάφραση της Αγγελικής Νάτση, αλλά και την ξεχωριστή επιμέλεια
της Βασιλικής Σχίζα. Στις 895 πυκνογραμμένες σελίδες του βιβλίου, δεν εντόπισα
ούτε ένα ορθογραφικό ή συντακτικό λάθος! Κάτι που τα τελευταία χρόνια σπανίζει
και σε πολύ-πολύ μικρότερα βιβλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου