ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ

    Ο Στέφανος Αλεξιάδης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην Ειδική Αγωγή και στα Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Παράλληλα ολοκλήρωσε το τμήμα των Παιδαγωγικών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και έχει εκπαιδευτεί στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille. Έργα του: "Τα Φτερωτά Σανδάλια" (Υδροπλάνο, 2021) "Οιμωγή" (Μίνωας,2024

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας «Οιμωγή»;

         Αφορμή υπήρξε μια εικόνα της Μήδειας του Ευριπίδη. Όταν συνειδητοποίησα πως αυτή η γυναίκα σκότωσε τα παιδιά της, ταρακουνήθηκα. Συχνά ακούμε για εγκλήματα αλλά τα προσπερνάμε ως κάτι πολύ σύνηθες. Σκέφτηκα αν θα μπορούσα να γράψω ένα μυθιστόρημα στο οποίο κατηγορούμενη για τον φόνο ενός παιδιού θα ήταν η μητέρα του.

      Γιατί η βασική σας ηρωίδα είναι άτομο που βρίσκεται στα όρια του αυτισμού;

   Η λογοτεχνία είναι ένας χώρος στον οποίο καλό είναι να προβάλλονται όλοι οι άνθρωποι, όποια χαρακτηριστικά κι αν έχουν. Η Πετρία, η κεντρική ηρωίδα, βγαίνει μπροστά προκειμένου να αναδείξει ένα μέρος των ανθρώπων που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού. Τονίζω πως είναι ένα μονάχα μέρος γιατί θα ήταν εντελώς στερεοτυπικό και λανθασμένο αν λαμβάναμε ως κανόνα όλα τα χαρακτηριστικά που διαβάζουμε στον χαρακτήρα της. Μέσα από εκείνη ίσως γεννιέται μια οικειότητα, μια πρώτη γνωριμία.

      Γιατί πολλοί από τους χαρακτήρες που παίζουν βασικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας είναι γυναίκες;

     Αγαπάω και θαυμάζω τις γυναίκες. Θεωρώ πως τον σημαντικότερο ρόλο στη ζωή μας, αυτές τον διαδραματίζουν. Έτσι, ήταν πρόκληση για μένα αν θα μπορούσα να αποδώσω τόσες θηλυκές προσωπικότητες.

      Πόσο εύκολο είναι για έναν άντρα να μπει στην ψυχολογία μιας γυναίκας, έστω κι αν πρόκειται για μυθιστορηματικό χαρακτήρα;

       Καθόλου. Ωστόσο δεν παύει να είναι ελκυστικό. Το να μπω δηλαδή στα παπούτσια μιας γυναίκας, να σκεφτώ όπως αυτή, να πράξω όπως αυτή, προσωπικά με ιντριγκάρει. Η παρατηρητικότητά μου θεωρώ πως με βοήθησε αρκετά.

      Στο έργο σας, θίγετε και το θέμα της ενδοοικογειακής βίας. Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με το βιβλίο σας και ποιο είναι αυτό;

    Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έγραψα αυτό το βιβλίο με σκοπό να διδάξω ή να μεταφέρω κάποιο μήνυμα. Ωστόσο καταλαβαίνω πως κάθε βιβλίο στο τέλος του κάτι αφήνει στον αναγνώστη. Λέγεται γεύση; Μήνυμα; Δίδαγμα; Δεν ξέρω. Καθένας κρατάει κάτι συγκεκριμένο από το βιβλίο και αυτό έχει για εμένα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Παρ’ όλα αυτά, μέσα από το βιβλίο γίνεται σαφές ότι η ενδοοικογενειακή βία -και κάθε είδους βία- πρέπει να καταγγέλλεται.

      Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια κοινωνική πράξη;

    Οτιδήποτε αφορά την κοινωνία αποτελεί κοινωνική πράξη. Οι αναγνώστες είναι μέρος της κοινωνίας. Ο συγγραφέας είναι μέρος της κοινωνίας. Τα θέματα που θίγονται αφορούν την κοινωνία. Συνεπώς, ναι, αποτελεί μια κοινωνική, κοινωνικότατη πράξη.

     Μπορεί η λογοτεχνία να δρομολογήσει αλλαγές σε κοινωνικό επίπεδο;

  Αυτό νομίζω πως διαφέρει ανάλογα τον αναγνώστη και το επίπεδο της ενσυναίσθησής του. Αν είναι σε θέση να κατανοήσει και να ταυτιστεί ειλικρινά, τότε μπορεί γεννήσει αλλαγές. Μικρές βέβαια αλλά αν όλες αυτές ενωθούν, τότε θα μιλάμε για σημαντικές κοινωνικές μεταβολές.

      Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Δεν το κατάλαβα ποτέ. Ούτε τώρα το σκέφτομαι πολύ. Εγώ θέλω μόνο να γράφω. Δεν ξέρω για πόσο θα μπορώ να το κάνω. Το επάγγελμά μου είναι η φιλολογία, την οποία λατρεύω. Βέβαια, πάντα είχα τη διάθεση να σκαρώνω ιστορίες.

      Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

    Βούρκωσα. Κάθε φορά που αγγίζω το πρώτο αντίτυπο, με πιάνει μια ανατριχίλα. Είναι η στιγμή που αντιλαμβάνομαι πως όσα είχα στο μυαλό μου παίρνουν σάρκα και οστά. Νομίζω πως δε θα σταματήσει ποτέ.

      Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

   Ζουν μαζί μου. Γράφοντας το τελευταίο κεφάλαιο, κάποιος θα πίστευε πως οι συγγραφείς προχωρούν στην επόμενη ιστορία αφήνοντας πίσω τους ήρωες με τους οποίους ασχολούνταν. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Νιώθω να με ακολουθούν και αν με ρωτάτε, μου αρέσει. Τους θέλω μαζί μου. Να μου θυμίζουν πως εκείνοι ευθύνονται για ό,τι όμορφο συμβαίνει σήμερα.

      Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

   Κάποια από τα συναισθήματα των ηρώων έχουν υπάρξει σίγουρα και δικά μου. Φαντάζομαι και των αναγνωστών. Πιθανολογώ βέβαια πως η πηγή του εκάστοτε συναισθήματος δεν είναι ίδια.

      Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Έχω κάποιες ομοιότητες με τον υπαστυνόμο Βάιο αλλά όχι σε έντονο επίπεδο. Κάθε ήρωας έχει ένα κομμάτι μου και αυτό είναι κάτι που γίνεται αναπόφευκτα. Είμαι ο δημιουργός τους και υπάρχω με έναν τρόπο μέσα τους, όπως υπάρχουν κι εκείνοι μέσα μου.

      Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Η αδερφή μου. Την εμπιστεύομαι τυφλά και θέλω να μοιράζομαι πρώτα μαζί της τα βιβλία μου.

      Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

    Πολύ δύσκολη ερώτηση! Δεν ξέρω αν υπάρχει ιδανικός αναγνώστης. Πάντως κάποια από τα χαρακτηριστικά που θα ήταν όμορφο να έχει είναι η ειλικρίνεια, η ενσυναίσθηση και η καθαρότητα.

      Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

   Μέσα από τη γραφή έχω δει πτυχές του εαυτού μου που πιθανώς να μην ήξερα νωρίτερα ή να έκρυβα εκουσίως. Οι ήρωές μου μού επιτρέπουν να ανακαλύπτω τον ίδιο μου τον εαυτό.

      Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

    Όχι. Η εμπειρία μου δεν είναι τόσο μεγάλη για να μου το επιτρέψει αυτό. Εύχομαι μελλοντικά να ανατραπούν κάποιες από τις πεποιθήσεις μου γιατί αυτό θα σημαίνει πως δε θα έχω μείνει στάσιμος.

      Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

   Είναι ένα από τα κομμάτια που αγαπώ από τότε που ξεκίνησα το ταξίδι της συγγραφής. Οι αναγνώστες έχουν τόσο πολλά πράγματα να πουν, να μοιραστούν συναισθήματα, να χαρίσουν απλόχερα το φως των ματιών τους. Οι παρουσιάσεις είναι το ιδανικότερο μέρος για να κουβεντιάζουμε χωρίς βέβαια να αποκλείω και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα οποία συχνά μου στέλνουν.

      Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Κάθε αναγνώστης αντιλαμβάνεται τα βιβλία με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν έστω δυο αναγνώστες που ταυτίζονται πλήρως σε κάθε σημείο του βιβλίου. Αυτό είναι το μαγικό: το ότι κάθε ιστορία αγγίζει με διαφορετικό τρόπο το μυαλό και την καρδιά των ανθρώπων.

      Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

   Έχουμε πολλούς αξιόλογους συγγραφείς σήμερα. Δεν αναφέρομαι στο παρελθόν γιατί όλοι οι κλασικοί είναι έτσι κι αλλιώς αναγνωρισμένοι. Ωστόσο δε θα μπορούσα να ονομάσω συγκεκριμένους λογοτέχνες διότι η επιρροή αυτή έχει γίνει εντελώς ακούσια με απόρροια να μην μπορώ εύκολα να την αναγνωρίσω.

      Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

    Ορισμένες φορές εύκολη κι άλλες δύσκολη. Είναι φορές που γράφω μια σελίδα σε πέντε λεπτά και υπάρχουν και στιγμές που ταλαιπωρώ μια σελίδα για μέρες. Είναι αυτή η ανάγκη που έχω να αποδώσω αυτό έχω στο μυαλό μου με ακρίβεια και συνέπεια.

      Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Όχι, δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου να διαθέτω βιβλία στο συρτάρι. Η δουλειά και οι μεταπτυχιακές σπουδές μου καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μου. Ωστόσο, γράφω ήδη και νομίζω πως σε λίγο καιρό θα μπορώ να μιλάω για το νέο μου βιβλίο, το οποίο θα ανήκει και πάλι στην crime λογοτεχνία.

      Σας ευχαριστώ πολύ!