PIERRE LEMAITRE
Μετάφραση
ΕΦΗ ΚΟΡΟΜΗΛΑ
Εκδόσεις
ΜΙΝΩΑΣ
Σελ.
588, Σεπτέμβριος 2014
Ένα εντελώς διαφορετικό από τα προηγούμενα
έργα του Π. Λεμέτρ, που είναι γνωστός ως συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων,
είναι το «Καλή Αντάμωση Εκεί Ψηλά».
Νοέμβριος του 1918, στο γαλλογερμανικό
μέτωπο. Οι γάλλοι στρατιώτες που βρίσκονται στα χαρακώματα, δέχονται με
ανακούφιση την είδηση της ανακωχής. Αισθάνονται τυχεροί που επιβίωσαν στον πιο
πολύνεκρο πόλεμο της Ιστορίας. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον υπολοχαγό ντ’
Ολνέ-Πραντέλ. Διότι έβλεπε τον πόλεμο ως ευκαιρία ν’ ανέβει στην ιεραρχία και
στη συνέχεια με βάση το βαθμό του, να κάνει έναν καλό γάμο. Γιατί μπορεί να
ήταν αριστοκρατικής καταγωγής, αλλά σε άθλια οικονομική κατάσταση. Τότε σκέφτεται
να οργανώσει μια προβοκάτσια. Στέλνει δύο στρατιώτες να ελέγξουν τις εχθρικές
θέσεις. Όμως τρείς πυροβολισμοί, ρίχνουν τους στρατιώτες νεκρούς. Οι συνάδελφοί
τους εξαγριώνονται και ζητούν για εκδίκηση να επιτεθούν στους Γερμανούς, αφού
θεωρούν ότι αυτοί ευθύνονται για το θάνατο των συντρόφων τους. Στη διάρκεια της
επίθεσης, ο στρατιώτης Αλμπέρ Μαγιάρ, έχασε τον προσανατολισμό του και κατά
τύχη, βρίσκει τα πτώματα των δύο στρατιωτών. Διαπιστώνει με φρίκη ότι είναι
χτυπημένοι στην πλάτη! Τότε αντιλαμβάνεται ότι υπεύθυνοι δεν είναι οι γερμανοί,
αλλά ο αδίστακτος υπολοχαγός. «Ο Πραντέλ, ήταν αρκετά ευχαριστημένος με
τον εαυτό του. Προκειμένου να παρακινήσει τους άντρες του να ορμήσουν και να κατακτήσουν
το ύψωμα 113, δεν είχε παρά να τους πείσει ότι οι Γερμαναράδες είχαν μακελέψει
εν ψυχρώ δύο συντρόφους τους και να πυροδοτήσει έτσι έναν εκδικητικό θυμό».
Κι ενώ ο Αλμπέρ προσπαθεί μέσα στην
αναμπουμπούλα της μάχης να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει, ο υπολοχαγός, που
πήγαινε με μια χειροβομβίδα να εξαφανίσει τα πτώματα-ενοχοποιητικά στοιχεία,
καταλαβαίνει ότι ο Αλμπέρ ξέρει τι πραγματικά έχει συμβεί και τον πετάει μέσα
στο βαθύ κρατήρα που έχει ανοίξει μια οβίδα. Ο υπολοχαγός απομακρύνεται για να
«εξαφανίσει» τα πτώματα. Τότε μια έκρηξη κοντά στον κρατήρα στον πυθμένα του
οποίου βρίσκεται ο Αλμπέρ, εκτινάσσει μια μεγάλη ποσότητα χώματος και θάβει
ζωντανό τον άτυχο στρατιώτη. «Το θάψιμο είναι κλασική ιστορία, την έχει
ακούσει αμέτρητες φορές, ο ίδιος όμως δεν το είχε αντιμετωπίσει ποτέ. Στις
μονάδες στις οποίες πολέμησε, υπήρχαν πάντα σκαπανείς με τσάπες και φτυάρια για
να ξεθάβουν όσους είχαν βρεθεί σ’ αυτή την άσχημη θέση. Συνήθως έφταναν πολύ
αργά, τους έβγαζαν με πρόσωπα μπλαβιά, τα μάτια πεταγμένα έξω απ’ τις κόγχες».
Στην ίδια επίθεση συμμετείχε και ο Εντουάρ
Περικούρ, ο οποίος τραυματίζεται στο πόδι και προσπαθεί έρποντας να επιστρέψει
στα χαρακώματα. Στην προσπάθεια αυτή, περνάει δίπλα από τον Αλμπέρ και
καταλαβαίνει ότι είναι θαμμένος εκεί. Με υπερπροσπάθεια και παρά τα τραύματά
του, κατορθώνει με μόνο εργαλείο τα γυμνά του χέρια να τον ξεθάψει. «Ενώ
ο Αλμπέρ Μαγιάρ συνέρχεται σιγά σιγά και γυρισμένος στο πλάι, σφαδάζει
ουρλιάζοντας, ο Εντουάρ, ίσιος σαν ένα «Ι», βλαστημάει τον ουρανό βγάζοντας
καπνούς από το στόμα. Και τότε έρχεται και τον βρίσκει ένα θραύσμα οβίδας
μεγάλο σαν πιάτο της σούπας. Αρκετά βαρύ και με ιλιγγιώδη ταχύτητα».
Ο Εντουάρ τραυματίζεται πολύ σοβαρά.
Κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του, αλλά και υφίσταται μια πολύ σοβαρή παραμόρφωση.
Από το στιγμή αυτή όμως, αποκτά ένα φύλακα-άγγελο, τον Αλμπέρ Μαγιάρ, τον
άνθρωπο που έσωσε από βέβαιο θάνατο. Αυτός θα προσπαθήσει να ικανοποιεί κάθε
επιθυμία του σωτήρα του, τόσο στις ελάχιστες εναπομείνασες μέρες του πολέμου,
όσο και κυρίως στις μέρες μετά τη λήξη του. Επιθυμίες που λόγω του άτολμου και
δειλού χαρακτήρα του, θα οδηγήσουν τον Αλμπέρ πολλές φορές στα πρόθυρα του…
εγκεφαλικού. Με αποκορύφωμα μια απάτη που στην οποία θα εμπλέξουν σχεδόν κάθε Δήμο
της Γαλλίας με απροσδόκητο αποτέλεσμα.
Καλογραμμένο μυθιστόρημα, με εξαιρετική
πλοκή και μοναδικές περιγραφές τόσο των ημερών των ηρώων του στα χαρακώματα,
όσο και των μεταπολεμικών ημερών, όταν επιτήδειοι καιροσκόποι αισχροκερδούν και
αποκομίζουν τεράστια οικονομικά οφέλη, την ίδια στιγμή που η Γαλλία, δεν μπορεί
να εξασφαλίσει στους ήρωες βετεράνους του πολέμου, ούτε καν μια στοιχειωδώς
αξιοπρεπή ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου