ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε στην Κέα το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεγάλο μεταφραστικό έργο συγγραφέων όπως οι Μπέλοου, Φόστερ, Μπρόντσκι, Μεριμέ, Μπαλζάκ, Τζέημς κ. ά. Έχει τιμηθεί με το Prix Mediterranee Etranger, το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, καθώς και με τα διάσημα του Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών του Γαλλικού κράτους. Ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Europeen. Τα έργα του είναι: «Φρούτα Εποχής» (2000), «Λέγε Με Καϊρα» (2002), «Το Μάτι Της Επανάστασης Έχει Αχρωματοψία» (2004), «Μέρες Αλεξάνδρειας» (2007), «Συλλαβίζοντας Το Καλοκαίρι» (2009), «Θα Πολεμάς Με Τους Θεούς» (2010), «Φιλμ Νουάρ» (2012), «Άρια: Ο Κόσμος Από Την Αρχή» (2013), «Ο Χορός Των Ψευδαισθήσεων» (2015) και «Πως Η Λογοτεχνία Σου Αλλάζει Τη Ζωή» (2016).   

Το τελευταίο σας βιβλίο, είναι τελείως διαφορετικό από τα προηγούμενα. Ποιο ήταν το έναυσμα που σας οδήγησε στο να γράψετε αυτό το βιβλίο;

     Πρωτίστως η ανάγκη μου να μιλήσω ως αναγνώστης και ως δημιουργός για τη σχέση μου με τη λογοτεχνία και να μοιραστώ τις σκέψεις μου με όσους αγαπούν τα βιβλία.

Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με αυτό και ποιο είναι αυτό;

     Αν υπάρχει ένα μήνυμα αυτό δεν είναι άλλο από το ότι η λογοτεχνία δεν μεταφέρει κανενός είδους μήνυμα.

Στο βιβλίο συχνά αναφέρεστε σε 4-5 μεγάλους κλασικούς συγγραφείς. Είναι αυτοί που σας επηρέασαν; Ποιοι άλλοι συγγραφείς νομίζετε ότι καθόρισαν τη συγγραφική σας πορεία;

     Τους μνημονεύω κυρίως, γιατί αποτελούν κοινό σημείο αναφοράς. Οι επιρροές μου είναι πολύ περισσότερες, όπως πρέπει να είναι για τον καθένα μας. Για παράδειγμα, δεν αναφέρομαι στον Ροΐδη ή στον Καραγάτση που υπεραγαπώ  ή σε σύγχρονους όπως ο Μαρίας, ο Μπάνβιλ που θεωρώ κορυφαίους.

Η σχέση σας με τη λογοτεχνία πότε ξεκίνησε; Διαβάζατε από μικρός;

     Από τα τρυφερά χρόνια της αθωότητας, που θα έλεγε και ο Φιτζέραλντ. Ήταν σχεδόν σαν να γεννήθηκα με τη λογοτεχνία.

Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

     Όπως ακριβώς όταν πήρα στα χέρια μου το πρώτο μου παιδί.

Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

     Παραμένουν αναντικατάστατοι φίλοι, πρόσωπα στα οποία επανέρχομαι από καιρού εις καιρόν.

Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Επιτρέψτε μου να το κρατήσω αυτό ως ένα από τα λιγοστά μυστικά που δεν μοιράζομαι με τους αναγνώστες μου.

Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

     Φυσικά! Η συγγραφή συνεπιφέρει ένα βαθμό αυτογνωσίας. Όπως ακριβώς και η ανάγνωση.

Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Τις περισσότερες φορές όλα ανατρέπονται και κυρίως η πεποίθηση ότι ένα βιβλίο θα έχει τη διαδρομή που θέτεις αρχικά στον εαυτό σου.

Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Ναι, όχι όμως για τα βιβλία μου. Προτιμώ να συνομιλώ για τη λογοτεχνία γενικότερα. Εξ ου και το καινούργιο μου βιβλίο.

Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Ασφαλώς! Ο συγγραφέας συλλαμβάνει ένα μέρος μόνο του έργου του. Για το υπόλοιπο αναλαμβάνουν οι αναγνώστες.

Έχετε τιμηθεί με σημαντικά βραβεία. Τι σημαίνει αυτό για σας;

     Την υποχρέωση να είμαι περισσότερο γενναιόδωρος από ό,τι παλιότερα.

Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Δεν υπάρχει τίποτα εύκολο στη λογοτεχνία ή, αν θέλετε, κάθε ευκολία στη γραφή πρέπει να μας βάζει σε υποψίες. Το γράψιμο είναι για μένα τρόπος για να αναβαπτίζομαι συνεχώς.

Το βιβλίο σας ακολουθεί την πορεία του. Ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σχέδιά σας;

     Η επιστροφή μου στο μυθιστόρημα με την ανάγκη μου πάντα να διαφοροποιηθώ από τα προηγούμενα.