ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΥ

ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΥ

ΠΑΟΥΛ ΓΚΡΟΤΕ

Μετάφραση ΓΙΩΤΑ ΛΑΓΟΥΔΑΚΟΥ

Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

Σελ. 371, Ιούνιος 2015

     Ο Π. Γκρότε, για πολλά χρόνια ασχολήθηκε ως δημοσιογράφος με το κρασί και θεωρείται ειδήμονας του χώρου. Από το 2003, εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία για να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Η αγάπη του, οι γνώσεις του και η ιδιαίτερη σχέση που έχει με το κρασί, πέρασαν στα μυθιστορήματά του. Έχει γράψει μια σειρά έξη αστυνομικών μυθιστορημάτων με κεντρικό θέμα το κρασί. Το βιβλίο που παρουσιάζω σήμερα είναι ένα από αυτά και το δεύτερο που κυκλοφορεί στα ελληνικά (το πρώτο με τίτλο «Το Κρασί Της KGB», κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2012).

     Ο γερμανός Χένρι Μεγιενμπέκερ, με μακρινή καταγωγή από την Ισπανία, είναι από τους πιο αξιόλογους συντάκτες στο γερμανικό οινοφιλικό περιοδικό «Οίνος Και Τερουάρ». Σύμφωνα μάλιστα με τις φήμες που κυκλοφορούν, προαλείφεται για τη θέση του αρχισυντάκτη, κάτι που ο ίδιος δεν θέλει. Θεωρεί ότι η θέση αυτή θα τον αναγκάσει να κάνει συμβιβασμούς και θα λειτουργήσει σε βάρος της ελευθερίας του ως δημοσιογράφου. Όταν έρχεται σε επαφή με τον Χάιμε Τολέδο, οινολόγο και εμπνευστή του νεοσύστατου οινοποιητικού συνεταιρισμού LAGAR στην κυριότερη οινοπαραγωγική περιοχή της Ισπανίας τη Ριόχα, αποφασίζει να δεχτεί την πρόσκλησή του και να επισκεφτεί την περιοχή. Αυτά που του είπε ο Τολέδο, ότι δηλ. ο συνεταιρισμός δέχεται κάποιο είδος επίθεσης, του κίνησαν το ενδιαφέρον και θέλει να γράψει σχετικά. Προτού καλά-καλά προφτάσει να πατήσει το πόδι στη Ριόχα, ο οινολόγος σκοτώνεται σ’ ένα τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Οι συνεταιριστές μένουν ξεκρέμαστοι. Το χτύπημα είναι μεγάλο. «…ο οινολόγος τους ήταν νεκρός, ο υπεύθυνος του έργου, η «μητέρα» τους, ο διευθυντής τους, το αλεξικέραυνο και ο διαιτητής τους. Ήταν η κινητήριος δύναμη, ο συνδετικός ιστός που συγκρατούσε αν όχι τα πάντα, πάντως πολλά…».

     Αυτός ο τόσο «βολικός» για τους εχθρούς του συνεταιρισμού θάνατος, χτυπά συναγερμό στο δημοσιογραφικό ένστικτο του Χένρι, που κατά κάποιο τρόπο, είχε περιπέσει σε κατάσταση ύπνωσης λόγω της εργασίας του στο περιοδικό κι όχι στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης. Αποφασίζει να παρατείνει την παραμονή του στην περιοχή και δημιουργώντας προσεκτικά συμμαχίες εντός κι εκτός του συνεταιρισμού, αρχίζει τι έρευνες. Θα ανακαλύψει ότι όλοι όσοι εμπλέκονται, έχουν κάποια μικρά ή μεγάλα μυστικά. Κάποια από αυτά, φτάνουν μέχρι το φρανκικό παρελθόν της χώρας. Στη διάρκεια του οποίου κάποιοι καταστράφηκαν οικονομικά, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξαφανίστηκαν ή θανατώθηκαν, ενώ κάποιοι άλλοι με την προστασία του καθεστώτος, έχτισαν περιουσίες. Μπλέκεται σε έναν κυκεώνα αλληλοσυγκρουόμενων πληροφοριών, που όσοι του τις παρέχουν, εκούσια ή ακούσια θα τον μπερδέψουν. Όμως αυτός είναι πεισματάρης. «…δεν ήθελε να τα παρατήσει, δεν ήθελε να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι κυβερνούσε μονάχα το χρήμα, η εξουσία και το μίσος...». Αποφασίζει να συνεχίσει τις έρευνες παρά τις απειλές και τις επιθέσεις που δέχεται και καταφέρνει να φέρει στο φως κρυμμένα μυστικά που έχουν υψηλό κόστος για ορισμένους αλλά και αυτόν που ευθύνεται για το θάνατο του Τολέδο.

     Ένα μυθιστόρημα, που εκτός από την αστυνομική ιστορία, δίνει πολλές πληροφορίες για την παραγωγή των κρασιών της Ισπανίας, αλλά και ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία για το πρόσφατο παρελθόν αυτής της χώρας.