ΤΕΥΚΡΟΣ
ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Εκδόσεις
ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Σελ.
231, Οκτώβριος 2022
Αυτήν την εικασία ανέλυε κάποιο βράδυ η
νεαρή striper Τζένιφερ από το
Μαρόκο (που σύμφωνα με όσα έλεγε σπούδαζε μαθηματικά στην πατρίδα της) στον «καλοστεκούμενο
μεσήλικα» Κοσμά Στεφάνου, (ο οποίος είχε επίσης κάνει σπουδές
μαθηματικών κάποτε στο μακρινό παρελθόν), στο club Eroticon!! Η καριέρα του Στεφάνου
στην τράπεζα είχε εκτοξευθεί. «Είχε γλώσσα γλυκιά και πειστική, άψογη
εμφάνιση κι ήξερε να δημιουργεί εμπιστοσύνη την οποία μπορούσε να καταχράται
χωρίς να προκαλεί μεγάλη προσοχή. Απ’ όπου κι αν πέρασε, πιστωτικές κάρτες,
διακοποδάνεια, στεγαστικά, επενδυτικά προϊόντα, επιχειρηματικά δάνεια, έφερε
στην τράπεζα εκατοντάδες νέους πελάτες εξασφαλίζοντας για τον εαυτό του και
τους προϊσταμένους του τεράστια μπόνους. Η φούσκα του Χρηματιστηρίου του
εξασφάλισε ένα γερό κομπόδεμα […] Το φαγοπότι της Ολυμπιάδας φόρτωσε κι άλλο
τον λογαριασμό του…».
Όταν όμως μετατέθηκε στην «υπηρεσία
ρυθμίσεων με το πολύ κλάμα», αποδείχτηκε πως «δεν ήταν θωρακισμένος απέναντι
στον ανθρώπινο πόνο που είχε ο ίδιος προκαλέσει». Ζήτησε πρώτα βοήθεια από το
αλκοόλ. Ύστερα ήρθαν τα τσιγαριλίκια, τα χάπια και, τέλος, η κόκα». Η εκκωφαντική
πτώση και η απόλυση ήταν η φυσική συνέχεια. Όταν οι τύψεις για τον πόνο που
προκάλεσε γινόταν αφόρητες, με τα λίγα χρήματα που του είχαν απομείνει «αναζητούσε
την ανώδυνη πληρωμένη συντροφιά των κοριτσιών που ήταν πρόθυμα ν’ ακούσουν
προσεκτικά όλα όσα είχε να τους πει κι ύστερα την άλλη κιόλας στιγμή, να τα
ξεχάσουν». Γι’ αυτό κι εκείνο το βράδυ βρέθηκε στο Eroticon να συζητά για… μαθηματικά
προβλήματα.
Η συνέχεια της γνωριμίας του με την κοπέλα
υπήρξε απρόσμενη. Το ίδιο βράδυ, ο Κριστιάνο, ο «συνοδός» (στην ουσία
δεσμοφύλακας) της Τζένιφερ βρέθηκε δολοφονημένος έξω από το διαμέρισμα στο
οποίο έμενε η striper, ενώ η ίδια είχε εξαφανιστεί. Για τους αστυνομικούς
που είχαν αναλάβει την υπόθεση όλα ήταν ξεκάθαρα. Όλοι πίστευαν ότι η δολοφόνος
ήταν η κοπέλα κι απλώς έπρεπε να την εντοπίσουν για να λύσουν την υπόθεση.
Όλοι, εκτός από την υπαστυνόμο Πετροπούλου. «Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, η
Όλγα Πετροπούλου είχε εκπλήξει τους πάντες «χαραμίζοντας» τα μόρια που είχε
κερδίσει στις πανελλήνιες εξετάσεις και που ήταν αρκετά να της εξασφαλίζουν μια
ζηλευτή θέση στο Πολυτεχνείο. Ένα μείγμα αιθεροβάμονος ρομαντισμού και κυνικού
ορθολογισμού την είχε κάνει να επιλέξει τη φοίτηση στη σχολή αξιωματικών της
αστυνομίας. Από τη μια, το μυθοπλαστικό πρότυπο της υπερηρωίδας, που ερευνά,
εξιχνιάζει και συμβάλλει στον θρίαμβο της δικαιοσύνης κι από την άλλη, η
προοπτική της άμεσης επαγγελματικής αποκατάστασης ύστερα από σύντομες
ανέξοδες σπουδές την είχαν ωθήσει να γυρίσει την πλάτη σε μια λαμπρή
ακαδημαϊκά, αλλά αβέβαιη επαγγελματικά σταδιοδρομία […] Η πραγματικότητα δεν
άργησε να την προσγειώσει. Στις διάφορες υπηρεσίες που τοποθετήθηκε ήρθε
αντιμέτωπη με τη δυσπιστία των ανδρών συναδέλφων της, μια δυσπιστία που
σταδιακά εξελισσόταν σε αντιπάθεια όταν διαπίστωναν ότι η νεαρή καλλίγραμμη
συνάδελφός τους ήταν όχι μόνο ικανότερη και εξυπνότερη από αυτούς, αλλά και
εντελώς απρόθυμη να τους ακολουθήσει στο κρεβάτι τους». Η υπαστυνόμος
πιστεύει ότι ένας ποδοσφαιριστής που χαράμισε το ταλέντο του, μια striper-μαθηματικός, ένας
εξαρτημένος από ουσίες πρώην τραπεζικός κι ένας άστεγος με πλατιά μόρφωση που
απαγγέλει Σαίξπηρ, δημιουργούν ένα πλέγμα προσώπων που δεν αφορά μόνο μια
υπόθεση «απλής» ανθρωποκτονίας, ανάμεσα σε ανθρώπους της νύχτας. «Αυτή
η ιστορία με το πτώμα στο κατώφλι θέλει ψάξιμο […] Δεν πρέπει ούτε να το αγνοήσουμε
ούτε να βιαστούμε να το εξηγήσουμε». Γι’ αυτό, με τον συνεργάτη της
Νικόλα Λύκο, θα αρχίσει να σκαλίζει πιο βαθιά, προσπαθώντας να δεν την εικόνα
που κρύβεται πίσω από το προφανές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου