ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ
Εκδόσεις ΑΝΑΛΕΚΤΟ
Σελ. 442, Ιανουάριος 2024

      Το πρώτο βιβλίο του συμπολίτη γιατρού Α. Λυσιμάχου με τίτλο «Μερόνυχτα Εφημερίας» κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό.

     Όταν ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου έφτασε στο τέλος του εργασιακού του βίου και θέλησε να πάρει τη σύνταξή του, έμπλεξε στα δίχτυα της γραφειοκρατίας. Για να βρει λύση, αποφάσισε να απευθυνθεί σε δικηγόρο. Η νεαρή δικηγόρος Ελένη Φιλίππου, του εξήγησε τα βήματα που θα πρέπει να κάνουν. Σε μία από τις συναντήσεις τους, του είπε ότι και ο πατέρας της ήταν γιατρός, αλλά δυστυχώς πέθανε σχετικά νωρίς. Είχε αφήσει όμως, ένα ημερολόγιο, το οποίο η οικογένεια αποφάσισε να εκδώσει, αφού θεωρούσε ότι ήταν ενδιαφέρον. «Μου είπε πως αυτή και ο σύζυγός της είχαν πάρει την απόφαση να κυκλοφορήσουν αυτό που ο πατέρας της το είχε ονομάσει «Μερόνυχτα Εφημερίας» και που στην ουσία ήταν το ημερολόγιό του. Ήθελαν τη βοήθεια ενός γιατρού για να νοικοκυρευτεί το κείμενο και για να γίνουν όσες επεξηγήσεις χρειάζονταν στα ιατρικά, τεχνικά του θέματα. Έπρεπε να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές στα ονόματα και όπου αλλού αυτό θα ήταν απαραίτητο, ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα με τα προσωπικά δεδομένα των ατόμων που αναφέρονταν στην πορεία του κειμένου […] Με παρακάλεσε να είμαι ο τεχνικός σύμβουλος που θα έκανε τις απαραίτητες διορθώσεις και αλλαγές, μια και σαν συνταξιούχος ιατρός θα είχα τον χρόνο για κάτι τέτοιο».

     Έτσι προέκυψε αυτό το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, που πετυχαίνει πολλούς στόχους ταυτόχρονα. Πρώτα περιγράφει την προσωπική ζωή του γιατρού Φιλίππου, ο οποίος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα με την σύζυγό του Μαρίνα, με την οποία μόνο τυπικά παραμένουν παντρεμένοι. Στην ουσία έχουν χωρίσει. Η ανερμάτιστη και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της, καθώς και ο ασταθής χαρακτήρας της, τον απομάκρυνε από κοντά της. Αντίθετα τα ενήλικα πια παιδιά τους, αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει και του συμπαραστέκονται όσο μπορούν.

     Ακόμη δίνει μια πολύ καλή –κι εκ των έσω- εικόνα της λειτουργίας ενός νοσοκομείου τοσο σε μια «κανονική» μέρα, όσο και σε μια μέρα εφημερίας. Όταν οι γιατροί είναι αναγκασμένοι να εργάζονται για πολλές ώρες, να αντιμετωπίζουν δύσκολα περιστατικά και να λαμβάνουν γρήγορα τις σωστές αποφάσεις, βασιζόμενοι στις γνώσεις και την εμπειρία τους, που θα σώσουν τη ζωή ενός ασθενούς. «Μερικές φορές ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να παίρνει και ρίσκο, με την καλή έννοια, προκειμένου να θεραπεύσει τον άρρωστο σε όσο το δυνατό λιγότερο χρόνο, όσο το δυνατό ανώδυνα, χρησιμοποιώντας όσο το δυνατό λιγότερες εξετάσεις, και φάρμακα όσο το δυνατό μικρότερου κόστους, με λιγότερες παρενέργειες και με καλό αποτέλεσμα. Για να γίνει αυτό όμως, χρειάζεται από την πλευρά του γιατρού μελέτη, σωστή και έγκυρη ενημέρωση, παρατηρητικότητα, σωστή κρίση και σωστή ερμηνεία των κλινικοεργαστηρικών ευρημάτων και απόκτηση πείρας κοντά στο κρεβάτι του αρρώστου και δίπλα σε έμπειρους κλινικούς».

     Μέσα από τις σελίδες του «ημερολογίου», περνούν εκατοντάδες περιστατικά και περιγράφεται τόσο η συμπτωματολογία, όσο και η αποτελεσματική αντιμετώπισή τους.

     Σημαντικό χώρο, καταλαμβάνει και η αναφορά στις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ συναδέλφων, παλαιών και νέων, αλλά και με τους ασθενείς. «Θα συναντήσεις αντιπαλότητες, ανταγωνισμούς και ζήλιες από συναδέλφους. Θα συναντήσεις αχαριστία, πονηριά, κακολογία ίσως και απειλές από μερικούς ασθενείς και το περιβάλλον τους».

     Τέλος, ιδιαίτερη μνεία γίνεται σε όσους κινούνται στην «περιφέρεια» των νοσοκομείων και με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, διευκολύνουν ή όχι το ιατρικό προσωπικό στην άσκηση των καθηκόντων τους: διοικητές υγειονομικών περιφερειών, διοικήσεις νοσοκομείων, άνθρωποι των φαρμακευτικών εταιρειών, τοπικοί πολιτευτές κλπ, ενώ υπάρχει και αναφορά στους επίορκους γιατρούς, που εκμεταλλευόμενοι τη δεσπόζουσα θέση τους, χρηματίζονται, «εκβιάζοντας» τους ασθενείς και τους συγγενείς τους.

     Το «Μερόνυχτα Εφημερίας» είναι ένα βιβλίο πολύ καλογραμμένο, ιδιαίτερα ενδιαφέρον που αξίζει την προσοχή όχι μόνο της ιατρικής κοινότητας, αλλά και του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού!