23 Σεπ 2016

Η ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΛΙΟΣ
Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Σελ. 207, Μάρτιος 2016

     Το πρώτο του μυθιστόρημα, μετά από πέντε επιστημονικά συγγράμματα, μας παρουσίασε πριν λίγους μήνες ο Α. Μήλιος.
     Μια 23χρονη ελληνοκύπρια, η Έλλη Κανάκη, που έχει σπουδάσει νοσηλευτική στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βυρηττού, γνωρίζει τυχαία το καλοκαίρι του 1947 στον κήπο ξενοδοχείο “Forest Park” στις Πλάτρες της Κύπρου, μια 40χρονη Αιγύπτια, της Ναχάς πασά. Όταν η αιγύπτια μαθαίνει ότι η Έλλη είναι νοσηλεύτρια, την παροτρύνει να εργασθεί στην Αίγυπτο. «Στην Αλεξάνδρεια. Πριν από λίγο καιρό άρχισε να λειτουργεί εκεί ένα ολοκαίνουριο νοσοκομείο, το οποίο χρειάζεται ειδικευμένο προσωπικό και σίγουρα θα έχει ανάγκη από νοσηλεύτριες. Εάν σας ενδιαφέρει μπορώ να το κανονίσω… τα τυπικά θέματα, όπως βίζα, άδεια εργασίας και διαμονής, μη σας προβληματίζουν. Θα τα φροντίσω εγώ εφόσον το αποφασίσετε».
     Η Έλλη μετά από ένα μικρό δισταγμό δέχεται, παρά το γεγονός ότι έρχεται σε «σύγκρουση» με όσα ισχύουν εκείνη την εποχή-νέα, κοπέλα, μόνη σε ξένη χώρα! Το Νοέμβριος της ίδιας χρονιάς μετακομίζει στην Αλεξάνδρεια. Το «Μουασάντ ελ Φουάντ», το νεόδμητο νοσοκομείο, χτίστηκε για να ικανοποιεί τις ανάγκες της βασιλικής οικογένειας, κρατικών αξιωματούχων, ξένων υψηλά ιστάμενων προσώπων (πρέσβεων, επιχειρηματιών κλπ) και της τοπικής ελίτ. Η Έλλη λόγω των εξαιρετικών ικανοτήτων της, τοποθετείται στον τελευταίο όροφο, που διατίθεται αποκλειστικά για τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Έτσι θα της δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει τον βασιλιά Φαρούκ, τη νεαρή βασιλική (δεύτερη) σύζυγο Ναριμάν, τα παιδιά που είχε αποκτήσει ο Φαρούκ από την πρώτη του σύζυγο, την αδελφή του Φαουζία και άλλα μέλη της οικογένειας και να αποκτήσει την εμπιστοσύνη τους. Με τον τρόπο αυτό, έγινε αυτόπτης μάρτυρας πολλών γεγονότων που σημάδεψαν την ιστορία της Αιγύπτου, αλλά και άλλων μικρότερων, που η επίσημη ιστοριογραφία δεν αναφέρει. Ακόμη, είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί –όταν την καλούσαν για «κατ’ οίκον» νοσηλεία-χώρους στους οποίους ελάχιστοι κοινοί θνητοί είχαν πρόσβαση. Μέχρι τον Ιούλιο του 1952, όταν μια ομάδα αξιωματικών ανέτρεψε τον Φαρούκ και λίγο καιρό αργότερα του επέτρεψαν να φύγει από τη χώρα. Η Έλλη έφυγε από το νοσοκομείο και θεώρησε την ευκαιρία κατάλληλη να κάνει το μεταπτυχιακό που πάντα ήθελε και για το λόγο αυτό ταξίδεψε στην Αμερική.
     Τώρα, ηλικιωμένη κυρία πια, αναπολεί την περιπέτεια της καριέρας και της ζωής της. Μιας ζωής που πολλές γυναίκες θα ήθελαν να ζήσουν, τολμώντας να έρθουν σε σύγκρουση με κατεστημένες νοοτροπίες και συμπεριφορές.

     Αξιόλογο και καλογραμμένο μυθιστόρημα, που εκτός από την ζωή της Έλλης, έχει εξαιρετικές περιγραφές σημαντικών μνημείων και αρχαιολογικών χώρων της Αιγύπτου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου