Τ' ΑΗΔΟΝΙΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΥ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΛ. ΤΖΙΤΖΙΚΑΚΗΣ

Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ

Σελ. 606, Μάρτιος 2015

     Την ιστορία της οικογένειας Αηδονάκη, μια ιστορία που αφηγούνται σαν θρύλο στα Χανιά, μας μεταφέρει στο τελευταίο του βιβλίο ο Γιώργος Τζιτζικάκης, εμπλουτισμένη φυσικά, με περιστατικά της-πλούσιας πρέπει να πω-φαντασίας του.

     Ο Γιώργης και η Κωστούλα Αηδονάκη, γνωρίζονται από παιδιά. Αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν σε ένα χωριό των Χανίων. Η ζωή τους ήταν δύσκολη. Κατάγονταν από φτωχές οικογένειες. Είναι όμως ευτυχισμένοι, γιατί έχει ο ένας τον άλλο. Η ευτυχία τους μεγάλωσε με τη γέννηση της κόρης τους της Κλειώς. «Γεννήθηκε υγιέστατη. Ένα κανονικό παιδί, που σαν το ‘βλεπε κάποιος δεν θα μπορούσε να πιστέψει τις κουταμάρες περί άσχημου και αναπόδραστου πεπρωμένου. Έτρωγε όπως όλα τα παιδιά, έπαιζε με τις κουδουνίστρες, χαμογελούσε φωτίζοντας τους γύρω με τα ολοστρόγγυλα μαγουλάκια και τα λαμπερά της μάτια. Μεγάλωνε φυσιολογικά, ώσπου τελείως ξαφνικά και ανεξήγητα μετά τη βάφτισή της, σταμάτησε να αναπτύσσεται… Αντί να δυναμώνει, εξασθένιζε κι έσβηνε, τραβώντας σ’ έναν απευκταίο μαρασμό».

     Οι δύο γονείς κοντεύουν να τρελαθούν από την αγωνία τους. Βλέπουν το παιδί τους να αργοσβήνει κι αυτοί είναι ανήμποροι να βοηθήσουν. Ακόμα και οι γιατροί «σηκώνουν τα χέρια ψηλά» κι εναποθέτουν όλες τις ελπίδες τους στο Θεό!

     Μια μέρα στο καφενείο του χωριού, ένας ηλικιωμένος κτηνοτρόφος δίνει στο Γιώργη μια συμβουλή: «Να σύρεις να πάρεις το κοπέλι και να το πας στη Μαραθοκεφάλα, στο μοναστήρι απού βρίσκεται μέσα στη σπηλιά. Εκειά θα βρεις μια γρα (γριά) απού τη λένε Σταυροκατίνα. Εκείνη, Γιώργη, θα σ’ το λύσει το παιδί αν ειν’ δεμένο». Όταν πηγαίνει το μωρό στην καλογριά, αυτό που θα ακούσει τον συγκλονίζει. Αν θέλει να σωθεί το παιδί του, πρέπει να θυσιαστεί αυτός, χάνοντας την ελευθερία του. Απαντά στην καλογριά ότι δέχεται και με την επιστροφή τους στο σπίτι, το παιδί αρχίζει να αναρρώνει, να συνέρχεται και να μεγαλώνει σαν ένα φυσιολογικό παιδί.

      Τριάντα χρόνια μετά, στην Αθήνα, η Κλειώ είναι παγιδευμένη σ’ ένα γάμο που ενώ ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, κάπου στην πορεία, κάτι πήγε στραβά. Ο Αντώνης, ο άντρας της, δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Αυτό τον κάνει να αισθάνεται ένοχος και ανεπαρκής, κάτι που αλλοιώνει τη συμπεριφορά του. Αδιαφορεί για την Κλειώ και αρχίζει εξωσυζυγικές σχέσεις, ίσως θέλοντας να αποδείξει στον εαυτό του ότι είναι άντρας! Η Κλειώ προσπαθεί να κάνει ότι μπορεί για να τον κερδίσει πάλι, αλλά τελικά η υπομονή της εξαντλείται και τον εγκαταλείπει. Φεύγει για το χωριό της για να αποφασίσει τι θα κάνει με το γάμο της, αλλά εκεί την περιμένουν εκπλήξεις και ανατροπές, που θα αλλάξουν παραδοχές μιας ολόκληρης ζωής.

     Το μυθιστόρημα είναι καλογραμμένο, με στέρεα δομημένους χαρακτήρες, καλούς διαλόγους, πολύ καλή πλοκή, σασπένς, εκπλήξεις και ανατροπές. Ο συγγραφέας περιγράφει εξαιρετικά τα τοπία της Κρήτης, την καταπιεστική ατμόσφαιρα της μεγαλούπολης, αλλά και τις ψυχολογικές διαδρομές των ηρώων του. Και κάτι ακόμη. Στις σκηνές που εξελίσσονται στην Κρήτη, χρησιμοποιεί κρητική διάλεκτο (σε μορφή που είναι κατανοητή στον καθένα), κάτι που προσθέτει στην ατμόσφαιρα του βιβλίου.