Ο ΚΑΜΠΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ

ΓΙΩΤΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Εκδόσεις: Ε.Ο. ΛΙΒΑΝΗΣ

Σελ. 313, Ιούνιος 2014

     Το τρίτο μυθιστόρημα της Γ. Στεφάνου, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη

     Μια νέα γυναίκα τραυματίζεται βαριά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. «Το αυτοκίνητο κυλάει φρενιασμένο ανάμεσα στα λεμονοκυπάρισσα και στα πεύκα που γέρνουν από το χιόνι, μπαϊλντισμένα από την κακοκαιρία, χλωμά στα φώτα πορείας του αυτοκινήτου-που φωτίζουν μόνο μία πιθανότητα, μόνο ένα δρόμο, ένα μονόδρομο: το θάνατό μου. Ένα δέντρο έρχεται να με συναντήσει τόσο γρήγορα που δεν το αναγνωρίζω…».

     Πρόκειται για τη Νίνα Βελλοπούλου, γόνο ευκατάστατης οικογένειας μεγαλοτσιφλικάδων του θεσσαλικού κάμπου. Όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον της. Μεταφέρεται στην εντατική όπου ξεκινά έναν αγώνα για να επιζήσει. Λόγω της γερής της κράσης, κερδίζει την πρώτη μάχη, αυτή της επιβίωσης. Από κει πέρα πρέπει να δώσει κι άλλες μάχες. Να επουλώσει τα τραύματα του σώματος-για καλή της τύχη δεν έχει υποστεί βλάβη στη σπονδυλική στήλη-να υποστεί αισθητικές και ορθοπεδικές επεμβάσεις, αλλά και να νικήσει την αμνησία που δεν της επιτρέπει να θυμάται παρά ελάχιστες εικόνες από την μέχρι τότε ζωή της. Μέσα στην εντατική, αποκομμένη επηρεασμούς, αρχίζει η μνήμη της να λειτουργεί. Θυμάται το «κονάκι», όπως ονόμαζαν το μεγάλο σπίτι στο οποίο κατοικούν, τον πατέρα της , την καρκινοπαθή μητέρα της, διάφορα επεισόδια της εφηβικής της ζωής και κυρίως τη Νταίζη. Την ξαδέλφη της, που εμφανίστηκε ξαφνικά στη ζωή της και της οποίας την ύπαρξη αγνοούσε.

     Ο πατέρας της, είχε έναν αδελφό τον Μίλτο που πριν πολλά χρόνια έφυγε από το πατρικό του για να σπουδάσει στο εξωτερικό κι εγκαταστάθηκε εκεί. Παντρεύτηκε μια γαλλίδα με φυτείες λεβάντας στην Αρλ κι έκαναν τη Νταίζη. Το ζευγάρι μετά από κάποια χρόνια χώρισε και η Νταίζη ζούσε μεταξύ Αρλ, το χειμώνα και Αφρικής (όπου εργαζόταν ο πατέρας της) το καλοκαίρι. Όταν όμως η μητέρα της πέθανε όταν η Νταίζη ήταν 16 ετών, ο Μίλτος αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε να τη μεγαλώσει και την ανέθεσε στον αδελφό του. Έτσι η Νίνα απέκτησε την αδελφή που ποτέ δεν είχε. Όμως από τη στιγμή που η μνήμη πήρε μπροστά, θυμάται και άλλα γεγονότα, που την πείθουν ότι κάποιος θέλει το θάνατό της και ότι ίσως το ατύχημα, να μην ήταν και τόσο ατύχημα.

     Ένα έξυπνο, με χιούμορ γραμμένο μυθιστόρημα, στο οποίο ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται λίγο-λίγο, ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και στο οποίο οι ανατροπές συμβαίνουν ακόμη και μέχρι την τελευταία σελίδα.