16 Αυγ 2020

ΑΡΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ

      Ο Άρης Σφακιανάκης γεννήθηκε το 1958 στο Ηράκλειο. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση και το σενάριο. Έργα του: «Οι Παράξενες Συνήθ

ειες Της Οικογένειας Μόρφη» (1987, Κέδρος), «Όταν Βρέχει Να Φοράς Παπούτσια Κόλετζ» (1989, Κέδρος), «Ο Τρόμος Του Κενού» (1990, Κέδρος), «Η Νόσος Των Κινέζικων Εστιατορίων (1995, Κέδρος), «The Emptiness Beyond» (1996, Κέδρος), «Δεν Ήξερες Δεν Ρώταγες» (2000, Κέδρος-2011 Ελευθεροτυπία), «Μπέιμπι Σίτινγκ» (2002, Κέδρος), «Το Περσικό Φιλί» (2004, Κέδρος), «Μητροπόλεις, Ιστορίες, Παράδεισοι» (2006, Ελληνικά Γράμματα), «Μεσάνυχτα Στο Περιβόλι» (2007, Τόπος), «Η Μοναξιά Δεν Μου Ταιριάζει» (2008, Κέδρος), «Ου Μπλέξεις» (2011, Κέδρος), «Παντρεμένες» (2013, Κέδρος), «Έξοδος» (2016, Κέδρος), «Η Σκιά Του Κυβερνήτη» (2019, Κέδρος). Συμμετοχή σε συλλογικά έργα: «Κοκτέιλ Μολότοφ» (2003, Κοχλίας), «Με Ορθάνοιχτα Μάτια» (2004, Καστανιώτης), «Ανδρικές Απολαύσεις» (2004, Ελληνικά Γράμματα), «Η Αθήνα Τη Νύχτα» (2006, Introbooks), «Υπόγειες Ιστορίες» (2008, Athens Voice), «Sweet Suite In Greece» (2009, Elia), «Έρως 13» (2011, 2012, Ψυχογιός), «Στον Ίσκιο Του Βασιλιά» (2017, Κλειδάριθμος), «Ανθολογία Μικρού Διηγήματος Για Τη Νύχτα» (2071, Κύμα).   

 

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας «Η Σκιά Του Κυβερνήτη»;

     Όλα ξεκίνησαν όταν μετακόμισα στην οδό Κασομούλη. Έψαξα να βρω ποιος ήταν αυτός ο Κασομούλης κι είδα πως είχε γράψει πεντάτομο εγχειρίδιο με τη ζωή και τη δράση του τα χρόνια της Επανάστασης του 21. Το αγόρασα, το διάβασα μονομιάς κι αποφάσισα πως όφειλα να γράψω κι εγώ κάτι για εκείνη την εποχή μήπως και καταφέρω να ανακινήσω το ενδιαφέρον των αναγνωστών για τους συγγραφείς εκείνου του αλλοτινού καιρού. Έτσι έγραψα πρώτα το ιστορικό μυθιστόρημα Έξοδος (για το Μεσολόγγι, τι άλλο;) κι έπειτα την Σκιά του Κυβερνήτη για τον Καποδίστρια.

 

Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με το αυτό και ποιο είναι αυτό;

     Ήθελα μόνο να δοκιμαστώ συγγραφικά σε ένα είδος καινούργιο για μένα κι αν τα κατάφερνα να επιχειρήσω κάποιες απαντήσεις στο πώς φτάσαμε ως εδώ.

Σε ποιο βαθμό είναι Ιστορία και σε ποιό μυθιστόρημα;

     Πιστεύω ότι υπάρχει μια δόκιμη αλχημιστικά ισορροπία. Τα ιστορικά γεγονότα που περιγράφω είναι αληθινά, η ζωή του σωματοφύλακα του Καποδίστρια είναι επινόηση.

Θεωρείτε ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας τιμάται με την πραγματική του αξία για  την προσφορά του στην Ελλάδα;

     Η Ελλάδα τον τίμησε δολοφονώντας τον. Τον κατέταξε έτσι –άθελά της, είναι η αλήθεια- σε ένα βάθρο απλησίαστο για άλλους πολιτικούς. Θα τον τιμούσε περισσότερο αν η περίπτωσή του διδασκόταν ευφυέστερα στο σχολείο κι όχι να μένει σαν συνώνυμο της ιστορίας με την πατάτα.

Η Ιστορία δεν γράφεται με «αν», αλλά θεωρείτε ότι μπορεί η κατάσταση της χώρας να ήταν διαφορετική αν μπορούσε ο Καποδίστριας να αφεθεί να συνεχίσει απερίσπαστος το έργο του;

     Όσο χαλκέντερος κι αν υπήρξε ο Καποδίστριας, δεν νομίζω ότι θα κατάφερνε περισσότερα πράγματα. Τα εμπόδια που συναντούσε πλέον καθημερινά ήταν τέτοια που θα έκαμπταν και τον πλέον δυνατό άνθρωπο. Για να πετύχαινε πραγματικά στους στόχους του πιστεύω ότι θα χρειαζόταν μισό αιώνα διακυβέρνησης.

Ο Πέτρος Σκοτεινός-ο ένας από τους δύο σωματοφύλακες του Καποδίστρια σύμφωνα με το βιβλίο και κεντρικός αφηγητής-είναι πραγματικό πρόσωπο ή μυθιστορηματικός χαρακτήρας;

     Ο Πέτρος Σκοτεινός είμαι εγώ –και δεν υπάρχει πιο μυθιστορηματική φιγούρα από τον εαυτό μας.

Απαιτήθηκε έρευνα για τη συγγραφή του βιβλίου και πόσο καιρό σας πήρε αυτή; 

     Τρία χρόνια μελετούσα και δυο έγραφα το βιβλίο.

Μετά την «Έξοδο» ακολουθεί το «Η Σκιά Του Κυβερνήτη». Να υποθέσω ότι κάνετε μια «στροφή» στο ιστορικό μυθιστόρημα;

     Σκοπεύω, είναι η αλήθεια, να ολοκληρώσω μια τριλογία σχετικά με τα πρώτα χρόνια του νέου ελληνικού κράτους. Οπότε, στροφή ναι μεν, αλλά πόσο θα κρατήσει αυτός ο έρωτας δεν ξέρω.

Τι σας ελκύει στο συγκεκριμένο είδος;

     Τίποτα απολύτως. Δεν διαβάζω ιστορικά μυθιστορήματα. Γράφω ό,τι γράφω μόνο και μόνο γιατί μου αρέσει να διαβάζω για εκείνα τα χρόνια κι αυτή μου η μελέτη με σπρώχνει να πάρω στα χέρια το στιλό.

Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια κοινωνική πράξη;

     Κατ’ εξοχήν. Οι καλύτεροί μου φίλοι είναι συγγραφείς –βέβαια, νεκροί οι περισσότεροι αλλά εξαιρετική συντροφιά.

Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Όταν μου το ψιθύρισε λαγνικά το κορίτσι που ερωτεύτηκα πρώτη φορά και την είχα πνίξει στα ερωτικά ραβασάκια.

Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

     Ένιωσα να πετάω –μονάχα που με είχε μόλις χωρίσει  η αγαπημένη μου κι έτσι αποδείχτηκε μια μοναχική πτήση.

Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

     Αν δεν τα έχω νιώσει δεν θα τα αποδώσω καλά. Είμαι βαθιά αυτοβιογραφικός συγγραφέας (βλέπε το «Δεν ήξερες… δεν ρώταγες!»  όπου μιλώ για τον γάμο μου).

Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Το γυμνό χαρτί.

Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

     Εκείνος που μπορεί να διαθέσει 8 ώρες την ημέρα για διάβασμα –όχι απαραίτητα ροζ λογοτεχνίας.

Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

     Η συγγραφή είναι μακράν η καλύτερη ψυχανάλυση –και η πλέον ανέξοδη.

Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Στάθηκα πολύ σε αυτήν σας την ερώτηση αλλά, όχι, δεν βρήκα κάτι που να μου άλλαξε η συγγραφή –παραμένω πιστός στην μάνα μου και στην ομάδα μου.

Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Οι αναγνώστες έχουν μια διάθεση να μιλήσουν για το βιβλίο σου ενώ εγώ δεν έχω καμιά διάθεση να μιλήσω για το βιβλίο μου –εξαιρείται η παρούσα κουβέντα.

Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Πολλές φορές έχει συμβεί κάτι τέτοιο, αναγκάζοντάς με να κοιτάξω δίπλα μου μήπως υπάρχει και κανένας άλλος συγγραφέας.

Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

     Στα δυο πρώτα μου βιβλία ο Κάφκα, στο τρίτο ο Προυστ κι έπειτα οι Αμερικάνοι συγγραφείς. Φυσικά αγαπώ τον Ντοστογιέφσκι.

Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Μεταξύ μας, προτιμώ να σιδερώνω τα πουκάμισά μου –κι εννοείται ότι απεχθάνομαι το σιδέρωμα. Το γράψιμο απαιτεί εξαιρετική πνευματική και φυσική κατάσταση –χρειάζεται ικανότητες οδηγού φόρμουλας 1. Δυστυχώς, πολλοί έχουν την εντύπωση ότι πρόκειται απλώς για πίστα με συγκρουόμενα όπου όλοι μπορούν να οδηγήσουν –προς μεγάλη ικανοποίηση του εκδότη.

Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Η απομόνωση που ζήσαμε με τον κορονωιό με οδήγησε να βάλω μπροστά το τρίτο κομμάτι της ιστορικής μου τριλογίας. Το γραφείο μου αυτή τη στιγμή είναι φορτωμένο με βιβλία που έχω ήδη μελετήσει και ξαναδιαβάζω. Οπότε, ναι, έχω ραντεβού με την λευκή σελίδα…

Σας ευχαριστώ πολύ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου