Ο Χένινγκ και η Ελίζαμπεθ Μπάουερ,
γιορτάζουν με ένα μεγαλοπρεπές πάρτι σε ξενοδοχείο της Φιελμπάκα, την
πεντηκοστή (χρυσή) επέτειο του γάμου τους. Παράλληλα ο Χένινγκ, ένας από τους
σπουδαιότερους συγγραφείς της Σουηδίας, περιμένει με αδημονία να μάθει αν θα
είναι αυτός που θα βραβευτεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας φέτος, όπως ψιθυρίζεται
έντονα στους λογοτεχνικούς κύκλους. Το πάρτι είχε πολλούς καλεσμένους, αλλά και
μια σημαντική απουσία, αφού θα λείψει ένας από τους παλιότερους φίλους τους, ο
φωτογράφος Ρολφ Στένκλο, ο οποίος ανακοίνωσε ότι λόγω φόρτου εργασίας δεν θα
προλάβει το πάρτι. Είχε να ετοιμάσει την αναδρομική του έκθεση σε τοπική
γκαλερί.
Το επόμενο πρωί ο Στένκλο εντοπίζεται
νεκρός μέσα στη γκαλερί. Φέρει τραύμα στο κεφάλι. Η πρώτη εκτίμηση των
αστυνομικών είναι ότι πρόκειται για διάρρηξη-οι φωτογραφίες του Στένκλο,
αξίζουν πολλά στο «χρηματιστήριο» της τέχνης- που πήγε στραβά. «Νομίζω
ότι η απλούστερη εξήγηση είναι η πιο πιθανή. Διάρρηξη. Ο Ρολφ ήταν εκεί. Έγινε
συμπλοκή και σκοτώθηκε. Ο δράστης πανικοβλήθηκε και έφυγε βιαστικά με άδεια
χέρια».
Κι ενώ ο Πάτρικ με τους συναδέλφους του,
ξεκινούν τις έρευνες, η Ερίκα επισκέπτεται τη σύζυγο του Ρολφ, Βίβιαν,
προσπαθώντας να την παρηγορήσει. Στη συζήτηση για τα πορτραίτα που συνέθετε ο
Ρολφ, της έδειξε ένα από αυτά που επρόκειτο να εκθέσει με τον τίτλο «Αθωότητα».
«…είδε
καθαρά μια όμορφη γυναίκα με πλούσια μακριά μαλλιά και άψογο μακιγιάζ. Φορούσε
μια διάφανη ξεκούμπωτη μπλούζα και στο ντεκολτέ της ξεπρόβαλλε ένα δαντελένιο
σουτιέν». Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά, η Ερίκα κατάλαβε ότι η
γυναίκα που ονομαζόταν Λόλα, ήταν ένας trans άντρας!
Ακόμη, η Βίβιαν της είπε ότι ήταν φίλη του Ρολφ, των Μπάουερ και της νεανικής
τους παρέας και ότι το 1980, βρέθηκε νεκρή στο καμένο ολοσχερώς διαμέρισμά της
στη Στοκχόλμη, μαζί με την εξάχρονη κόρη της Πίτε. Η Λόλα έφερε τραύματα από
πυροβόλο όπλο, ενώ η Πίτε πέθανε από την εισπνοή του καπνού της πυρκαγιάς. Ο
υπεύθυνος για τους δύο αυτούς θανάτους, δεν βρέθηκε ποτέ! «Η Ερίκα κοίταζε προσεκτικά την
εικόνα. Η επιθυμία να γράψει επέστρεψε. Εδώ υπήρχε μια ιστορία που έπρεπε να
αποκαλυφθεί. Έτσι ξεκίνησαν όλα της τα βιβλία. Με μια ανθρώπινη μοίρα και την
επιθυμία της Ερίκας να μάθει τι συνέβη και να το διηγηθεί βάζοντας το μαχαίρι
στο κόκαλο. Μια γυναίκα και η κόρη της είχαν δολοφονηθεί και οι
δολοφόνοι τους δεν οδηγήθηκαν ποτέ στη δικαιοσύνη. Η Ερίκα ήθελε να κάνει τα
πάντα για να επανορθώσει αυτή την αδικία».
Τα στοιχεία που θα οδηγήσουν την αστυνομία
στον δολοφόνο του φωτογράφου είναι ισχνά. Όμως πριν καλά-καλά οργανωθούν οι
έρευνες, έρχεται ένα ακόμη συνταρακτικό γεγονός να αναστατώσει όχι μόνο τη
Φιελμπάκα, αλλά ολόκληρη τη Σουηδία. Στο Σελερέ, το μικρό ιδιόκτητο νησί των
Μπάουερ, όπου βρίσκεται και η κατοικία τους, συμβαίνει μια τριπλή δολοφονία!!
Τα θύματα είναι ο μεγάλος γιος των Μπάουερ και τα δύο ανήλικα παιδιά του, που
πυροβολήθηκαν το βράδυ στον ύπνο τους. Ούτε και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν
μάρτυρες.
Τα δύο εγκλήματα έχουν σχέση μεταξύ τους ή
είναι μια τραγική σύμπτωση;
Ηθελημένα, δεν θέλω να γράψω κάτι
περισσότερο, για να μην αποκαλύψω στοιχεία που θα κάνουν να χαθεί το σασπένς.
Μόνο να πω ότι για μια ακόμη φορά, η Καμίλλα Λάκμπεργκ γράφει ένα συναρπαστικό
μυθιστόρημα που κρατάει σε εγρήγορση τον αναγνώστη, μέχρι την τελευταία
θεαματική ανατροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου