ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ, ΔΥΟ ΧΡΩΜΑΤΑ

KATHRYN STOCKETT

Μετάφραση: ΑΣΠΑΣΙΑ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ

Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Σελ. 579, Νοέμβριος 2010

     Το πρώτο μυθιστόρημα της νέας αμερικανίδας συγγραφέως που παρουσιάζω, αναφέρεται στις φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ. Σε μια εποχή-καμπή για το ζήτημα (αρχές της δεκαετίας του '60), σε μια από τις πιο "σκληροπυρηνικές" πολιτείες, το Μισισιπή. Στο Τζάκσον του Μισισιπή, τρεις γυναίκες πρόκειται να κάνουν ένα ασυνήθιστο βήμα.

     Η Γιουτζίνια Φίλαν, (που όλοι ξέρουν με το παρατσούκλι Σκίτερ), έχει μόλις επιστρέψει στο σπίτι της, μετά την αποφοίτησή της από το πανεπιστήμιο. Μπορεί να μόχθησε τέσσερα χρόνια για να πάρει το πτυχίο, αλλά η μητέρα της, θα νιώσει ικανοποίηση μόνο όταν η Σκίτερ, φορέσει βέρα. Στην παρούσα φάση όμως, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τη Σκίτερ. "Ποτέ δεν θα μπορέσω να πω στη μητέρα πως θέλω να γίνω συγγραφέας. Θα το θεωρήσει άλλο ένα πράγμα που μ' εμποδίζει να συνταχτώ με τα παντρεμένα κορίτσια".

     Η Έιμπιλιν, είναι μια μαύρη υπηρέτρια (ή "βοήθεια" όπως αποκαλούν στο Νότο τις οικιακές βοηθούς), που μετά τα θάνατο του γιου της, ζει μόνη στη συνοικία των μαύρων. Είναι αφοσιωμένη στο κοριτσάκι που φροντίζει. "Η Μέι Μόμπλεϊ, γεννήθηκε ένα πρωινό του Αυγούστου, το 1960. Αγιογεννημένα τα λέγαμε εκείνα τα μωρά. Λοιπόν, να τι κάνω: φροντίζω λευκά μωρά. Μαγειρεύω κιόλας και καθαρίζω. Δεκαεφτά μωρά έχω αναθρέψει μέχρι σήμερα. Ξέρω πως να τα κοιμίζω, πως να τα ησυχάζω, πως να τα βάζω να κάτσουν στο κανάτι, πριν ακόμα η μαμά τους σηκωθεί από το κρεβάτι". Κι ας ξέρει πως όταν φτάσει η ώρα του αποχωρισμού, η καρδιά και των δυο θα ραγίσει.

     Η Μίνι, η καλύτερη φίλη της Έιμπιλιν, είναι η πρώτη μαγείρισσα σε όλη την πολιτεία, αλλά δεν μπορεί να κρατήσει τη γλώσσα της. "Στέκομαι στην πίσω βεράντα αυτής της λευκής κυρίας και λέω μέσα μου "μη βγάλεις άχνα Μίνι". Πρέπει να θυμάμαι να κρατάω τη γλώσσα μου και να κρατάω πισινές". Επειδή όμως συχνά δεν κρατάει την υπόσχεση που δίνει στον εαυτό της, εξίσου συχνά χάνει τη δουλειά της και δυσκολεύει τη ζωή της επταμελούς οικογένειάς της.

     Αυτές οι τρεις γυναίκες ετοιμάζονται να κάνουν κάτι που θα ταράξει την κοινωνία όχι μόνο του Τζάκσον και της πολιτείας του Μισισιπή, αλλά ολόκληρων των ΗΠΑ. Η ιδέα είναι της Σκίτερ. Να γράψουν ένα βιβλίο, για το πως βλέπουν οι μαύρες υπηρέτριες τα λευκά αφεντικά τους. "Ιστορίες για το πως είναι να δουλεύεις για τις οικογένειες των λευκών". Βέβαια τα πράγματα στην αρχή, δεν είναι ρόδινα για τη Σκίτερ. Οι υπηρέτριες, παρά τις διαβεβαιώσεις της ότι θα αλλάξει τα ονόματα ώστε να μην αναγνωρίζονται, φοβούνται και εισπράττει από παντού αρνήσεις. "Στο δρόμο για το σπίτι, θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο, που πίστεψα πως απλώς θα μπω μέσα και θα αρχίσω να μαζεύω απαντήσεις". Όμως σύντομα, πείθει την Έιμπελιν αρχικά και τη Μίνι στη συνέχεια, κάμπτει τις αντιρρήσεις τους και αυτές αρχίζουν να μιλούν. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά καταφέρνουν να πείσουν μια "στρατιά" γυναικών, που μόλις υπήρχαν ως φυσική παρουσία, να μιλήσουν. Να αποκτήσει η φωνή τους δύναμη. Και καταφέρνουν να γεμίσουν περηφάνια και ελπίδα την κοινότητα των μαύρων.

     Ένα βιβλίο-που σύντομα θα γίνει ταινία-τρομακτικά επίκαιρο, τώρα, που η ελληνική κοινωνία, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα, αυτό του ρατσισμού, που έχει σαφείς αναλογίες, με το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο.

     Η Κάθριν Στόκετ, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Τζάκσον του Μισισιπή. Μετά την αποφόιτησή της από το πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, με πτυχίο στην αγγλική φιλολογία και στη δημιουργική γραφή, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε στην έκδοση και την προώθηση περιοδικών για εννιά χρόνια. Αυτό είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.