ΣΙΩΠΗΛΗ ΠΕΤΡΑ

ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ

Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Σελ. 430, Ιανουάριος 2014

     Το βιβλίο που σας παρουσιάζω σήμερα, δεν είναι καινούριο. Κυκλοφόρησε το 2007, αλλά τώρα επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.

     Τον Ιούνιο του 1981, η Ίρια Φλεριανού, παίρνει το πτυχίο της Φιλοσοφικής Σχολής από το πανεπιστήμιο της Αθήνας. Την ημέρα της αποφοίτησης, την καλεί στο γραφείο του, ένας καθηγητής της, ο Παντελής Έξαρχος-με τον οποίο λίγο-πολύ είναι «τσιμπημένες» οι περισσότερες φοιτήτριες της σχολής-για να μιλήσουν για το διδακτορικό της. Εκεί ο καθηγητής της, της μιλάει εξαιρετικά κολακευτικά για τα γραπτά της. Παράλληλα της προτείνει να συμμετάσχει ως βοηθός του, σε μια ανασκαφή που θα πραγματοποιήσει σε ένα μικρό νησί του νοτίου Αιγαίου. Η Ίρια δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη την τιμητική πρόταση του καθηγητή της και μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, αναχώρησαν για το νησί. Όμως πίσω της, άφησε κάποιες «εκκρεμότητες». Η μια από αυτές έχει το όνομα Αλέξης. Είναι ο φίλος της, εδώ και κάποιους μήνες, και η Ίρια τον εγκαταλείπει σε μια δύσκολη στιγμή, αφού εκείνος ετοιμάζεται να παρουσιαστεί ως νεοσύλλεκτος σε στρατόπεδο της Κορίνθου. Μια άλλη «εκκρεμότητα» είναι η μητέρα της. Η οποία, μετά το γάμο της άλλη της κόρης, της Αλεξάνδρας και την εγκατάστασή της στη Βενετία, έχει «κρεμαστεί» πάνω της και της ζητά συνεχώς να επιστρέψει μόλις τελειώσει τις σπουδές της, για να αναλάβει την ξενοδοχειακή επιχείρηση που τους άφησε κληρονομιά ο πατέρας της. Η ίδια έλεγε ότι είχε κουραστεί πια και δεν άντεχε άλλο.

     Δυστυχώς για την ομάδα του καθηγητή Έξαρχου, οι πρώτες ανασκαφές δεν πήγαν τόσο καλά. Τα ευρήματα ήταν μάλλον κατώτερα των προσδοκιών. «Ένας μικρός οικισμός με σπίτια σε ακανόνιστη προσθετική διάταξη που διαχωρίζονταν μεταξύ τους από στενά μονοπάτια. Ο περίβολος με τις ακατέργαστες πέτρες και τους τέσσερις πυργίσκους. Υπολείμματα σαλιγκαριών και αχινών, οστέινες βελόνες, αγκίστρια, αμφορείς από τραχύ σκουρόχρωμο πυλό στις αυλές».

     Όμως, αντίθετα από τα ευρήματα, εντυπωσιακές είναι οι ανατροπές που θα σηματοδοτήσει η επίσκεψη της ανασκαφικής ομάδας στο νησί, στις ζωές πολλών ανθρώπων: ντόπιων και «ξένων». Ανατροπές που θεωρώ καλό να μην αναφέρω, γιατί αν το κάνω, θα αφαιρέσω ένα μεγάλο μέρος των εκπλήξεων που περιμένουν τον αναγνώστη.

     Ένα καλογραμμένο βιβλίο, στο οποίο με εντυπωσίασαν οι κεντρικοί χαρακτήρες του και ιδιαίτερα η εξαιρετική περιγραφή των ψυχολογικών τους διαδρομών και μεταπτώσεων.