TάRTAROS Ltd

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΙΖΟΣ
Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Σελ. 112, Νοέμβριος 2024

      Το τρίτο βιβλίου του Π. Ρίζου, είναι αυτό που σας παρουσιάζω σήμερα.

     Ο αφηγητής του βιβλίου, ενώ βρίσκεται ασθενής στο σπίτι του, σε μια διαφήμιση, διαβάζει ότι η μια μέση ανθρώπινη καρδιά, θα χτυπήσει περίπου 3.363.840.000 φορές! Επειδή λόγω της ασθένειας είχε χρόνο, άρχισε τους υπολογισμούς. «…στην αρχή για πλάκα, να  περάσει η ώρα και μετά κόλλησα […] όταν όμως για πλάκα άρχισα να κάνω υπολογισμούς για μένα, που είμαι πενήντα οκτώ πατημένα, τότε όχι μόνο έπαθα παροξυσμό βήχα, αλλά ίδρωσα ξαφνικά» και διαπίστωσε «ότι η καρδιά μου χτύπαγε σαν παλαβή, με αποτέλεσμα να μειώνονται δραματικά οι χτύποι που θα μου απομένουν».

     Η μέτρηση των καρδιακών παλμών του έγινε εμμονή. «Τότε ήταν που άρχισα να ψάχνω συστηματικά και με αγωνία στο διαδίκτυο, ρωτώντας και κάτι φίλους στο Λονδίνο που ξέρουν απ’ αυτά, να βρω ένα μηχάνημα που να καταγράφει κάθε στιγμή τους χτύπους της καρδιάς που μου απομένουν, τον χρόνο που μου απομένει, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο, να γνωρίζω, επιτέλους να είμαι ενήμερος, να με γνωρίζει κι αυτό, ποιος είμαι, τις συνήθειές μου, τα χούγια μου, το παρελθόν μου, την κληρονομικότητα, να μπορώ και εγώ να επηρεάζω κάπως τον χρόνο που μου απομένει […] αλλά κάτι μικρό και εύχρηστο, κάτι ας πούμε σαν […] ένα έξυπνο ρολόι χειρός».

     Τελικά η αναζήτησή του, απέδωσε καρπούς. Η συσκευή υπάρχει και κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Tartaros. Όμως η παραλαβή και χρήση της, είχε προϋποθέσεις. Μία από αυτές ήταν η σύνταξη και αποστολή στην εταιρεία κατασκευής του Tartaros, ενός πλήρους φακέλου με προσωπικά στοιχεία για την καταγωγή, τις συνήθειες, την παιδική ηλικία, τις σπουδές και τις επιδόσεις σε αυτές, τα ταξίδια, τα αγαπημένα τραγούδια, βιβλία και φαγητά κλπ, του υποψήφιου χρήστη. Η άλλη ήταν η παρουσία και παραμονή για ένα τριήμερο, στα κεντρικά της κατασκευάστριας εταιρείας, στο Λονδίνο. Εκεί, αφού τον καλωδίωσαν, ένα ολόγραμμα «…θα μου έδινε λέξεις ή φράσεις ή τίτλους-θέματα και εγώ θα έπρεπε να απαντάω […] αυτομάτως με μια μικρή ιστορία για κάθε ερώτημα-θέμα». Οι απαντήσεις «…θα μετατρέπονταν αυτομάτως σε παραμέτρους της ταυτότητάς μου και θα μου έβγαζαν στο τέλος το χρόνο που μου απέμενε…».

     Αυτές οι είκοσι έξη ιστορίες, αποτελούν το κυρίως μέρος του βιβλίου. Γοητευτικές ιστορίες, από το παρελθόν που έχουν καταγραφεί στο υποσυνείδητό του. Άλλες από αυτές είναι νοσταλγικές, άλλες λυπητερές, άλλες αστείες.

Όμως ο ανώνυμος αφηγητής αυτού του βιβλίου, αφού διαπιστώσει ότι του απομένουν να ζήσει άλλα 17 χρόνια, 235 ημέρες και 4 ώρες, θα προχωρήσει ένα βήμα πιο πέρα. Διερευνώντας τα όρια της υψηλής τεχνολογίας κι επιδεικνύοντας μια άκρατη ματαιοδοξία, θα επιδιώξει ένα είδος αθανασίας!!

     Το καλογραμμένο, ευφάνταστο αυτό βιβλίο, με ήρωα έναν τρομαγμένο, εμμονικό, αλλά και ματαιόδοξο άντρα, είναι χωρισμένο σε δύο «άτυπα» μέρη. Το ένα περιλαμβάνει την καταβύθιση στο παρελθόν του, απ’ όπου αντλεί τις ιστορίες που τον διαμόρφωσαν και τον έκαναν αυτόν που είναι σήμερα. Ανοίγω εδώ παρένθεση για να πω ότι ξεχώρισα την έβδομη ιστορία με τίτλο «Η μηλιά του Παραδείσου». Το άλλο μέρος είναι και λίγο… τρομακτικό. Παρά το γεγονός ότι ο συγγραφέας το αποδίδει με ανάλαφρο τόνο και ύφος, αν επαληθευτουν κάποια στιγμή στο μέλλον όσα γράφει σχετικά με τις επιδιώξεις, τα επιτεύγματα και τις δυνατότητες της υψηλής τεχνολογίας, θα προκαλέσουν ανατριχίλα!

     Το βιβλίο κοσμούν σχέδια του ζωγράφου Βασίλη Παφίλη.