Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις ΤΟΠΟΣ
Σελ. 136, Μάρτιος 2025

      Την αφήγηση του βίου ενός αγοριού που γεννήθηκε σε χρόνους δίσεκτους και που πέρασε δύσκολα στη ζωή του, περιλαμβάνει το χρονικό του Δ. Χαριτόπουλου που έχει τίτλο «Ο Κόκκινος Καθηγητής».

     1947 στον Πειραιά. «Ο Εμφύλιος ρήμαζε τη χώρα και τους ανθρώπους. Κανείς δεν ήταν ασφαλής. Στα βουνά και στα χωριά της υπαίθρου κόρωναν οι αδελφοκτόνες μάχες. Στην Αθήνα και στον Πειραιά διεξαγόταν ένας κρυφός, ύπουλος πόλεμος. Η αστυνομία έκανε εφόδους σε σπίτια με το πιστόλι στο χέρι, ομάδες ασύδοτων ένοπλων παρακρατικών έστηναν «μπλόκα» στους δρόμους των συνοικιών, για να ελέγξουν τους περαστικούς, ακούγονταν πυροβολισμοί, τρεξίματα την νύχτα, και κάθε λίγο γίνονταν συλλήψεις».

     Μια νέα γυναίκα στα Μανιάτικα του Πειραιά, ετοιμάζεται να φέρει στον κόσμο –σ’ αυτόν τον κόσμο-τον καρπό ενός παράνομου έρωτα. Ένα παιδί που δεν το ήθελε κανείς. Ούτε ο πατέρας του, που ήταν καθηγητής Μαθηματικών, ούτε η μητέρα του. Μια 20χρονη, που θέλοντας να ξεφύγει από το ασφυκτικό περιβάλλον της οικογένειας κτηνοτρόφων των Αγράφων, της οποίας ήταν μέλος, μετοίκησε σε συγγενείς της στον Πειραιά και παντρεύτηκε τον πρώτο άντρα που της προξένεψαν: Έναν ήσυχο αρτεργάτη με τον οποίο εγκαταστάθηκαν στα Μανιάτικα όπου ήταν φτηνά τα νοίκια. Έτσι γνώρισε τον καθηγητή. «Το 1944, με το τέλος της Κατοχής, ο καθηγητής θα γνωρίσει το τρίτο καθοριστικό πρόσωπο της ζωής του. Τον μόνο άνθρωπο στον οποίο δεν μπορεί να επιβληθεί. Είναι η νεαρή παντρεμένη, που ήρθε με τον άντρα της να ζήσουν μέσα στην ίδια του την αυλή, στο δωμάτιο που έχουν προς ενοικίαση. Αυτή θα γίνει το πάθος του».

     Κι όχι άδικα, αφού η νεαρή γυναίκα, εκτός από τη φυσική της ομορφιά, είχε μια έμφυτη αίσθηση κομψότητας, έναν δυναμικό χαρακτήρα και μοναδικό ταμπεραμέντο. «Από εμφάνιση, τρόπους, ποστάρισμα σώματος και ομιλία, δεν θα πίστευες ότι είναι μια αγράμματη κοπέλα από το Βουνό […] Είναι μια σύγχρονη νέα γυναίκα της πόλης, απαλή, ερωτική, με φωτεινό πρόσωπο και μεγάλο στήθος, κι όλα αυτά την κάνουν αφάνταστα επιθυμητή. Παράλληλα ανέπτυξε μια γοητευτική λεπτότητα στους τρόπους, χωρίς να γίνεται σαχλή, και παραδόξως απέπνεε «ευγένεια καταγωγής» που ξεγελούσε για τις πραγματικές της καταβολές».

     Τελικά όμως, παρά την απόρριψη, ξεπερνώντας κάθε αντιξοότητα και σε πείσμα όλων, το μωρό, «ένα βαρύ, κατάγερο αγόρι, που έκλαιγε θυμωμένο, δυνατά και παρατεταμένα», γεννήθηκε στην καρότσα ενός… φορτοταξί, που μετέφερε την ετοιμόγεννη σε νοσοκομείο! Κι έτσι ξεκίνησαν όλα…

     Απολαυστικό και συναρπαστικό ανάγνωσμα, που καταφέρνει να αιχμαλωτίσει τον αναγνώστη και μέσα στις λίγες σελίδες του να αγγίξει πολλά ζητήματα: Τις σχέσεις, ερωτικές και συγγενικές, την συνεκτική δύναμη της οικογένειας, το μετεμφυλιακό κράτος, την «λευκή τρομοκρατία», αλλά και το πείσμα, το ηθικό ανάστημα, και την επιμονή που συνήθως φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.