ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΕΞΕΙΣ στα γιορτινά τους φορεμένες

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ
Εκδόσεις 3.1
Σελ. 174, Νοέμβριος 2025

      Κυκλοφόρησε μόλις πριν από λίγες μέρες η νουβέλα του Γ. Κασαπίδη με τίτλο «Τέσσερις Λέξεις Στα Γιορτινά Τους Φορεμένες». Τίτλος μάλλον παράξενος, που «ερμηνεύεται» όμως στο βιβλίο.

     Την ιστορία αφηγούνται δύο αδελφές, ένα μοτίβο που χρησιμοποιεί ο Γ. Κασαπίδης τόσο στα διηγήματά του, όσο και στην νουβέλα που έγραψε με τον Γιώργο Δάμτσιο κι έχει τίτλο «Αγαπημένη Μου Αδελφή». (παρουσίαση Μάρτιος 2025). Δύο; Εμείς ακούμε τον χειμαρρώδη λόγο της μιας από αυτές. Ο συγγραφέας κρατά αρχικά κρυφή την ταυτότητά τους. Όσο προχωρά όμως η ανάγνωση, ο καθένας υποψιάζεται ποιες μπορεί να είναι, μέχρι που λίγες σελίδες πριν από το τέλος, έρχεται η αποκάλυψη.

     Επίκεντρο της αφήγησής τους ο Μιχαλιός. Ένας νέος άντρας που υπήρξε άτυχος-τυχερός από μικρός. Άτυχος γιατί χρειάστηκε να αντιμετωπίσει βάσανα και δραματικές καταστάσεις και τυχερός γιατί όποτε έκλεινε μια πόρτα, άνοιγε μια άλλη «Σαν ευλογία και σαν κατάρα, σαν θεϊκό παιχνίδι που δεν αστειευότανε, δεν λάθευε ποτέ του».

     Στην τρυφερή ηλικία των τριών ετών, έχασε όλη του την οικογένεια που σφαγιάστηκε σε μια επιδρομή των Γερμανών κατακτητών, οι οποίοι δολοφόνησαν όσους κατοίκους του χωριού του μπόρεσαν να εντοπίσουν και το πυρπόλησαν ολοσχερώς. Ο Μιχάλης γλίτωσε σαν από θαύμα. Όταν οι υπόλοιποι κάτοικοι που για να σωθούν από την εκδικητική μανία των ναζί πρόλαβαν και διασκορπίστηκαν στα γύρω βουνά επέστρεψαν, βρήκαν το παιδί. Επειδή δεν είχε κανέναν συγγενή εν ζωή, μια ηλικιωμένη, η κυρά Μάρω, αποφάσισε να γίνει κηδεμόνας του και να του προσφέρει ένα σπιτικό και αγάπη. Ούτε εδώ όμως στάθηκε τυχερός ο Μιχαλιός, αφού η κυρά Μάρω λίγο μετά πέθανε και τον άφησε για δεύτερη φορά ορφανό. Η «πόρτα που άνοιξε» αυτή τη φορά ήταν ο παππάς του χωριού. Ήξερε ένα άτεκνο ζευγάρι σε ένα κοντινό χωριό που ήθελε διακαώς ένα παιδί και τους πρότεινε τον μικρό. Αυτοί τον καλοδέχτηκαν και τον υιοθέτησαν. Ο πόλεμος τελείωσε, έληξε και η ντροπιαστική περίοδος του εμφυλίου και ο Μιχαλιός που μεγάλωσε άρχισε να ορθοποδεί. Γνώρισε και μία κοπέλα, αλλά τότε ήρθε η Ιστορία, «η τσούλα και η πόρνη Ιστορία» όπως την χαρακτηρίζει ο Κώστας Τριπολίτης στο Ανεμολόγιο, το γνωστό τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου και δεν τσαλάκωσε απλώς, αλλά συνέθλιψε τις ζωές των ανθρώπων…

     Το βιβλίο τα έχει όλα. Μια ιστορία με τα πάνω της, τα κάτω της, τα γυρίσματά της, και τις ανατροπές της. Μια σειρά από χαρακτήρες πρωτεύοντες και δευτερεύοντες που σκιαγραφούνται με διεισδυτικότητα, προσοχή και ανεκτικότητα για τις ανθρώπινες αδυναμίες τους. Αλλά εκεί που πραγματικά απογειώνεται, είναι στον τρόπο με τον οποίο είναι γραμμένο. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό κείμενο υψηλής αισθητικής, λυρικό και μαζί συναρπαστικό, αριστοτεχνικά δοσμένο, καθηλωτικό, στο οποίο δεν περισσεύει καμία λέξη και κάθε μια είναι κατάλληλα τοποθετημένη, ώστε να υπάρχει ρυθμός και η ανάγνωση να ρέει αβίαστα. Ένα κείμενο που ξεχειλίζει από συναισθήματα. Αλλά που κυρίως ξεχειλίζει από νοιάξιμο. Νοιάξιμο για τον άνθρωπο, τα λάθη του, τα πάθη του, τις λίγες στιγμές ευτυχίας, τις πολλές της απόγνωσης και της απελπισίας, τις χαρές του, τις λύπες του, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες του, τις πράξεις γενναιότητας αλλά και τους δισταγμούς της δειλίας, που είναι ακόμη πιο ανθρώπινοι, για τους έρωτες, τις αγάπες του. Ένα κείμενο που χωρίς να καταντά φτηνό μελό, θα συγκινήσει και θα ταράξει τους αναγνώστες

     Μερικές φορές, για κάποια βιβλία, εύχομαι να είχα τη δύναμη  με μια κουβέντα, να πείσω αυτούς που παρακολουθούν αυτό το blog , να τα διαβάσουν. Το «Τέσσερις Λέξεις Στα Γιορτινά Τους Φορεμένες», είναι ένα από αυτά. Είναι ένα βιβλίο μεγάλης αξίας, που θα μείνει στο νου σας για πολύ καιρό.

     Παρουσίαση του βιβλίου, θα γίνει σήμερα Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025 στη Νάουσα, στον Πολυχώρο Πολιτισμού Χ. Λαναράς στις 11.30 π.μ. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Καλλιόπη Πασιά, ο Μιχάλης Χατζής, ο Δημήτρης Μουρατίδης και ο συγγραφέας Γιώργος Κασαπίδης. Αποσπάσματα θα διαβάσει η Κατερίνα Μπόσκου.