Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Επιμέλεια ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ

Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Σελ. 290, Μάρτιος 2013

     Για τον Α! Παγκόσμιο πόλεμο, την εκστρατεία στην Ουκρανία και την Μικρασιατική εκστρατεία, έχουν γραφτεί πολλά. Βιβλία επιστημονικά, μυθοπλασίας (που χρησιμοποιούν τα συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα ως υπόβαθρο) και μαρτυρίες και χρονικά ανθρώπων που υπό διάφορες ιδιότητες πήραν μέρος. Σπάνια όμως βρίσκουμε χρονικό όπως αυτό που σας παρουσιάζω σήμερα, που να έχει τη συνέχεια των γεγονότων από το 1918 μέχρι το 1922. «Καλύπτεται έτσι μια τετραετία στρατιωτικής ζωής (1918-1922), στη διάρκεια της οποίας οι θρίαμβοι είναι σπουδαίοι και μάταιοι, οι ήττες είναι ανεπανόρθωτες και καθοριστικές για τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας και της αναπηρίας του ελληνικού κράτους, που τότε ακριβώς ολοκληρώνει την ενοποίησή του, εκατό χρόνια μετά την Επανάσταση για την απελευθέρωση του από την οθωμανική κυριαρχία».

     Ο Χρήστος Καραγιάννης του Ιωάννη (κλάση 1915), γεννήθηκε το 1895 και είναι γραμμένος στα μητρώα της κοινότητας Κορώνιας Βοιωτίας. Πήγε στρατιώτης, απολύθηκε, παντρεύτηκε κι ενώ προσπαθούσε να «στήσει» τη ζωή του, κλήθηκε να παρουσιαστεί και πάλι στο στρατό με την επιστράτευση του 1918. Η επιστράτευση έγινε για να συμμετάσχει η Ελλάδα στον Α! παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Γρήγορα όμως ο πόλεμος τελείωσε και η μονάδα του Καραγιάννη (3^ο Σύνταγμα Πεζικού), στάλθηκε στην Ουκρανία. Η Ελλάδα συμμετείχε σε αυτή την εκστρατεία πάλι στα πλαίσια της συμμαχίας της Αντάντ, γιατί προσδοκούσε οφέλη στη Μικρά Ασία. Η εκστρατεία είχε σκοπό να καταπνίξει την επανάσταση των μπολσεβίκων. Σύντομα έγινε φανερό, ότι η εκστρατεία δεν είχε καμιά τύχη. Το ελληνικό σώμα, με μεγάλες απώλειες, αποσύρθηκε στις αρχές του καλοκαιριού του 1919 για να σταλεί στη Σμύρνη. Ο Καραγιάννης έμεινε στη Μικρά Ασία μέχρι το 1920 οπότε και απολύθηκε από το στρατό μαζί με τους υπόλοιπους τη κλάσης του 1915.

      Δυστυχώς γι’ αυτόν, οι ανάγκες του στρατού οδήγησαν σε νέα επιστράτευση και αναγκάστηκε το 1921, να ντυθεί ξανά στο χακί για να σταλεί στο εκστρατευτικό σώμα της Μικράς Ασίας. Εκεί πολέμησε σε διάφορες μάχες. Κατέληξε με την υποχώρηση στη Σμύρνη, όπου έμεινε μέχρι τις τελευταίες ώρες πριν την είσοδο των Τούρκων στην πόλη. Ήταν από τους τελευταίους που μπήκαν στο πλοίο «Αντιγόνη», το οποίο τους μετέφερε στη Μυτιλήνη.

     Όλα αυτά τα κατέγραψε και οι καταγραφές αυτές έγιναν βιβλίο, το οποίο πρωτοεκδόθηκε μάλλον το 1977, σε μια όχι και τόσο προσεγμένη έκδοση. Ένα από τα 1000 αντίτυπα που τυπώθηκαν, βρέθηκε «σε κονιορτοβριθές παλαιοβιβλιοπωλείο της Αθήνας» και λόγω της σημασίας και της αξίας του, αποφασίστηκε η επανέκδοσή του. Η επιμέλεια και ο εμβριθής σχολιασμός της παρούσας έκδοσης από τον Φίλ. Δρακονταειδή, αναδεικνύει και φωτίζει το ενδιαφέρον αυτό κείμενο που παρά το γεγονός ότι ο συγγραφέας του δεν είναι λογοτέχνης, είναι λόγω του θέματός του, συναρπαστικό.