ΛΙΤΣΑ
ΠΑΝΤΕΛΙΔΟΥ
Εκδόσεις
ΑΛΔΕ
Σελ.
316, Μάρτιος 2013
Το δεύτερο μυθιστόρημα της, Λίτσας
Παντελίδου, κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες. Το πρώτο της, με τίτλο «Γυάλινη
Κούκλα», παρουσίασα τον Ιούλιο του 2012.
Ηρωίδες της και αυτή τη φορά όπως και στο
προηγούμενο βιβλίο της, είναι γυναίκες. Αυτή τη φορά είναι τέσσερις που η κάθε
μια είναι και διαφορετική προσωπικότητα. Η δυναμική αλλά ασταθής Νανά είναι
κομμώτρια χωρισμένη κι έχει ένα γιο στο τέλος της εφηβείας, τον Κωνσταντή. Η
εσωστρεφής, ήρεμη Μαρία είναι ψυχολόγος και ζει μόνη. Η πάντα πρακτική αλλά
κατά βάθος πολύ συναισθηματική Καίτη είναι και αυτή διαζευγμένη κι έχει μια
κόρη στην εφηβεία την Βάλια. Και τέλος η Φρόσω που είναι παντρεμένη με το Νίκο
κι έχει δίδυμες κόρες. Αποτελεί την έκπληξη της παρέας αφού όταν αποφασίζει να
κάνει την επανάστασή της, δεν αναγνωρίζει ούτε η ίδια τον εαυτό της. Είναι
φίλες αδελφικές από παιδιά. «Φίλες αχώριστες! Από παιδιά μαζί. Παιδιά
της επαρχίας. Κοινά όνειρα, κοινές αναμνήσεις. Και τώρα στην αρχή της τέταρτης
δεκαετίας της ζωής τους…Και οι τέσσερις ζουν στην Αθήνα. Ήταν το μεγαλύτερο
όνειρό τους η Πρωτεύουσα. Τώρα, αν τις ρωτήσεις, δεν ξέρουν να σου πουν αν
έπραξαν σωστά που ήρθαν. Δεν ξέρουν ή δε θέλουν να σου πουν…».
Κι ενώ οι ζωές τους κυλούν λίγο-πολύ ήρεμα
ή καλύτερα ας πούμε ότι έχουν μπει σε μια ρουτίνα, μια συγκεκριμένη
καθημερινότητα, ξαφνικά όλα ανατρέπονται! Στις ζωές όλων, σημειώνονται
τρομακτικές αλλαγές κι επέρχονται ανατροπές που καμιά τους δεν φανταζόταν. Και
οι περισσότερες είναι αλλαγές δραματικές. Αλλαγές στις σχέσεις τους με τους
άλλους: συζύγους, φίλους, παιδιά. Οι ανατροπές αυτές, αν και δημιουργούν
εντάσεις μεταξύ τους, δεν μπορούν να διαρρήξουν το δεσμό που τις ενώνει.
Αντίθετα όταν χρειαστεί συμπαραστέκονται η μία την άλλη και βοηθούν με όποιο
τρόπο μπορούν. Μέχρι που θα επέλθει η «κάθαρση». «Κοίταξέ μας όλους.
Μαζέψαμε το κομμάτια μας και συνεχίζουμε. Όταν κάτι τελειώνει, αρχίζει μετά
κάτι άλλο. Είναι νόμος αυτό. Είναι η ίδια η ζωή. Είναι αυτό που λέμε…κάθε ΤΕΛΟΣ
μια ΑΡΧΗ».
Διαφορετικό από το πρώτο ως προς τη
θεματολογία το δεύτερο μυθιστόρημα της Λίτσας Παντελίδου. Είναι όμως εξίσου
καλογραμμένο, περιγράφει εύστοχα και αναλυτικά το γυναικείο ψυχισμό και τη
γυναικεία οπτική σε πολλές εκφάνσεις της ζωής και είναι σίγουρο ότι θα κρατήσει
αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος.