Η Ιφιγένεια Βουρδούνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βέροια.
Σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης και Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ελληνική Εταιρία Διοίκησης
Επιχειρήσεων.
Το 2003 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου ζει και
εργάζεται ως δικηγόρος μέχρι και σήμερα. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το πρώτο
της μυθιστόρημα με τίτλο «Οι Ελαιώνες Του Βερολίνου».
·
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο
σας;
Πηγή έμπνευσής μου υπήρξε κατά βάση η
ανάγκη μου να δημιουργώ εικόνες και να πλάθω φανταστικές ιστορίες στο μυαλό
μου, ώστε με τον τρόπο αυτό να μπορώ να αντιμετωπίζω περιόδους μεγάλης έντασης
ή θλίψης στη ζωή μου. Οι ιστορίες αυτές κάποια στιγμή άρχισαν να ενώνονται
μεταξύ τους και να σχηματίζεται η βασική πλοκή του μυθιστορήματος η οποία στη
συνέχεια εμπλουτίστηκε με διάφορα ιστορικά γεγονότα. Η αλήθεια είναι πως πριν
ακόμη ξεκινήσω να γράφω το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου η ιστορία είχε
ολοκληρωθεί στο μυαλό μου, στις βασικές της τουλάχιστον παραμέτρους.
·
Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με
αυτό και ποιο είναι αυτό;
Στόχος μου δεν υπήρξε να μεταφέρω
κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα μέσα από το βιβλίο μου, αν και τελικώς πιστεύω πως
το απόσταγμα της διήγησής μου είναι αδιαμφησβήτητά η ασύνορη αγάπη της
οικογένειας. Αυτό που
επιδίωξα και επιθύμησα διακαώς ήταν να
ταξιδέψω τον αναγνώστη, να γίνει δηλαδή το βιβλίο μου το μέσο διαφυγής, έστω
για λίγες στιγμές, από την ανιαρή καθημερινότητα που όλοι αντιμετωπίζουμε.
·
Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το
μυθιστόρημά σας, ιστορικό;
Δεν θα έλεγα πως «Οι Ελαιώνες Tου Βερολίνου» είναι ένα ιστορικό
μυθιστόρημα, αλλά περισσότερο ένα μυθιστόρημα στο οποίο εντάχθηκαν συγκεκριμένα
ιστορικά γεγονότα. Σκοπός μου δεν ήταν η αναφορά μου στα γεγονότα του Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου, απλά μέσα από τις ιστορίες των ηρώων μου άδραξα την
ευκαιρία να αναφερθώ σε γεγονότα που κάποιος μπορεί να αγνοεί ή να μην γνωρίζει
σε βάθος, που εμένα όμως με είχαν εντυπωσιάσει ή και με είχαν συγκλονίσει ακόμη. Η ιστορική
έρευνα ήταν σε κάθε περίπτωση αναγκαία και για το λόγο αυτό προσπάθησα, όσο
μπορούσα, να είμαι συνεπής και ακριβής στις αναφορές μου.
·
Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε,
όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;
Θα έλεγα πως το κυρίαρχο
συναίσθημα ήταν η ανακούφιση. Όλα τα χρόνια που διαρκούσε η συγγραφή του
βιβλίου ένιωθα πως οι ήρωες μου ήταν φυλακισμένοι στο σπίτι μου. Έφευγα το πρωί
για το γραφείο κι ένιωθα πως εκείνοι παρέμεναν στο σπίτι, η Ασπασία, η Θοδώρα,
οι δίδυμοι και οι άλλοι ήρωές μου ανέμεναν καρτερικά την ολοκλήρωση της
συγγραφής κι όταν αυτή τελείωσε ένιωσα πως τους απελευθέρωσα.
·
Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων
σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;
Δεν γνωρίζω πραγματικά τι
απέγιναν οι ήρωές. Δεν έχω δει κανέναν τους έκτοτε παρά μόνο τον Αργύρη με τον
οποίο υπήρξα απόλυτα ταυτισμένη και συνεχίζω να τον κουβαλάω μέσα μου ακόμη και
σήμερα.
·
Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των
κειμένων σας;
Ο πρώτος αναγνώστης μου είναι
πάντα η μητέρα μου στην οποία διαβάζω κάθε κεφάλαιο μόλις ολοκληρωθεί και
μάλιστα όταν μεσολαβούν μεγάλα διαστήματα μέχρι να ολοκληρώσω το επόμενο εκείνη
διαμαρτύρεται λέγοντας πως την κρατάω διαρκώς σε αγωνία.
·
Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για
τον εαυτό σας;
Το βασικότερο που ανακάλυψα για
τον εαυτό μου ήταν πως μπορούσα να εκφράσω τα συναισθήματά μου πολύ καλύτερα
στον γραπτό από ότι στον προφορικό λόγο, παρά το γεγονός ότι είμαι δικηγόρος.
·
Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής
που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;
Δεν θα έλεγα πως ανατράπηκε
κάποια πεποίθησή μου όμως έμαθα μέσα από τις δοκιμασίες των ηρώων μου να είμαι
πιο διαλλακτική με τους ανθρώπους και να αναζητώ τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις τους ακόμη και όταν
αυτές μοιάζουνε παράλογες. Έμαθα, μέσα από τη συμπεριφορά του Άρη για
παράδειγμα, πως ακόμη και πίσω από τις πιο παράλογες συμπεριφορές των ανθρώπων υπάρχει μια λογική εξήγηση την
οποία αγνοούμε τη στιγμή που καλούμαστε
να ερμηνεύσουμε μια κατάσταση.
·
Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους
αναγνώστες σας;
Είναι ιδιαίτερη ικανοποίηση να
μπορώ να μιλάω με τους αναγνώστες του βιβλίου μου και να μπορώ κατά κάποιο
τρόπο να βλέπω τους ήρωές μου και τις σκηνές που περιγράφω μέσα από τα δικά
τους μάτια.
·
Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να
σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι
υπάρχουν;
Φυσικά και κάτι τέτοιο έχει
συμβεί. Πριν από λίγο καιρό κάποιος αναγνώστης μου είπε πως η διαμάχη μεταξύ
των διδύμων και του αδερφού τους του Άρη λειτουργούσε στο μυθιστόρημα μου σαν
τον προάγγελο του αδελφοκτόνου μίσους που θα έσπερνε στην χώρα ο εμφύλιος
πόλεμος που θα ακολουθούσε λίγο μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ομολογώ
πως αυτή ήταν μια διάσταση της ιστορίας μου που δεν την είχα σκεφτεί ποτέ έως
εκείνη τη στιγμή.
·
Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε
ότι σας επηρέασε;
Δεν ξέρω αν κάποιος αναγνώστης θα
μπορούσε να εντοπίσει στη γραφή μου επιρροές από κάποιον συγκεκριμένο συγγραφέα,
αλλά για εμένα είναι πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο. Σε κάθε περίπτωση οι δύο
συγγραφείς που νομίζω ότι επέδρασσαν ιδιαίτερα πάνω μου και η γραφή τους με
άγγιξε είναι η Λιλή Ζωγράφου και η Ιζαμπέλ
Αλιέντε.
·
Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η
συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;
Το γράψιμο για μένα είναι η φυγή
από την σκληρή πραγματικότητα και τη μονοτονία της καθημερινότητας, είναι η δημιουργία
ενός φανταστικού κόσμου μέσα στον οποίο μπορώ να εκφράζω τα συναισθήματά μου
απενοχοποιημένα και να καταγράφω τη σκέψη μου ελεύθερη από κοινωνικούς
συμβιβασμούς, προσδοκίες και επιδιώξεις, είναι οι ζωές των ηρώων μου που μπορώ
να τις ορίζω. Δεν θα μπορούσα συνεπώς να αποδώσω στη συγγραφή τον χαρακτηρισμό
«δύσκολη» ή «εύκολη» γιατί το στοιχείο που διακρίνει τον έναν χαρακτηρισμό από
τον άλλον είναι ο βαθμός της «προσπάθειας» που καταβάλλει ένα άτομο. Κατά την
άποψή μου η συγγραφή δεν συνάδει με την «προσπάθεια» αλλά με τα αποθέματα και
το μείγμα των συναισθημάτων του
συγγραφέα που τον κάνουν να μπορεί ή αν μην μπορεί να
συγγράψει σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του.
·
Το «Οι Ελαιώνες Του Βερολίνου» έχει
ξεκινήσει την πορεία του. Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Εδώ και λίγο καιρό έχω ξεκινήσει
τη συγγραφή του δεύτερού μου βιβλίου που όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό
από τους «Ελαιώνες του Βερολίνου». Είναι ένα σύγχρονο, αστυνομικό, θα τολμούσα
να πω, μυθιστόρημα αν και όχι με την παραδοσιακή έννοια του αστυνομικού
μυθιστορήματος. Τιτλοφορείται «Οι Βασίλισσες» και η υπόθεση περιστρέφεται γύρω
από την αναζήτηση απαντήσεων για τον προδομένο έρωτα της κεντρικής μου ηρωίδας,
η οποία μέσω αυτής της αναζήτησης έρχεται αντιμέτωπη με την αποκάλυψη μια
διεθνούς συνομωσίας.
·
Σας ευχαριστώ πολύ!