VICTORIA HISLOP

     Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στην Οξφόρδη και έχει εργαστεί στον εκδοτικό χώρο αλλά και ως δημοσιογράφος, προτού στραφεί στη συγγραφή. Αντλώντας έμπνευση από μια επίσκεψη στη Σπιναλόγκα, την εγκαταλειμμένη αποικία των λεπρών στα ανοιχτά της Κρήτης, έγραψε Το Νησί το 2005. Το βιβλίο έχει πουλήσει πάνω από 5 εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε 35 γλώσσες, ενώ έγινε σειρά στην ελληνική τηλεόραση το 2010. Αναδείχθηκε κορυφαία Πρωτοεμφανιζόμενη Συγγραφέας στα British Book Awards και απέσπασε πολλές διακρίσεις στη Γαλλία. Επίσης, το μυθιστόρημά της  Το Νήμα μπήκε στη βραχεία λίστα των British Book Awards. Το «Όσοι Αγαπιούνται» κατέλαβε κατευθείαν την πρώτη θέση στα μπεστ σέλερ της Sunday Times με το που εκδόθηκε, τον Ιούνιο του 2019. Μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στην Αγγλία και την Ελλάδα. Μιλάει άψογα γαλλικά και ελπίζει να φτάσει στο ίδιο επίπεδο και στα ελληνικά. Πρόσφατα αναγορεύτηκε Επίτιμη Διδάκτωρ των Γραμμάτων από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ στη Θεσσαλονίκη. Έργα της: «Το Νησί» (2007, Διόπτρα), «Ο Γυρισμός» (2009, Διόπτρα), «Το Νήμα» (2011, Διόπτρα), «Ο Τελευταίος Χορός» (2013, Διόπτρα), «Η Ανατολή» (2014, Διόπτρα), Οι Καρτ Ποστάλ» (2016, Διόπτρα), «Όσοι Αγαπιούνται» (2019, Ψυχογιός).

     Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας «Όσοι Αγαπιούνται»;

     Όταν πρωτοαντίκρισα την Μακρόνησο γεννήθηκε μέσα μου η επιθυμία να γράψω για την περίοδο της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα. Είχα επισκεφθεί τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου για διακοπές, αλλά δεν είχα ακούσει ποτέ για την Μακρόνησο. Σύντομα έμαθα ότι ήταν ένας τόπος φυλακής για δεκάδες χιλιάδες κομμουνιστές. Φαίνεται ότι η Ελλάδα είχε τη δική της Νήσο Ρόμπεν, αλλά κανείς δεν μιλούσε γι΄ αυτήν. Έτσι πέρασα μία δεκαετία διαβάζοντας και ερευνώντας για εκείνη την εποχή.

     Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με το αυτό και ποιο είναι αυτό;

     Αν υπάρχει κάποιο μήνυμα σε αυτό το βιβλίο αντανακλάται στον τίτλο του. Η μέγιστη ελπίδα για κάθε άνθρωπο είναι να αγαπηθεί, γιατί η αγάπη μπορεί να μας δώσει κάποιο είδος αθανασίας.

     Στο μυθιστόρημα η σύγχρονη Ελληνική Ιστορία παίζει καθοριστικό ρόλο. Χρειάστηκε να κάνετε έρευνα για να αποτυπώσετε τα ιστορικά γεγονότα;

     Ναι, χρειάστηκε έρευνα πολλών ετών. Διάβασα, έψαξα αρχεία, είδα φωτογραφίες, επισκέφθηκα τόπους όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα εκείνης της εποχής καιφυσικά, μίλησα με ανθρώπους που έζησαν ή γνώριζαν εκείνη την περίοδο.

     Η πλειοψηφία του συγγραφικού σας έργου διαδραματίζεται στην Ελλάδα. Μπορείτε να μας πείτε γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχει κάτι στη χώρα μας που σας εμπνέει;

     Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, αλλά τόσο η ιστορία όσο και ο τόπος με εμπνέουν. Πάντα έβλεπα την Αγγλία σαν έναν τόπο που είχε την ευτυχία της σταθερότητας κατά τον 20^ο αιώνα, σε αντίθεση με την Ελλάδα που συνεχώς ήταν σε κατάσταση αναταραχής (κατοχή, εμφύλιος, χούντα, οικονομική κρίση κλπ).

     Έχετε σκεφτεί ποτέ την πιθανότητα να γράψετε κάποια στιγμή απευθείας στα ελληνικά;

     Το να γράψω στα ελληνικά είναι κάτι που το δουλεύω και αποτελεί φιλοδοξία μου. Μαθαίνω ελληνικά τα τελευταία χρόνια και ο χρόνος που περνάω στην Ελλάδα με βοηθάει να βελτιώνομαι. Έχω γράψει μία εκδοχή για παιδιά του βιβλίου μου «Το Νησί» και ήταν ιδιαίτερα απολαυστικό. Ίσως επειδή το λεξιλόγιό μου αντιστοιχεί σε εκείνο ενός οκτάχρονου παιδιού και ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμουν! Ελπίζω στο μέλλον να εξελίξω την ικανότητά μου στον γραπτό λόγο και να γράψω στα ελληνικά. Λατρεύω αυτή τη γλώσσα.

     Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια κοινωνική πράξη;

     Με τον όρο «κοινωνική πράξη» μπορούν να εννοηθούν πολλά πράγματα. Αν εννοείτε ότι θα πρέπει να έχει μια αιτία, κάτι σαν κοινωνική συνείδηση, η απάντησή μου είναι όχι. Πιστεύω ότι η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια μορφή δραπέτευσης και όχι απαραίτητα να έχει έναν ηθικό σκοπό. Αν εννοείτε ως «κοινωνική πράξη» ότι μπορεί να φέρει σε επαφή τους ανθρώπους, τότε ναι, μπορεί να το κάνει. Τα βιβλία μπορούν να αποτελέσουν πηγή διαλόγου.

     Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Πάντα αγαπούσα το γράψιμο, έστω και αν δεν έγραφα ιστορίες. Μου άρεσε να γράφω για το τι ακριβώς συνέβη, από την παιδική μου ηλικία -όταν κρατούσα ημερολόγιο, και αργότερα όταν έγινα δημοσιογράφος. Λατρεύω τη διαδικασία της δημιουργίας μιας πρότασης και της αποτύπωσής της στο χαρτί -κάτι που έκανα και όταν εργαζόμουν στον τομέα της διαφήμισης και των δημοσίων σχέσεων. Ξεκίνησα να γράφω μυθιστορήματα όταν επισκέφθηκα την Σπιναλόγκα το 2001 και αισθάνθηκα ότι υπήρχε ένα βιβλίο που έπρεπε να γραφτεί.

     Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

     Ήμουν ενθουσιασμένη. Είναι πραγματικά ιδιαίτερο να βλέπεις το κείμενό σου τυπωμένο σε βιβλίο.

     Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

     Υπάρχουν κάπου εκεί έξω… Κάποιες φορές τους σκέφτομαι.

     Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

      Φυσικά! Είναι συγκεκριμένα τα συναισθήματα που μπορούν να βιώσουν οι άνθρωποι! Πιστεύω ότι έχω νιώσει αρκετά που μοιάζουν με εκείνα των ηρώων μου.

     Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Δε νομίζω… Δεν είμαι Ελληνίδα και όλοι οι ήρωές μου είναι Έλληνες.

     Από το σύνολο του συγγραφικού σας έργου, υπάρχει κάποιος χαρακτήρας τον οποίο αγαπάτε ιδιαίτερα;

     Αγαπώ την Θέμιδα, την ηρωίδα του βιβλίου μου « Όσοι Αγαπιούνται». Είναι περίπλοκη, συγκρούεται, κάνει λάθη, είναι αντιηρωίδα, βιώνει μεγάλη ανασφάλεια. Όμως όλα αυτά την κάνουν αληθινή, σε αντίθεση με τους ιδανικούς χαρακτήρες. 

     Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Εγώ. Δεύτερη είναι η 29χρονη κόρη μου. Έχει ένα θαυμάσιο μυαλό κα γράφει πολύ καλά.

     Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

     Είναι εκείνος που θέλει να μάθει, αλλά και να νιώσει. Νομίζω αυτός ο συνδυασμός γεγονότων και συναισθημάτων που υπάρχει στα βιβλία μου είναι εκείνος που -ελπίζω- να ανταμείβει τους αναγνώστες.

     Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Όταν έγραφα το βιβλίο μου «Όσοι Αγαπιούνται» ανακάλυψα ότι υπήρχαν κακοί και στις δύο πλευρές. Επίσης, ενδυναμώθηκε η άποψή μου ότι σε έναν εμφύλιο πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές, για την ακρίβεια όλοι χάνουν. Είναι οι χειρότερες πράξεις αυτοκαταστροφής.

     Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Ναι, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αγγλία μου αρέσει πολύ να κάνω παρουσιάσεις και να συναντώ αναγνώστες.

     Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Ναι κάποιες φορές ένας αναγνώστης μπορεί να επισημάνει κάτι που δεν είχα προσέξει καν. Ίσως να ερμηνεύσει ένα γεγονός με τρόπο που μπορεί να τον συνδέσει προσωπικά με την ιστορία.

     Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

     Είμαι μεγάλη θαυμάστρια του McEwan, είναι Άγγλος συγγραφέας που του αρέσει να γράφει λακωνικά. Επίσης, λατρεύω την ποίηση του Καβάφη, γιατί γράφει για το συναίσθημα, αλλά με έναν τρόπο βαθύ και συγκρατημένο.

     Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Είναι ταυτόχρονα εύκολη και δύσκολη. Πιστεύω ότι τα καλύτερα κείμενα ενός συγγραφέα είναι εκείνα που ρέουν αβίαστα από το μυαλό στο χαρτί. Όταν κολλήσουμε ή προσπαθούμε πολύ σκληρά, αυτό αποτυπώνεται στην ιστορία μας. Το πιο δύσκολο όταν γράφεις ένα βιβλίο είναι οι χιλιάδες ώρες που απαιτούνται και χρειάζεται αυτοπειθαρχία για να το καταφέρεις.

     Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Ναι, ετοιμάζω. Γράφω ακόμη ένα βιβλίο για την Ελλάδα. Φαντάζομαι δεν θα αποτελέσει έκπληξη για κάποιον αυτό!

Σας ευχαριστώ πολύ!