ΣΕΛΑΝΙΚ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΡΑΚΗΣ

Εκδόσεις ΤΟΠΟΣ

Σελ. 174, Φεβρουάριος 2012

     Το τρίτο μυθιστόρημα του Β. Τσιράκη με τίτλο «Σελανίκ», κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες.

     Στο μυθιστόρημα η πλοκή είναι περισσότερο η αφορμή, για να μπορέσει ο συγγραφέας να μας δώσει την εικόνα της Θεσσαλονίκης, η οποία έχει τόσα ονόματα, όσες και οι φυλές που την κατοικούσαν, από το 1900 ως το 1920. Μια πόλη πολυεθνική, πολυφυλετική, για την οποία οι κάτοικοι έλεγαν: «Μπορεί λοιπόν να μην έχουμε πολλούς δρόμους και πλατείες, έχουμε όμως πολλές γλώσσες. Η πόλη μιλά τα τουρκικά, τα ισπανοεβραικά, τα ελληνικά, τα γαλλικά, τα ιταλικά, τα βουλγάρικα, τα αρμενικά, τα σερβικά και τα ρουμάνικα».

     Αυτά τα είκοσι χρόνια, ήταν ίσως τα πιο μεστά ιστορικών γεγονότων στην πολύχρονη ιστορία της πόλης. Όπως λέει κι ένας από τους χαρακτήρες του βιβλίου: «Αυτή η πόλη τα τελευταία χρόνια είχε περάσει τα μύρια όσα, είχε υποστεί μια πρωτόγνωρη τρομοκρατική ενέργεια και μια αιματηρή διένεξη όπου κι οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές δρούσαν στην παρανομία, είχε βιώσει την επανάσταση του Χουριέτ, τις πρώτες εργατικές απεργίες και είχε γεννήσει την πρώτη σοσιαλιστική οργάνωση της αυτοκρατορίας, είχε αντέξει σε δυο επιδημίες και μια χρεοκοπία, είχε φυλακίσει ένα σουλτάνο και είχε υποδεχτεί με όλες τις τιμές τον διάδοχό του, είχε πάρει μέρος σε δύο συνεχόμενους τοπικούς πολέμους που το τέλος τους την είχαν βρει με άλλη κρατική υπόσταση, πασχίζοντας να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα είχε γίνει μάρτυρας της εν ψυχρώ δολοφονίας ενός βασιλιά, χωρίς να καταλάβει το πώς και το γιατί είχε καταληφθεί μέσα σ’ ένα βράδυ από έναν πολυεθνικό στρατό που ξεπερνούσε τον πληθυσμό της και πριν προλάβει να σταθεί στα πόδια της είχε βαπτιστεί έδρα μιας επαναστατικής κυβέρνησης που είχε χωρίσει τη χώρα στα δύο, βάζοντάς την στον πόλεμο που κατάτρυχε την Ευρώπη…».

     Όλα αυτά τα γεγονότα και τον αντίκτυπο που είχαν στους κατοίκους της, καταφέρνει να τα περάσει ο συγγραφέας στο βιβλίο του, εντάσσοντάς τα έτσι, ώστε να μην αποπνέουν διδακτισμό, ούτε «στείρα» καταγραφή, αλλά να δίνουν αναγνωστική απόλαση. Επίσης καταφέρνει να μας δώσει μια πολύ ακριβή τοπιογραφία της Θεσσαλονίκης εκείνης της εποχής. Ξέρει τους δρόμους, τις πλατείες, τα σοκάκια, τις διασταυρώσεις, σα να τα είχε περπατήσει, πράγμα που φανερώνει ότι έκανε ενδελεχή μελέτη και έρευνα, πριν προχωρήσει στη συγγραφή. Το μαρτυρά άλλωστε και η εκτενής-για το μέγεθος του βιβλίου-βιβλιογραφία που παρατίθεται. Βιβλίο που αξίζει να τύχει της προσοχής μας.

     Ο Βασίλης Τσιράκης γεννήθηκε το 1961 στην Καρδίτσα. Έζησε τα εφηβικά του χρόνια στο Βόλο, ενώ από το 1980 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε στο φυσικό τμήμα του ΑΠΘ. Αρθρογραφεί για θέματα τέχνης και πολιτισμού στον περιοδικό τύπο και το διαδίκτυο.