ΤΟΚΙΟ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

DAVID PEACE
Μετάφραση ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΝΤΑΞΑΚΗ
Εκδόσεις ΤΟΠΟΣ
Σελ. 554, Απρίλιος 2025

      Το μυθιστόρημα της σημερινής παρουσίασης βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Έχει τίτλο «Τόκιο, Η Επιστροφή», είναι το τρίτο μέρος της «Τριλογίας του Τόκιο» (τα άλλα δύο είναι τα «Τόκιο Έτος Μηδέν» και «Κατεχόμενη Πόλη»), αλλά διαβάζεται αυτοτελώς. Ο βρετανός συγγραφέας Ντ. Πις, ο οποίος έζησε πολλά χρόνια στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, δίνει μέσα από αυτό τη ζοφερή εικόνα της μεταπολεμικής Ιαπωνίας, όταν η χώρα προσπαθούσε να ανακάμψει από τις ολέθριες συνέπειες του Β! Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και να αποδεχτεί τη ντροπιαστική –για την σκληρά μιλιταριστική κι εθνικιστική ιαπωνική νοοτροπία- αμερικανική κατοχή. Το 1945, μετά την συντριπτική ήττα που υπέστη από τον Κόκκινο Στρατό στη Μαντζουρία και τις αμερικανικές ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η Ιαπωνία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Αυτό οδήγησε σε αμερικανική παρουσία και  διοίκηση σε όλες της βαθμίδες του κράτους, που διήρκησε μέχρι το 1952, όταν με τη Συνθήκη του Σαν Φρανσίσκο, η χώρα ανέκτησε την ανεξαρτησία της.

     Τον Ιούλιο του 1949, εξαφανίζεται την ώρα που πηγαίνει στο γραφείο του, ο Σαντανόρι Σιμογιάμα, πρόεδρος των Εθνικών Σιδηροδρόμων Ιαπωνίας, ο οποίος στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης της εταιρείας, έχει αποφασίσει την απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο επιθεωρητής Χάρι Σουίνι της αμερικανικής Διεύθυνση Δημόσιας Ασφάλειας. Οι εντολές που λαμβάνει για την κατεύθυνση της έρευνας είναι σαφείς. «Να λάβετε ως δεδομένο ότι ο Σιμογιάμα απήχθη, είτε από σιδηροδρομικούς υπαλλήλους είτε από συνδικαλιστές είτε από κομμουνιστές ή από κάποιο συνδυασμό των παραπάνω, και ότι κρατείται ενάντια στη θέλησή του σε άγνωστη τοποθεσία, και να διεξάγετε την έρευνα σας αναλόγως έως ότου λάβετε διαφορετική εντολή».

     Λίγες ώρες αργότερα, η υπόθεση παίρνει μια ακόμη πιο δραματική τροπή. «Λίγο μετά τα μεσάνυχτα το ακρωτηριασμένο και μερικώς διαμελισμένο πτώμα του Σαντανόρι Σιμογιάμα εντοπίστηκε κοντά σε μια σιδηροδρομική γέφυρα […] Υπάλληλοι των Εθνικών Σιδηροδρόμων αναγνώρισαν το πτώμα περί τις τρείς το πρωί μέσω ενός σιδηροδρομικού πάσου, μιας επαγγελματικής κάρτας και άλλων εγγράφων που βρέθηκαν πάνω του […] Οι προκαταρκτικές έρευνες δείχνουν ότι το σώμα του Σιμογιάμα παρασύρθηκε από τρένο αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί προς το παρόν ότι αυτή ήταν η αιτία του θανάτου».

     Όταν ο επιθεωρητής Σουίνι αρχίζει να εμβαθύνει στις έρευνές, θα ανακαλύψει ότι η υπόθεση είναι πολυπλόκαμη και ότι πολλοί και ισχυροί παράγοντες προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν, εξυπηρετώντας ο καθένας τους δικούς του σκοπούς κι επιδιώξεις!

     Η υπόθεση Σιμογιάμα, παραμένει ανεξιχνίαστη μέχρι και σήμερα. Ο αντίκτυπος που είχε στην ιαπωνική κοινωνία, υπήρξε ανάλογος αυτού που είχε για τους αμερικανούς η δολοφονία του Κένεντι. Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία σχετικά με το θέμα και πολλοί ακόμη και σήμερα αναλαμβάνουν να την ερευνήσουν. Αλλά είναι και μια υπόθεση που επηρέασε κι επηρεάζει βαθιά όσους ασχοληθούν με αυτή «…μια υπόθεση μπορεί να βυθίσει τα δόντια στη σάρκα ενός ανθρώπου. Μόνο που η συγκεκριμένη υπόθεση διαφέρει. Ναι, βυθίζει τα δόντια της στη σάρκα σου, αλλά μετά σου ρουφάει και το αίμα μέχρι τελευταίας ρανίδας, σε κάνει να μη βλέπεις καθαρά, σου κλέβει τις αισθήσεις και τη λογική σου».

     Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο, που το κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρον ο ξεχωριστός και ιδιαίτερος τρόπος γραφής του Ντ. Πις.