Η ΛΙΣΤΑ

ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ
YOMI ADEGOKE
Μετάφραση ΝΟΕΛΑ ΕΛΙΑΣΑ
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Σελ. 451, Φεβρουάριος 2025

      Το πρώτο μυθιστόρημα της βρετανίδας (με καταγωγή από τη Νιγηρία) δημοσιογράφου και συγγραφέως Γ. Αντεγκοκέ, είναι το βιβλίο που σας παρουσιάζω σήμερα.

     Η Όλα Ολαγίντ, με καταγωγή από τη Νιγηρία και ο Μάικλ Κόραντενγκ με καταγωγή από τη Γκάνα, ζουν στο Λονδίνο και σχεδιάζουν τις τελευταίες λεπτομέρειες του γάμου τους, που θα γίνει τον Ιούνιο του 2019, δηλ. σε λιγότερο από ένα μήνα. «Η Όλα ήταν πολύ όμορφη-άγρια καστανά μάτια, ψηλά ζυγωματικά, λακκάκια και μια αφρικανική ομορφιά στην οποία οι Άφρο μουσικοί έχουν αφιερώσει πολλά τραγούδια. Ήταν ψηλή και αδύνατη […]Μέχρι να πάει στο πανεπιστήμιο, το ξερακιανό κορίτσι είχε μεταμορφωθεί σε μια λυγερόκορμη γυναίκα, την οποία πολλοί περνούσαν για μοντέλο». Εργάζεται σαν συντάκτρια στο ηλεκτρονικό περιοδικό Womxxxn. Είναι διάσημη για την αρθρογραφία της, που εστιάζει σε φεμινιστικά θέματα και αυτά που αφορούν κακοποιητικές ανδρικές συμπεριφορές. Μάλιστα παλιότερα, διατηρούσε και blog με τη συγκεκριμένη θεματολογία και συχνά παρακινούσε τις κακοποιημένες γυναίκες να μη διστάζουν να αποκαλύπτουν και να καταγγέλλουν τους κακοποιητές (συζύγους, συντρόφους, εργοδότες κλπ).

     Ο επικείμενος γάμος φαίνεται ότι έφερε τύχη στον Μάικλ, ο οποίος έχει μόλις προσληφθεί στην CuRated, για να κάνει τη δουλειά που πάντα ονειρευόταν: να γίνει παρουσιαστής του Tasted. Μπορεί να μην είναι τόσο γνωστός όσο η μέλλουσα σύζυγός του, αλλά είναι εξίσου εμφανίσιμος κι εντυπωσιακός και αποτελούσαν το ιδανικό ζευγάρι.

     Όμως, την ημέρα που ετοιμάζεται να πάει στη νέα του δουλειά για πρώτη φορά, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, γίνεται «σεισμός». Δημοσιεύεται μια λίστα με τους χειρότερους κακοποιητές των media της Αγγλίας. «Σήμερα το πρωί βγήκε ζωντανά κάτι που ονομάζεται Λίστα. Απ’ ότι φαίνεται, ξεκίνησε αρχικά σαν αρχείο Google από διάφορες γαμάτες, ανώνυμες δημοσιογράφους, ακτιβίστριες φεμινίστριες και τα λοιπά –όλες τις καλές «-ίστριες». Και τώρα είναι ένας λογαριασμός στο Twitter που έχει βάλει στόχο όλα αυτά τα καθάρματα των μίντια. Βιαστές, σεξιστές και όλα τα «-στες». Όλοι οι γλοιώδεις ξεμπροστιάστηκαν». Με τρόμο και μεγάλη έκπληξη, ο Μάικλ διαπιστώνει ότι το όνομά του περιλαμβάνεται στη λίστα. Καταλαβαίνει ότι η ζωή του θα αλλάξει για πάντα. Είτε είναι ένοχος, είτε αθώος!

     Το «Η Λίστα», είναι ένα σύγχρονο μυθιστόρημα στο οποίο δύο νέοι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή τους, την καριέρα τους, το γάμο τους, τις επαγγελματικές, κοινωνικές και φιλικές τους σχέσεις να κινδυνεύουν να καταστραφούν εξαιτίας μιας ανώνυμης ανάρτησης και καταλαβαίνουν με τον πιο εμφατικό και δραματικό τρόπο «ότι το ιντερνέτ μπορεί να σου πάρει εξίσου γρήγορα όσα σου έχει δώσει» κι ακόμα ότι «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να γίνουν ένα πολύ φριχτό μέρος». Εξαιρετική η σκιαγράφηση των χαρακτήρων που απεικονίζει τις αγωνίες, τις μεταπτώσεις αλλά και τις παλινωδίες τους, σε ένα συναρπαστικό κείμενο που διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον, και περιλαμβάνει περιγραφές καταστάσεων και συμπεριφορών που συμβαίνουν στο διαδίκτυο οι οποίες στις νεώτερες γενιές μπορεί να είναι γνωστές και οικείες, αλλά εμάς που είμαστε μεγαλύτεροι μας ξενίζουν και μας προβληματίζουν! Πολύ ξεχωριστό και αξιόλογο βιβλίο!  

6ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

      Συνεχίζονται για τρίτη εβδομάδα (Δευτέρα 19/5-Κυριακή 25/5) οι πολύ ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις του 6ου Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας.

Δευτέρα 19 Μαΐου, 19.00

Παρουσίαση του συλλογικού έργου «Σκοτεινή Νήσος» (εκδόσεις Κύφαντα). Εικοσιπέντε συγγραφείς γράφουν το δικό τους διήγημα για την συλλεκτική έκδοση του Φεστιβάλ. Ομιλητές: Αντώνης Ζερβός (συγγραφέας), Μάρκος Κρητικός (συγγραφέας), Αλέξανδρος Μυροφορίδης (συγγραφέας), Έλενα Χουσνή (συγγραφέας). Συντονίζει η Έλενα Σπανδωνή, δημοσιογράφος, υπεύθυνη Τύπου του φεστιβάλ. Βιβλιοπωλείο Monogram, Υμηττού 17, Χολαργός

Δευτέρα 19 Μαΐου, 20.30

Τιμητική εκδήλωση στη μνήμη της Νίνας Κουλετάκη (ερευνήτρια, συγγραφέας, εκπαιδευτικός). Για τη φίλη τους θα μιλήσουν οι Ανδρέας Αποστολίδης (συγγραφέας), Δημήτρης Μαμαλούκας (συγγραφέας) και Ιωάννα Πετρίδου (διοργανώτρια του Φεστ. Αστυν. Λογοτεχνίας).Βιβλιοπωλείο Monogram, Υμηττού 17, Χολαργός.

Τρίτη 20 Μαΐου, 19.00

Παρουσίαση του βιβλίου της Γιώτας Βασιλείου «Ο Θεριστής Της Νύχτας» (εκδόσεις Κύφαντα). Ομιλητές: Κλαίρη Θεοδώρου, (συγγραφέας) και Τέση Παπαθανασίου, (συγγραφέας).

Omikron2, Βοτάδων 42, Γκάζι.

Πέμπτη 22 Μαίου,19.00

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιάννη Πανούση «Ο Φάνης Κρέμος Δεν Πυροβολεί Και Δεν Σκοτώνει» (εκδόσεις Κύφαντα). Ομιλητές: Μάρθα Λεμπέση, (κοινωνιολόγος, ΜΔΕ Εγκληματολογίας, διευθύντρια ΚΕ.Μ.Ε.), Δημήτρης Παναγιωτάτος, (σκηνοθέτης και συγγραφέας) και Αντώνης Μακρυδημήτρης, (ομότιμος καθαηγητής, συγγραφέας).

Βιβλιοπωλείο Monogram, Υμηττού 17, Χολαργός.

Σάββατο 24 Μαΐου, 19.00

Παρουσίαση οκτώ πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων αστυνομικής λογοτεχνίας. Συμμετέχουν οι: Γιώργος Κατσιπάνος (εκδόσεις Βακχικόν), Γιώργος Παναγιώτου (εκδόσεις Βακχικόν), Ελένη Πιπερίδου (εκδόσεις Πνοή), Μάριος Λιβάνιος (εκδόσεις Ελκυστής), Ντίνος Σπυρόπουλος (εκδόσεις Πρώτη Ύλη), Παντελής Περιβολάρης (εκδόσεις Ενάλιος Ωκεανός), Σίσσυ Δαλαμπίρα (εκδόσεις Κάκτος), Ηλίας Τρακαδάς (εκδόσεις Δίχτυ). Παρουσιάζει και συντονίζει ο Γρηγόρης Αζαριάδης (συγγραφέας, κριτικός αστυνομικής λογοτεχνίας).  

Βιβλιοπωλείο Monogram, Υμηττού 17, Χολαργός.

Κυριακή 25 Μαΐου, 17.00

Παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Σταφυλά «Sin City Athens» (εκδόσεις Άγρια Δύση). Θα μιλήσουν: Κώστας Νίνος (κτηνίατρος), Κώστας Μανίκας (συγγραφέας).

Βιβλιοπωλείο Monogram, Υμηττού 17, Χολαργός.

6ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

      Συνεχίζονται σήμερα Σάββατο 17/5 για δεύτερη μέρα, οι εκδηλώσεις του 6^ου Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας στο Πολεμικό Μουσείο, οι οποίες θα ολοκληρωθούν αύριο Κυριακή 18/5. Το σημερινό πρόγραμμα υπάρχει εδώ: https://bibliodiktis.blogspot.com/2025/05/6_16.html ενώ στη συνέχεια της ανάρτησης μπορείτε να δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα της τρίτης-και τελευταίας- ημέρας των εκδηλώσεων

Lobbie

14.00-17.00 Έγκλημα στο Πολεμικό Μουσείο. Η συγγραφέας Τέση Παπαθανασίου έχει ετοιμάσει μια σειρά γρίφων και μυστικών κλειδιών που περιμένουν τους μικρούς φίλους του φεστιβάλ, που αν τα ακολουθήσουν θα λύσουν το μυστήριο. Για παιδιά άνω των 8 ετών.

 

Αίθουσα Αδαμάντιος Κοραής

15.00 Τρόμος στην πτήση Lufthansa 3015. Ζωντανό role playing game μυστηρίου από τη δημιουργική ομάδα της Gamecraft. Ζήστε μια περιπέτεια, αναλαμβάνοντας ρόλους φανταστικών χαρακτήρων και επηρεάστε την εξέλιξή της.

18.00-19.00 Στρογγυλή τράπεζα. Συγγραφείς, εκδότες και ατζέντηδες συζητούν με τον Bogdan Hrib, για την εκδοτική αλληλεπίδραση Ελλάδας και Ρουμανίας.

 Αίθουσα Ρήγας Φεραίος

15.30-17.00 «Ήρωες και ιστορίες»: Εργαστήριο δημιουργικής γραφής για παιδιά. Η συγγραφέας Έρικα Αθανασίου δημιουργεί με τα παιδιά νέους ήρωες και τους συνδέει με γνωστές ιστορίες. Για παιδιά άνω των 8 ετών.

17.00-18.00 Ανήλικοι και Βία. Παρουσίαση κοινωνικών ερευνών από το τμήμα εγκληματολογίας της Tabula Rasa. Η εγκληματολόγος Έλενα Μπολονάση (δικηγόρος, εγκληματολόγος, συγγραφέας) και οι μαθητές της παρουσιάζουν έρευνες με θέμα τη βία των ανηλίκων.

18.00-18.30 Stand Up Crime Comedy. Ο συγγραφέας Βαγγέλης Μπέκας, ανεβαίνει στη σκηνή για να αποδείξει ότι η αστυνομική λογοτεχνία μπορεί να γίνει stand up.

18.30-20.00 True Crime. Ομιλητές: Γιάννης Πανούσης (ομότιμος καθηγητής εγκληματολογίας), Κώστας Χασιώτης (αστυνομικός υποδιευθυντής, πρώην προϊστάμενος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών), Μάρθα Λεμπέση (κοινωνιολόγος, ΜΔΕ Εγκληματολογίας, Διευθύντρια ΚΕ.Μ.Ε) Γιώργος Τσούκαλης (ιδιωτικός ερευνητής)

20.00-21.00 Τιμητική Βράβευση. Το φετινό βραβείο αφιερώνεται στο έργο του Σέργιου Γκάκα. Συγγραφείς και φίλοι παρουσιάζουν σκέψεις και αναμνήσεις για το έργο και την ζωή του.

Να σημειωθεί ότι όλο το τριήμερο, στο Πολεμικό Μουσείο θα βρίσκονται γνωστοί Έλληνες συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, οι οποίοι θα υπογράφουν αντίτυπα των βιβλίων τους (λεπτομέρειες στο αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ).        

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΕΜΕΣΙΣ

ΕRIC BOGOSIAN
Μετάφραση ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΘΕΟΧΑΡΗ
Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Σελ. 461, Φεβρουάριος 2025

      Συμπληρώνονται φέτος, 110 χρόνια από την Γενοκτονία των Αρμενίων που ζούσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία ξεκίνησε το 1915, συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά και κόστισε τη ζωή σε 1.400.000 περίπου, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

     Όταν οι Νεότουρκοι-παρά τις αρχικές τους διακηρύξεις-αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα κράτος χωρίς θρησκευτικές κι εθνικές μειονότητες, οι πρώτοι που επλήγησαν ήταν οι Αρμένιοι της Ανατολίας και οι Έλληνες της Μ. Ασίας και του Πόντου. Για τους Έλληνες, υπήρχε ένα κράτος που μπορούσε να υποστηρίξει και να υποδεχτεί τους διωκόμενους και τους δέχτηκε όταν χρειάστηκε, παρά τα πολλά προβλήματα που προέκυψαν, με αποτέλεσμα τα θύματα να είναι –ευτυχώς- λιγότερα. Για τους Αρμένιους όμως, δεν υπήρχε πατρίδα στην οποία θα μπορούσαν να καταφύγουν. «Η Κεντρική Επιτροπή της ΕΕΠ γρήγορα κατέληξε να πιστεύει ότι ο αρμενικός πληθυσμός αποτελούσε θανάσιμη απειλή για την ετοιμοθάνατη Οθωμανική Αυτοκρατορία […] η οθωμανική κυβέρνηση αποφάσισε να λύσει μια για πάντα το «αρμενικό ζήτημα» εξαλείφοντας όλους τους Αρμενίους» έτσι «η σφαγή που έμελλε να πλήξει τον αρμενικό λαό στην Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν πρωτοφανής σε έκταση».

     Με τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, η Οθωμανική αυτοκρατορία, βρέθηκε στην πλευρά των ηττημένων. Γι’ αυτό πολλά από τα ηγετικά στελέχη των Νεότουρκων διέφυγαν πριν συλληφθούν από τους Βρετανούς που είχαν υπό την κατοχή τους την Κωνσταντινούπολη. «Την 1^η Νοεμβρίου με την «έγκριση» των Γερμανών διπλωματών, τα βασικά μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΕΠ είχαν επιβιβαστεί σε ένα γερμανικό τορπιλοβόλο και είχαν φύγει…». Παρ’ όλα αυτά, δικάστηκαν ερήμην για εγκλήματα πολέμου και καταδικάστηκαν, χωρίς όμως να είναι δυνατή η εκτέλεση της ποινής.

     Λίγα χρόνια αργότερα, η Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία, η οποία απαρτίζονταν από επιζώντες και μέλη της αρμενικής διασποράς, αποφάσισε τη δημιουργία της Επιχείρησης Νέμεσις. «Η «Νέμεσις» είχε καταστεί αναγκαία όχι μόνο ως βεντέτα, αλλά και για να αποκατασταθεί κάποιο ίχνος αξιοπρέπειας σε έναν λαό που είχε συντριβεί τόσο ανελέητα. Η «Νέμεσις» είχε να κάνει τόσο με την υπερηφάνεια όσο και με την εκδίκηση […] Μέσα σε τρία χρόνια από την ίδρυσή της, εντόπισε και σκότωσε επτά υψηλόβαθμους ιτιχαντιστές και τους συνεργάτες τους. Τουλάχιστον δέκα ένοπλοι δολοφόνοι πραγματοποίησαν τις εκτελέσεις. Άλλοι δώδεκα τσιλιαδόροι, κατάσκοποι και οργανωτές βοήθησαν». Μάλιστα στις δύο-τρεις πρώτες εκτελέσεις, η Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία, είχε ζητήσει από τους εκτελεστές να μην προσπαθήσουν να διαφύγουν, αλλά να παραμείνουν δίπλα στα θύματα για να συλληφθούν. Με τον τρόπο αυτό, στη συνέχεια, μέσα από τη δικαστική διαδικασία, όταν θα γινόταν η αναζήτηση του κινήτρου, θα δινόταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να γίνουν γνωστές οι θηριωδίες που διαπράχθηκαν από τους Νεότουρκους σε βάρος των Αρμενίων.

     Το «Επιχείρηση Νέμεσις» είναι η απόδοση μιας σελίδας της Ιστορίας που δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό. Μετά από ενδελεχή έρευνα, ο Ε. Μπογκοσιάν, μέσα από την ιστορία του Σογομόν Τεχλιριάν και των συντρόφων του που εκτέλεσαν τον Ταλαάτ Πασά στο Βερολίνο στις 15 Μαρτίου του 1921, κατάφερε να γράψει μια συναρπαστική αφήγηση, που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα, για την προσπάθεια μιας ομάδας επιζώντων να αποδώσουν δικαιοσύνη, αλλά και ένα ψήγμα ελπίδας σε έναν λαό που είχε εξολοθρευτεί σχεδόν ολοκληρωτικά! Εξαιρετικό βιβλίο!

ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ

CHARLES HARRISON
Μετάφραση ΑΝΝΑ ΒΑΝΤΗ
Εκδόσεις ΠΗΓΗ
Σελ. 176, Ιανουάριος 2025

      Όταν ξέσπασε ο πόλεμος που ονομάστηκε Πρώτος παγκόσμιος ή Μεγάλος Πόλεμος, χαρακτηρίστηκε ως «ο πόλεμος για το τέλος όλων των πολέμων». Χαρακτηρισμός που όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε ήταν εντελώς λανθασμένος και ουτοπικός. Υπολογίζεται ότι κόστισε τη ζωή σε 8,5 εκατομ. στρατιώτες των αντιμαχόμενων κρατών καθώς και σε 13,5 εκατομ. αμάχους, που έχασαν τη ζωή τους εκτός από τις άμεσες συνέπειες των μαχών και από κακουχίες, ασθένειες και λιμό.

     Ένας από τους στρατιώτες που πολέμησε και θεωρείται «τυχερός», αφού τραυματίστηκε κι επέστρεψε στην πατρίδα του, είναι ο Τσαρλς Γέιλ Χάρισον, Καναδός συγγραφέας και δημοσιογράφος, ο οποίος έγραψε το βαθύτατα αντιπολεμικό βιβλίο που παρουσιάζω σήμερα. «Όταν ξέσπασε ο Α! Παγκόσμιος Πόλεμος το 1914, ο Χάρισον, όπως πολλοί νέοι της γενιάς του, αισθάνθηκε υποχρεωμένος να καταταγεί. Υπηρέτησε ως πεζικάριος στο Καναδικό Εκστρατευτικό Σώμα και βίωσε από πρώτο χέρι τη φρίκη του πολέμου».

     Μετά από μια στοιχειώδη εκπαίδευση, μεταφέρεται στην Ευρώπη και τοποθετείται στα υγρά και λασπώδη χαρακώματα που εκτεινόταν σε μήκος εξακοσίων μιλίων, από τη Βόρεια Θάλασσα, μέχρι την ουδέτερη Ελβετία. Οι αντιμαχόμενοι στρατοί, με συνεχείς επιθέσεις και αντεπιθέσεις, διεκδικούν, κερδίζουν, χάνουν και επανακτούν, ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα εδαφών, με τρομακτικό κόστος σε ανθρώπινες ζωές. «…ο πόλεμος ήταν στρατιώτες στριμωγμένοι σε βρομερές λασπότρυπες γεμάτες παράσιτα, που προσεύχονταν να μην ανατιναχτούν σε κομμάτια από μια εκπληκτική ποικιλία δολοφονικών μηχανών».

     Η φρίκη που έζησε στα πεδία των μαχών και στα χαρακώματα βλέποντας τους συντρόφους του να διαμελίζονται από τις εκρήξεις των βλημάτων, να τραυματίζονται βαριά και να πεθαίνουν από εχθρικά πυρά, να καταπλακώνονται από όγκους χωμάτων, να ασφυκτιούν από τα δηλητηριώδη αέρια και να καίγονται από τα φλογοβόλα, των ώθησε να γράψει αυτό το βιβλίο, που απέσπασε την αναγνώριση των κριτικών το 1930 που κυκλοφόρησε. Με γλώσσα απλή, σκληρή και ρεαλιστική, περιγράφει τα όσα έζησε ο ίδιος και όσοι είχαν την ατυχία να είναι στρατευμένοι στα χαρακώματα της Γαλλίας, του Βελγίου και την Ολλανδίας. Αλλά και την τεράστια ανισότητα μεταξύ των στρατιωτών της πρώτης γραμμής και των υψηλόβαθμων αξιωματικών των επιτελείων, που χάραζαν τη στρατηγική σε χάρτες, μακριά από τη φρίκη και το μακελειό.

     Ένα εξαιρετικό αντιπολεμικό βιβλίο, που παρά το γεγονός ότι γράφτηκε πριν από έναν αιώνα, τα μηνύματά του, παραμένουν πάντα επίκαιρα!     

Η ΚΑΛΥΒΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

ΚΙΚΗ ΤΣΙΛΙΓΓΕΡΙΔΟΥ
Εκδόσεις BELL
Σελ. 356, Φεβρουάριος 2025

      Η ελληνοαμερικανίδα ιδιωτική ερευνήτρια Στέλλα Άνταμς επιστρέφει! Και για να είμαι πιο ακριβής, ενώ επιστρέφει ως μυθιστορηματική ηρωίδα, δεν πιάνει το νήμα της συνέχειας της ιστορίας από εκεί που το άφησε στο «Κρύο Δέρμα». Κάτι τέτοιο θα ήταν εξ άλλου δύσκολο, μετά τον σοβαρό τραυματισμό της. Επιστρέφει, για να μας δείξει πως έφτασε να γίνει αυτή που έγινε. Μέσα από ποιες διαδικασίες διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας της. Πιάνει τον μίτο της αφήγησης από την αρχή, όταν το 2010, σε ηλικία 23 ετών, αποφοίτησε από την ακαδημία του FBI στο Κουάντικο. «Αποφοίτηση με άριστα, πρώτη στη σειρά σου, με επιπλέον σεμινάρια στη συμπεριφορική ανάλυση, σε τεχνικές μάχης και στην αντιμετώπιση τρομοκρατικών χτυπημάτων και ήδη με πτυχία Κοινωνιολογίας του NYU, από όπου δεν έχασες ούτε εξάμηνο. Πολύ υψηλές επιδόσεις στην Ακαδημία, πολύ υψηλοί βαθμοί στο πανεπιστήμιο. Γεννημένη στην Ελλάδα ο 1986 από αμερικανίδα μητέρα […] Περνιέσαι κάτι σαν παιδί-θαύμα πράκτορα Άνταμς».

     Ο πρώτος της διορισμός, είναι στο γραφείο του FBI, στο Μόμπιλ της Αλαμπάμα, που είναι η πρωτεύουσα μιας κομητείας 400 χιλ. περίπου κατοίκων. Πριν καλά-καλά εγκλιματιστεί στο νέο περιβάλλον, πρέπει να γνωριστεί με τον συνεργάτη της πράκτορα Μπαρνς, πρώην μέλος των ειδικών δυνάμεων του αμερικανικού στρατού. «Ο Νόρμαν Φλόιντ Μπαρνς ήταν γύρω στο ένα ενενήντα και με βάρος κοντά στα εκατόν είκοσι κιλά, τα περισσότερα από αυτά μύες. Το δέρμα του είχε μια σκούρα εβένινη απόχρωση, και τα χαρακτηριστικά του ήταν μεγάλα, αδρά και παραστατικά. Δύο πελώρια μάτια που την κοιτούσαν εξεταστικά, δύο πλατιά ρουθούνια που έμοιαζαν να πιάνουν όλες τις μυρωδιές σε έναν χώρο όπως θα έκανε ένα λαγωνικό, και δύο γεμάτα χείλη…».

     Και την επόμενη μέρα μετά την άφιξή της, θα πρέπει μαζί με τον παλαιότερο στην υπηρεσία και πιο έμπειρο συνεργάτη της, να αναλάβει την πρώτη της υπόθεση. Μια υπόθεση που η τοπική αστυνομία δεν μπορούσε να διαχειριστεί. « “Λοιπόν, αυτή θα είναι η πρώτη σου υπόθεση, πράκτορα Άνταμς. Μια διπλή εξαφάνιση”. Τη χαιρέτισε φέρνοντας δύο δάχτυλα κοντά στο μέτωπο και άρχισε να απομακρύνεται μέσα στο σκοτάδι του πάρκινγκ […] “Τι εξαφάνιση;” Η φωνή της είχε τώρα αποκτήσει λίγο χρώμα. Και ένα μικρό τρέμουλο. Ο Νόρμαν σταμάτησε και έστρεψε ελαφρά το πρόσωπό του στο πλάι. Κάποιο φως από έναν στύλο ηλεκτρικού αντανακλάστηκε πάνω στο ξυρισμένο του κρανίο και έκανε το ασπράδι του ματιού του να λάμψει. “ Δύο κοριτσιών” της είπε. “Δύο κοριτσιών από το Σίτρονελ”. Η Στέλλα Άνταμς ανατρίχιασε σε όλο της το σώμα».

     Το επόμενο πρωί ταξίδεψαν στο Σίτρονελ, που ήταν ένα τυπικό χωριό 4 χιλ. κατοίκων, στο οποίο οι πάντες γνωρίζουν τους πάντες, αλλά κανείς δεν μιλά για κανέναν. Κάτι που κάνει την ήδη δύσκολη υπόθεση, ακόμη δυσκολότερη…

     Το «Η Καλύβα Στο Δάσος» που σηματοδοτεί την επιστροφή της Στέλλα Άνταμς, της γνωστής ηρωίδας της Κ. Τσιλιγγερίδου, είναι ένα καλογραμμένο αστυνομικό θρίλερ, με ένα απροσδόκητο και ανατρεπτικό φινάλε. Οι περιγραφές των τοπίων του αμερικανικού νότου είναι εντυπωσιακές. Όπως επίσης και της νοοτροπίας των καχύποπτων προς οποιονδήποτε ξένο κατοίκων των περιοχών που βρίσκονται κοντά στους σκοτεινούς, τρομακτικούς κι επικίνδυνους βάλτους της Αλαμπάμα. Εξίσου μοναδική είναι και η σκιαγράφηση της ξεχωριστής προσωπικότητας της Άνταμς, της οποίας το παρελθόν εξακολουθεί να στοιχειώνει το παρόν! Θα περιμένουμε με ξεχωριστό ενδιαφέρον τη συνέχεια.       

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΜΟΣ

      Γεννήθηκε το 1987. Τα «Βατράχια», η πρώτη του συγγραφική δουλειά, έλαβαν την πρώτη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό μυθιστορήματος Ασημένια Σελίδα, ενώ ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νέου λογοτέχνη του περιοδικού Κλεψύδρα. Δραστηριοποιείται παράλληλα ως σεναριογράφος. Έργα του: «Τα Βατράχια» (2016, Όστρια/ 2018, Bell/ 2022 Μεταίχμιο), «Τυφλά Ψάρια» (2018, Bell/ 2022 Μεταίχμιο), «Τοξικά Μάτια» (2019, Bell/ 2025 Μεταίχμιο), «Σώσε Με» (2020,Μεταίχμιο), «Ο Θάνατος Του Οδυσσέα» (2021, Μεταίχμιο), «Πάρε Ανάσα» (2023, Μεταίχμιο). Συμμετοχή σε συλλογικά έργα «Αποκάλυψη» (2018, Παπαδόπουλος). 

      Το «Τοξικά μάτια» είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με έντονη οικολογική διάσταση. Ποια ήταν η αφετηρία;

     Η βασική έμπνευση προήλθε από ένα καλά θαμμένο -κυριολεκτικά και μεταφορικά- έγκλημα: τη διαχείριση των απορριμμάτων και το πώς αυτή συνδέεται με δίκτυα διαφθοράς, συμφέροντα και εγκληματικές οργανώσεις. Η «μαφία των σκουπιδιών» είναι ένας κόσμος υπαρκτός, αλλά σπάνια προσεγγίζεται λογοτεχνικά. Είδα σε αυτόν το ιδανικό φόντο για ένα οικολογικό νουάρ με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις.

      Γιατί επιμένετε στο αστυνομικό; Δεν σας δελεάζει η ιδέα να πειραματιστείτε με άλλο είδος;

     Το αστυνομικό είναι για μένα ένα εργαλείο. Μέσα από αυτό μπορείς να μιλήσεις για όλα: για την κοινωνική ανισότητα, την οικολογική καταστροφή, τη θεσμική διαφθορά. Δεν είναι απλώς είδος, είναι θέση. Εφόσον οι ιστορίες μου μπορούν να υπηρετηθούν από αυτή τη φόρμα, παραμένω πιστός. Αν στο μέλλον αναδυθεί στην επιφάνεια μια ιστορία που απαιτεί άλλη μορφή, θα την ακολουθήσω.

      Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλατε να περάσετε με τα «Τοξικά μάτια»;

     Το κεντρικό μήνυμα είναι πως το πραγματικό έγκλημα δεν βρίσκεται πάντα στο προσκήνιο. Βρίσκεται σε όσα προσπερνάμε καθημερινά. Σε τοξικά ρέματα, σε σκουπιδότοπους που «εξαφανίζονται» μαγικά, σε χωριά που πνίγονται σε απόβλητα. Το μυθιστόρημα θέλει να προβληματίσει, όχι να κατηγορήσει. Να μας κάνει να αναρωτηθούμε τι ανεχόμαστε και γιατί.

      Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να λειτουργήσει κοινωνικά; Να προκαλέσει αλλαγές;

     Δεν αλλάζει η λογοτεχνία τον κόσμο άμεσα, αλλά φυτεύει σπόρους αμφισβήτησης. Ένα βιβλίο μπορεί να κάνει τον αναγνώστη να δει διαφορετικά τον τόπο του, τη γειτονιά του, τον εαυτό του. Κι αυτό είναι μια μορφή κοινωνικής πράξης - ίσως η πιο ανθεκτική στον χρόνο.

      Πότε συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας; Και πώς ήταν η στιγμή που είδατε τυπωμένο το πρώτο σας βιβλίο;

      Όταν η γραφή σταμάτησε να είναι χόμπι και έγινε ανάγκη. Η στιγμή που πήρα το πρώτο βιβλίο στα χέρια μου ήταν φορτισμένη. Χαρά, συγκίνηση, αλλά και ένα βάρος ευθύνης: τώρα πια ο κόσμος έχει πρόσβαση σε κάτι δικό μου, κάτι βαθιά προσωπικό.

      Τι συμβαίνει στους ήρωές σας όταν ολοκληρωθεί το βιβλίο; Σας εγκαταλείπουν ή συνεχίζουν να σας ακολουθούν;

     Συνεχίζουν. Κάποιοι πιο έντονα, άλλοι ως σκιές. Δεν γράφω ποτέ έναν χαρακτήρα και τον ξεχνώ. Ειδικά όταν έχει γεννηθεί από κοινωνικά βιώματα ή υπαρξιακές αναζητήσεις, όπως συμβαίνει συχνά στα βιβλία μου.

      Βιώνετε συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας; Υπάρχει κάποιος που σας μοιάζει;

      Ναι, γιατί κάθε χαρακτήρας περιέχει ένα κομμάτι του συγγραφέα. Ο Καπετάνος, για παράδειγμα, κουβαλά ένα μείγμα μελαγχολίας, απογοήτευσης και αγωνιστικότητας που μου είναι πολύ οικείο. Δεν ταυτίζομαι, αλλά σίγουρα συντονίζομαι.

      Ποιος διαβάζει πρώτος τα κείμενά σας και ποιον θεωρείτε ιδανικό αναγνώστη;

     Πάντα ένας στενός κύκλος ανθρώπων που εκτιμώ για την ειλικρίνειά τους. Ο ιδανικός αναγνώστης είναι αυτός που ψάχνει το «κάτω από την επιφάνεια». Που δεν διαβάζει απλώς για να λύσει το μυστήριο, αλλά για να ανιχνεύσει την κοινωνική και ψυχολογική αλήθεια πίσω από αυτό.

      Η συγγραφή σάς έχει βοηθήσει να ανακαλύψετε πράγματα για τον εαυτό σας;

     Συνεχώς. Γράφοντας τα «Τοξικά μάτια», συνειδητοποίησα πόσο εύκολα συνηθίζουμε το τοξικό γύρω μας- στη φύση, στις σχέσεις, στην κοινωνία. Πόσο συχνά σιωπούμε μπροστά στο άδικο και το επικίνδυνο, γιατί απλώς δεν μας αγγίζει (ακόμη).

      Σας αρέσει να συνομιλείτε με αναγνώστες; Έχει συμβεί να σας δείξουν πτυχές των βιβλίων σας που δεν είχατε σκεφτεί;

     Αυτό είναι από τα πιο δυνατά σημεία της συγγραφής. Οι αναγνώστες έχουν το χάρισμα να ανακαλύπτουν πράγματα που εσύ, ως δημιουργός, δεν είχες εντοπίσει. Είναι σαν να ολοκληρώνεται η ιστορία μέσα από τη δική τους ματιά.

      Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που σας έχει επηρεάσει ιδιαίτερα;

     Ο Χένινγκ Μάνκελ έχει παίξει καθοριστικό ρόλο. Ο τρόπος με τον οποίο ενέπλεκε την κοινωνική πραγματικότητα στο αστυνομικό με έχει επηρεάσει βαθιά. Και βέβαια, παρακολουθώ με σεβασμό πολλούς Έλληνες συγγραφείς που παλεύουν να φέρουν την κοινωνική λογοτεχνία στο προσκήνιο.

      Πώς βιώνετε τη διαδικασία της συγγραφής; Είναι εύκολη ή δύσκολη;

     Είναι δύσκολη, αλλά λυτρωτική. Υπάρχουν στιγμές απόλυτης μοναξιάς και αμφιβολίας, αλλά και στιγμές εκτόνωσης. Το γράψιμο είναι η γλώσσα που καταλαβαίνω καλύτερα για να εκφράσω όσα δεν χωρούν αλλού.

      Το πιο πρόσφατο βιβλίο σας, «Κανονικά παιδιά», κυκλοφορεί σύντομα. Ετοιμάζετε κάτι νέο; Υπάρχει υλικό «στο συρτάρι»;

     Υπάρχει πάντα κάτι δημιουργικά που με απασχολεί, άλλες φορές αποτυπώνεται στο χαρτί και άλλες όχι, τώρα είμαι στη διαδικασία που επεξεργάζομαι αν θα το γράψω ή όχι.

 Σας  ευχαριστώ πολύ!