Η ΠΟΛΗ

BLAKE CROUCH

Μετάφραση ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΟΥΤΟΥΝΤΖΗ

Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

Σελ. 382, Ιούνιος 2014

     Υπάρχουν κάποια βιβλία, που την ώρα που τα διαβάζω, διχάζουν το μυαλό μου. Το ένα μέρος του, το πιο –ας πούμε- ορθολογικό, λέει, ότι αυτά που διαβάζω, δεν μπορεί να συμβαίνουν. Δεν υπακούουν σε κανένα γνωστό νόμο της Φυσικής. Το άλλο μέρος, το συνεπαίρνει τόσο πολύ η αφήγηση, που τα δέχεται ως «πραγματικά». Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει αφήγηση και ιστορία να έχουν την ανάλογη δύναμη. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι «Η Πόλη».

     Ο μυστικός πράκτορας Ήθαν Μπερκ φτάνει στο Πάινς του Αϊντάχο-μια τυπική αμερικανική μικρή πόλη-στα πλαίσια της έρευνας που κάνει, για την εξαφάνιση δύο άλλων πρακτόρων. Το τελευταίο σημείο ζωής που έχουν δώσει στην υπηρεσία τους, ήταν από μια κοντινή περιοχή. «Πριν από ένα μήνα περίπου, οι πράκτορες Μπιλ Έβανς και Κέητ Χιούσον, ήρθαν εδώ για μια τυπική έρευνα. Εδώ και δέκα μέρες, κανείς δεν έχει νέα τους. Χάσαμε κάθε επαφή μαζί τους. Ούτε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, ούτε ένα τηλεφώνημα. Ακόμη και το GPS εντοπισμού στο αυτοκίνητο που τους είχε διαθέσει η υπηρεσία δεν εκπέμπει τίποτα».

      Στα όρια της πόλης, το αυτοκίνητο στο οποίο επιβαίνει ο Μπερκ, εμπλέκεται σε ένα βίαιο τροχαίο δυστύχημα. Ο οδηγός τραυματίζεται θανάσιμα και ο ίδιος, με λιγότερο σοβαρά τραύματα, καταλήγει στο νοσοκομείο. Καθηλωμένος στο κρεβάτι χωρίς πορτοφόλι, χωρίς ταυτότητα και χωρίς το κινητό του τηλέφωνο. Το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου και ιδιαίτερα η νοσοκόμα Παμ, είναι πολύ φιλικό. Όμως κάτι δεν πάει καλά. «Ο Ήθαν είχε περάσει στη ζωή του μεγάλα χρονικά διαστήματα σε νοσοκομεία, και η εμπειρία του ως εκείνη τη στιγμή του έλεγε ότι οι γιατροί και οι νοσοκόμες δεν σε άφηναν ποτέ στην ησυχία σου για πάνω από δέκα δευτερόλεπτα… Εδώ στην ουσία τον αγνοούσαν. Ούτε η νοσοκόμα Παμ εμφανίστηκε ποτέ με το iPhone του και τα άλλα του υπάρχοντα. Μα όσο πολυάσχολοι θα μπορούσαν να είναι οι εργαζόμενοι σε ένα τέτοιο νοσοκομείο στη μέση του πουθενά;». Την ίδια αίσθηση έχει και για την πόλη, όπως τη βλέπει από το παράθυρο του δωματίου του νοσοκομείου. Κάτι δεν πάει καλά. Δεν ταιριάζει.

«Προτού έρθει σε αυτό το μέρος, ήξερε ήδη πως ήταν μια μικρή, κοιμισμένη πόλη, και πάλι όμως τον εξέπληξε η πλήρης έλλειψη δραστηριότητας. Πέρασε μια ολόκληρη ώρα και μέτρησε μόλις μια δωδεκάδα ανθρώπους να περνούν με αργό βήμα από το πεζοδρόμιο του νοσοκομείου και ούτε ένα αυτοκίνητο να διασχίζει τον πιο κεντρικό πολυσύχναστο δρόμο της πόλης». Τότε παίρνει την απόφαση να φύγει κρυφά από το νοσοκομείο. Μια απόφαση που θα τον βάλει σε μεγάλους μπελάδες, αλλά και θα τον οδηγήσει ν’ αναθεωρήσει πτυχές αυτού που νόμιζε ως πραγματικότητα.

     Ένα καλογραμμένο θρίλερ, που εκτός από τον μύθο που είναι συναρπαστικός με έντονο σασπένς, θέτει και ερωτήματα που αφορούν την αφοσίωση, το αν πρέπει να χρησιμοποιούμε κάθε μέσον για την επιτυχία του σκοπού, το μέλλον του ανθρώπινου γένους πάνω στη Γη και τη συστράτευση του καθενός στους στόχους της κοινότητας.