ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΜΤΣΙΟΣ

Εκδόσεις MOMENTUM

Σελ. 353, Νοέμβριος 2015

     Την πρώτη του λογοτεχνική εμφάνιση κάνει με το μεταφυσικό-ψυχολογικό θρίλερ «Μέχρι Την Τελευταία Του Ανάσα», ο Γ. Δάμτσιος.

     Ο Ρομπ Μίαρς, είναι ένας 45χρονος διαζευγμένος, που έχει συλληφθεί από την αστυνομία της Ν. Υόρκης και κατηγορείται ότι δολοφόνησε την πρώην σύζυγό του, τον άντρα της και τα δύο τους παιδιά, λίγο πριν από την πρωτοχρονιά του 2015. Επειδή πάσχει από προσωρινή, ολική αμνησία, πρέπει να εξεταστεί από ψυχίατρο. Πριν την εξέταση η μνήμη του επανέρχεται και ομολογεί το έγκλημα. Παρ’ όλα αυτά, ο ψυχίατρος, ο κ. Τζόουνς, επιμένει να κάνει την εξέταση και του ζητά να του πει οτιδήποτε νομίζει πως σχετίζεται με την υπόθεση. Για να διαπιστώσει αν υπάρχει ψυχολογικό πρόβλημα, ώστε να τον βοηθήσει, όπως λέει, να ελαφρύνει τη θέση του. Στην πραγματικότητα, θέλει να «εκμεταλλευτεί» την ευκαιρία να αναλύσει και να εξετάσει επιστημονικά την ομολογία ενός δολοφόνου, ώστε δημοσιεύοντας τα συμπεράσματά του σε κάποιο επιστημονικό έντυπο ή κάνοντας μια ανακοίνωση σε κάποιο συνέδριο, να αποκομίσει οφέλη. Φήμη και αναγνώριση από την επιστημονική κοινότητα. Έτσι ο Μίαρς, προχωρά στην αφήγηση της ιστορίας του. «Όσο και να σας φαίνεται παράξενο γιατρέ, για να σας πω πως κατέληξα να διαπράξω το τετραπλό φονικό την παραμονή της πρωτοχρονιάς, θα πρέπει να σας εξιστορήσω τα γεγονότα ολόκληρης της ζωής μου. Ίσως μάλιστα να ήταν πιο ορθό να πω ότι η ίδια μου η ζωή είναι αυτή η ιστορία και μιας και δεν ξέρω πότε ακριβώς μπλέχτηκα σ’ αυτό το χάος, θα ξεκινήσω να σας μιλώ γι’ αυτή από την αφετηρία της. Σας υπόσχομαι πάντως πως δε θα γίνω βαρετός. Ειδικά για την παλαιολιθική εποχή του Ρομπ Μίαρς, θα σας πω ελάχιστα».

     Έτσι ξεκινά την αφήγηση ο Μίαρς. Μια αφήγηση που δίνει στο συγγραφέα την δυνατότητα να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Ο Γ. Δάμτσιος έχει γράψει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα. Στήνει με αριστοτεχνικό τρόπο το βιβλίο γύρω από την αφήγηση του Μίαρς, από τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Ελλάδα (είναι γιος ενός αμερικανού που χάθηκε σε κάποια ζούγκλα του Βιετνάμ και μιας ελληνίδας), «μέχρι την τελευταία του ανάσα». Δημιουργεί έναν χαρακτήρα, που δεν μπορεί παρά να είναι συμπαθής κι ας ξέρεις από τις πρώτες κιόλας σελίδες ότι είναι δολοφόνος. Έχει βιώσει μεταφυσικές εμπειρίες, είναι έρμαιο δυνάμεων που δεν μπορεί να ελέγξει και αντιμετωπίζει τρομακτικά διλήμματα. Παρ’ όλα αυτά, διατηρεί μια ευπιστία, μια «αθωότητα», και μια αφέλεια που σε κάνουν να τον συμπονέσεις. Η αφήγησή των πράξεων και των σκέψεων του Μίαρς, είναι παράλληλα και ένα διεισδυτικό ψυχογράφημα, που θα κάνει πολλούς ψυχιάτρους να ζηλέψουν. Το βιβλίο, εκτός από ένα πολύ «δυνατό» κεντρικό χαρακτήρα, έχει σασπένς που κλιμακώνεται και κορυφώνεται στις τελευταίες σελίδες και γραφή του παραπέμπει σε έναν έμπειρο συγγραφέα κι όχι έναν πρωτοεμφανιζόμενο.  Έξυπνη και η διαίρεση του μυθιστορήματος σε 100 ολιγοσέλιδα κεφάλαια, ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να παίρνει τις απαραίτητες «ανάσες». Πολύ καλή πρώτη εμφάνιση, με ένα βιβλίο που δεν αφήνεις εύκολα από τα χέρια σου και που προοιωνίζει ανάλογη (ή και καλύτερη) συνέχεια.