Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΧΙΛΝΤΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Εκδόσεις  ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Σελ. 406, Δεκέμβριος 2016

     Το τρίτο μυθιστόρημα της Χ. Παπαδημητρίου με ήρωα τον αστυνόμο Χαρίδημο (Χάρη) Νικολόπουλο, κυκλοφόρησε πριν λίγες εβδομάδες.

     Τον Οκτώβριο του 2009, η κρίση δεν έχει αρχίσει ακόμη να δείχνει τα δόντια της. Η ζωή εξακολουθεί να κυλά στους γνωστούς ρυθμούς. Ο αστυνόμος Νικολόπουλος, της υπηρεσίας της ασφάλειας που αντιμετωπίζει τα εγκλήματα κατά της ζωής και της περιουσίας, θα κληθεί να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα δύο προβλήματα. Το ένα είναι προσωπικό. Η ολλανδέζα αγαπημένη του, η Μπετίνα, αποφασίζει να τον εγκαταλείψει και να επιστρέψει στην πατρίδα της. Διαβλέπει τις επερχόμενες δυσκολίες και θα αναζητήσει την τύχη της πίσω στην Ολλανδία. Το δεύτερο πρόβλημα είναι υπηρεσιακό. Πρέπει να εξιχνιάσει τη δολοφονία μιας γυναίκας στο κέντρο της Αθήνας. «Ο δολοφόνος τη χτύπησε στο πρόσωπο και την πέταξε στο σκαλοπάτι, όπου το κεφάλι της προσέκρουσε στο μάρμαρο. Ο θάνατος οφείλεται πιθανότατα στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που προκάλεσε η πτώση και στην επακόλουθη αιμορραγία. Από την εμφάνιση του θύματος συμπεραίνω μετά βεβαιότητας ότι ήταν άστεγη».

     Τα στοιχεία που συγκεντρώνει η ομάδα του Νικολόπουλου, οδηγούν στους ιδιοκτήτες μιας εταιρίας, της MP3, που έχει στην κατοχή της ένα ραδιοφωνικό σταθμό, ένα μουσικό περιοδικό κι ένα μπαρ. Δεν μπορούν όμως να συνδέσουν μια άστεγη γυναίκα και την εταιρεία και δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν οποιαδήποτε κατηγορία. Κι ενώ ο Νικολόπουλος προσπαθεί να «στρώσει» τα προσωπικά του, μπλέκοντας σε μια «επικίνδυνη σχέση», αλλά και να αποφύγει τις επικρίσεις τόσο από τους ανωτέρους του, όσο και από ορκισμένους εχθρούς στο χώρο των ΜΜΕ, η υπόθεση περιπλέκεται αφού «Ως τώρα έχουμε τρεις φόνους… Παράλληλα με τους φόνους έχουμε μια σειρά από άλλες εγκληματικές ενέργειες: την απόπειρα εμπρησμού που παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή ενός εργαζόμενου της MP3, τον ξυλοδαρμό ενός άλλου εργαζόμενου στην περιβόητη εταιρεία κι ενός οργάνου της τάξεως. Συν ένα μικρό δίκτυο διακίνησης κοκαΐνης». Κι όσο οι εγκληματικές πράξεις αυξάνονται, τόσο αυξάνονται και οι πιέσεις προς τον Νικολόπουλο και τους ανθρώπους του…

     Το αστυνομικό μυθιστόρημα, είναι ένα είδος που έχει μικρή παράδοση στην Ελλάδα. Λίγοι είναι αυτοί που γράφουν ενώ οι γυναίκες συγγραφείς μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Γι’ αυτό για μένα που είμαι λάτρης του είδους, η ανοδική πορεία της Χ. Παπαδημητρίου, με εκπλήσσει ευχάριστα χαρoποιεί. Το μυθιστόρημά της «Η Συχνότητα Του Θανάτου», είναι καλογραμμένο, γεμάτο μουσική-επειδή οι γνώσεις μου σχετικά μοιάζουν με αυτές του Νικολόπουλου, χρειάστηκα τη βοήθεια του you tube-με ευφάνταστο μύθο και αναπάντεχο φινάλε που θα κρατήσει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον μέχρι τις τελευταίες σελίδες, οπότε ξεκαθαρίζουν όλα. Αν και το βιβλίο αφήνει και μια απορία σχετικά με την «τύχη» ενός από τους κεντρικούς χαρακτήρες, που ελπίζουμε ότι θα έχει αίσιο τέλος στο επόμενο βιβλίο!