Ο Γιώργος
Μπακούρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 αλλά μεγάλωσε και σπούδασε στη Γενεύη
Ελβετίας. Είναι δικηγόρος και ζει από το 1998 μόνιμα στην Αθήνα. Tο
πρώτο του μυθιστόρημα έχει τίτλο «Έγκλημα Στην Πάρο» και κυκλοφόρησε το 2014
Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε μυθιστοριογράφος;
Ποτέ
! Στην πραγματικότητα ήταν ένα στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου. Κατά πόσο
ήμουνα σε θέση να γράψω μία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος.
Tο αστυνομικό μυθιστόρημα έχει μικρή
παράδοση στην Ελλάδα. Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το είδος;
Όταν αποφάσισα να ξεκινήσω το εγχείρημα
του γραψίματος, εκείνη την περίοδο διάβαζα πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα,
οπότε τι πιο φυσικό να καταπιαστώ με το συγκεκριμένο είδος.
Ποια
ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας;
Η
πλοκή του μυθιστορήματος «Έγκλημα στην Πάρο» είναι αποκλειστικά και μόνο προϊόν
μυθοπλασίας, δηλαδή δεν προέκυψε από κάποιο πραγματικό γεγονός, περίσταση ή
προσωπικό βίωμα.
Θέλετε
να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα και ποιο είναι αυτό;
Βασικός
μου στόχος είναι να ψυχαγωγώ. Τα οποιαδήποτε μηνύματα, για μένα, περνάνε σε
δεύτερη μοίρα. Αποτελούν βέβαια μέρος της αφήγησης και συστατικό κομμάτι της
ιστορίας που αφηγούμαι αλλά πάντοτε προτιμώ να δίνω έμφαση στην πλοκή. Όσο πιο
περίπλοκη, με ανατροπές, τόσο πιο ενδιαφέρουσα για τον αναγνώστη.
Να
περιμένουμε κάποια άλλη περιπέτεια με ήρωα τον Κλέανθο Παπαγιαννίδη;
Ο
Κλέανθος Παπαγιανίδης ήρθε και ελπίζω να παραμείνει !
Ποια
ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;
Σίγουρα
συγκίνηση, διότι όταν ξεκίνησα να γράφω το «Έγκλημα στην Πάρο» δεν φανταζόμουνα
ότι θα το έβλεπα μία μέρα τυπωμένο και να πωλείται, με επιτυχία μάλιστα, σε όλα
τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας.
Τι
συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;
Όσον
αφορά τον πρωταγωνιστή, ο Κλέανθος Παπαγιανίδης ετοιμάζεται ήδη να εξιχνιάσει
την επόμενη υπόθεση αφού, ως γνωστόν, το έγκλημα δεν κοιμάται ποτέ !
Για
τους υπόλοιπους χαρακτήρες, άγνωστο ! Με τον τίτλο «τέλος», εξαφανίζονται,
προσδοκώντας σε πιθανή ανάστασή τους σε κάποιο επόμενο βιβλίο μου.
Έχετε
βιώσει συναισθήματα όμοια με των ηρώων σας;
Όχι,
εφόσον τα συναισθήματα που βιώνουν οι χαρακτήρες στο «Έγκλημα στην Πάρο» είναι αποτέλεσμα μη συνηθισμένων καταστάσεων.
Σας
μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;
Ευελπιστώ
πως όχι !
Ποιος
είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;
Η
μητέρα μου, που υπήρξε κατ’ ουσία η επιμελήτριά μου και η καθοδηγήτριά μου,
όποτε την άκουγα (σπανίως είναι η αλήθεια, μητέρα ζητώ άφεση αμαρτιών !).
Ποιος
αναγνώστης είναι ο ιδανικός για σας;
Δεν
πιστεύω ότι υπάρχει ιδανικός αναγνώστης, διότι κάθε αναγνώστης είναι
διαφορετικός. Οι ιδιαιτερότητες, προτιμήσεις, ενδιαφέροντα, εμπειρίες, μόρφωση,
βιώματα και δεν ξέρω τι άλλο, του καθενός, συνθέτουν ένα μωσαϊκό αρκετά
περίπλοκο ώστε να είναι σχεδόν αδύνατη η κατηγοριοποίηση των αναγνωστών σε
ιδανικούς ή μη.
Ωστόσο,
αν υπάρχει ένα στοιχείο που θεωρώ ότι ιδανικά θα έπρεπε να έχει ο κάθε
αναγνώστης είναι η οποιαδήποτε κριτική (είτε θετική ή αρνητική) αναφορικά με
ένα βιβλίο να γίνεται καλόπιστα.
Γράφοντας,
έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;
Δεν
ανήκω στην κατηγορία των συγγραφέων που δηλώνουν ότι για αυτούς, η συγγραφή
είναι ένα είδος διεργασίας με τον εαυτό τους, μία ψυχανάλυση, ένας τρόπος να
αντιμετωπίσουν προσωπικά θέματα. Γράφω για να ψυχαγωγούμαι και να ψυχαγωγώ.
Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Υπήρξε
κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;
Ναι
! Όσο καλοστημένο και πολυδουλεμένο είναι το πλαίσιο της ιστορίας μέσα στο
οποίο θα κινηθώ, η δυναμική της γραφής και η εξέλιξη της αφήγησης μπορεί να
αλλάξει την δομή της πλοκής και το διήγημα να πάρει μία τελείως διαφορετική
κατεύθυνση από την αρχική. Έτσι και με το «Έγκλημα στην Πάρο». Αλλιώς το
ξεκίνησα και αλλιώς το ολοκλήρωσα. Προς το καλύτερο !
Σας
αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;
Μόνο
όταν κάνω αφιερώσεις, επειδή είναι αναίμακτες !
Σε
συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που
εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;
Αναφορικά
με το «Έγκλημα στην Πάρο», όχι κάτι που να μην είχα φανταστεί. Άλλωστε δύσκολα
θα ξέφευγε οτιδήποτε από τον Κλέανθο Παπαγιανίδη !
Υπάρχει
κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;
Η
Άγκαθα Κρίστι για την ευρηματικότητά της, ο Αντρέα Καμιλέρι για το χιούμορ του
και ο Γιάννης Μαρής για τον κοσμοπολίτικο αέρα των μυθιστορημάτων του.
Σας
έχει τύχει να ξεκινήσετε ένα έργο και να το αφήσετε στη μέση;
Μέχρι
τώρα, όχι. Άλλωστε ο τρόπος που λειτουργώ δεν επιτρέπει
συνήθως μία τέτοια εξέλιξη. Πάντοτε, πριν ξεκινήσω το γράψιμο δουλεύω το
πλαίσιο πάνω στο οποίο θα στηριχτώ. Αν δεν έχω εξ αρχής δομήσει την ιστορία με σωστό
τρόπο, αν δεν έχω καταλήξει στους χαρακτήρες που θα πρωταγωνιστήσουν, κοινώς αν
δεν έχω ορίσει τα βασικά και ουσιώδη συστατικά της ιστορίας που θέλω να
διηγηθώ, την συγγραφή δεν την ξεκινώ.
Είναι
εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;
Η
συγγραφή μοιάζει σαν όλες τις άλλες δουλειές. Έχει τα πάνω και τα κάτω της.
Άλλες μέρες γράψεις με έμπνευση και μεράκι, και άλλες απλώς κοιτάς την οθόνη
του υπολογιστή σου σαν….. χάνος. Ωστόσο, διαφέρει ως προς το δημιουργικό σκέλος
που δεν σ’ αφήνει λεπτό σε ησυχία. Πρωί, μεσημέρι βράδυ, δουλεύεις ασταμάτητα
τις σκηνές στο μυαλό σου και προσπαθείς να μετουσιώσεις σε γραπτό λόγο αυτά που
έχεις φανταστεί. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ξύπναγα μέσα στην νύχτα για να
γράψω βιαστικά σ’ ένα σημείωμα κάποια ιδέα για διάλογο, ή σκηνικό που ένας θεός
ξέρει πως μου είχε έρθει (στην συγκεκριμένη περίπτωση επειδή επικαλούμαι τα
«θεία», σίγουρα ουρανοκατέβατα) !
Το
βιβλίο κυκλοφόρησε πριν από αρκετό καιρό και κάνει την πορεία του στο
αναγνωστικό κοινό. Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Ελπίζω να δούμε σύντομα τον Κλέανθο
Παπαγιανίδη σε νέες περιπέτειες.
Σας
ευχαριστώ πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου