ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΞΟΔΟΣ

FEDERICO AXAT

Μετάφραση: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ

Εκδόσεις: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Σελ. 490, Απρίλιος 2017

     Το «Τελευταία Έξοδος», είναι το τρίτο μυθιστόρημα του αργεντινού F. Axat, αλλά το πρώτο που έγινε διεθνής επιτυχία. Έχει ήδη μεταφραστεί σε 35 γλώσσες, ενώ αναμένεται η κινηματογραφική του μεταφορά.

     Ο Τεντ Μακέι, έδειξε από πολύ μικρή ηλικία ότι ήταν ένα ξεχωριστό παιδί. Όταν ήταν στο δημοτικό σχολείο, ήταν πρωταθλητής στο σκάκι. Αργότερα στο πανεπιστήμιο φάνηκε ότι «ήταν απίστευτα έξυπνος και προικισμένος επιπλέον με μια πρωτοφανή φωτογραφική μνήμη. Αυτό έκανε τον Τεντ να διακρίνεται τόσο στα αναλυτικά θέματα όσο και σε εκείνα που απαιτούσαν αποκλειστικά απομνημόνευση».

     Στην ενήλικη ζωή του, ο Μακέι τα έχει όλα: είναι πλούσιος από μια επιτυχημένη επιχείρηση και έχει μια υπέροχη οικογένεια. Όμως είναι «έτοιμος να ρίξει μια σφαίρα στον κρόταφο». Ο γιατρός του, του έχει ανακοινώσει ότι έχει έναν όγκο στον εγκέφαλο, ο οποίος θα επηρεάσει την ποιότητα της ζωής του. Δεν θέλει να το περάσει όλο αυτό κι επιλέγει την αυτοκτονία, ένα χρονικό διάστημα που η γυναίκα του με τις δύο κόρες τους βρίσκονται στη Φλόριντα για να επισκεφθούν τους παππούδες τους που ζουν εκεί.

     Την ώρα που είναι έτοιμος να τραβήξει τη σκανδάλη, επίμονα χτυπήματα στην πόρτα, τον αναγκάζουν να ανοίξει. Στην άλλη πλευρά βρίσκεται ένας νεαρός, που λέει στον Μακέι πως γνωρίζει τι πρόκειται να κάνει και πως έχει κάτι να του προτείνει. Ο Μακέι όταν ξεπερνά το αρχικό σοκ και την έκπληξη για το πόσο καλά πληροφορημένος είναι εκείνος ο άγνωστος νεαρός, δέχεται να τον ακούσει. Εκείνος του λέει «ότι ήταν μέλος μιας οργάνωσης αυτοχείρων που τον είχε στρατολογήσει για να μετριαστεί ο πόνος των αγαπημένων προσώπων κάνοντας τις αυτοκτονίες να φανούν σαν φόνοι. Κάθε αυτόχειρας σκοτώνει τον επόμενο. Και για να γίνεις μέλος της αλυσίδας πρέπει να πάρεις εκδίκηση για έναν άδικο θάνατο…». Όταν ο Μακέι λέει ότι δέχεται, δεν υποψιάζεται αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.

     Έτσι ξεκινά το εξαιρετικό αυτό ψυχολογικό θρίλερ όπου-για να χρησιμοποιήσω μια κλισέ έκφραση-τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται, κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και όπου οι ανατροπές είναι συνεχείς, όχι μέχρι την τελευταία σελίδα, αλλά μέχρι και την τελευταία πρόταση!