ΣΚΥΛΙΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ

JUAN MADRID

Μετάφραση: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Εκδόσεις: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Σελ. 478, 2018

     Ο J. Madrid, είναι από τους πιο γνωστούς συγγραφείς της Ισπανίας, με πολλά βιβλία στο ενεργητικό του. Το καινούριο του βιβλίο με τίτλο «Σκυλιά Που Κοιμούνται», αναφέρεται στον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο, στον οποίο προκλήθηκαν τεράστιες καταστροφές, σημειώθηκαν απίστευτες αγριότητες, κόστισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και μαζί με όσα ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, στοιχειώνει ακόμα την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας. Να σημειωθεί ότι ο Madrid, έγραφε το βιβλίο του αυτό, για περισσότερα από τρεισήμισι χρόνια.

     Την ιστορία αφηγούνται παράλληλα ο Ντίμας Πράδο και ο Φαρέλ Ντελφόρο. Ο Πράδο ένας πρώην επιθεωρητής της αστυνομίας, παλαιός φαλαγγίτης, είναι ένας άνθρωπος με σκοτεινό παρελθόν. Το 2011, κληροδοτεί στον δημοσιογράφο και συγγραφέα Χουάν Ντελφόρο, ένα μαύρο τετράδιο, που περιλαμβάνει ένα κείμενο «κάτι σαν ας πούμε σαν διήγημα ή αφήγηση ορισμένων γεγονότων που έλαβαν χώρα στο Μπούργος το 1938». Μόνος όρος που τέθηκε για να πάρει το τετράδιο στα χέρια του είναι, με βάση την ιστορία του, να γράψει ο Ντελφόρο ένα βιβλίο. Όπως είναι φυσικό, η καταγραφή περιλαμβάνει και πολλά συμβάντα και γεγονότα του εμφυλίου πολέμου αλλά και πολλά απ’ όσα προηγήθηκαν και τα όσα ακολούθησαν την ήττα της Δημοκρατίας.

     Το 1938, έγινε στο Μπούργος ένας άγριος διπλός φόνος. Στην κατοικία μιας ηλικιωμένης κυρίας, βρέθηκε νεκρή η ιδιοκτήτρια  του σπιτιού και μια ανήλικη πόρνη. «Το κρεβάτι ήταν καλυμμένο από ξεραμένο αίμα, κάτω από το γυμνό σώμα μιας κοπέλας με τα πόδια ανοιχτά. Το στόμα της ήταν ανοιχτό, σε μια παραμορφωμένη έκφραση, σαν να ούρλιαζε ακόμα… Από τη σωματική διάπλαση, το επίπεδο στήθος ης, χωρίς κανένα φούσκωμα και την απουσία του ηβικού τριχώματος, φαινόταν έφηβη. Ανάμεσα στα πόδια της υπήρχε μια ανοιχτή πληγή, με λευκό και σκούρο μωβ χρώμα, ενώ κομμάτια σάρκας κρεμόταν και το οστό της λεκάνης είχε μείνει εκτεθειμένο». Ο δράστης του εγκλήματος, είναι ένα πολύ υψηλά ιστάμενο στέλεχος των εθνικιστών και γι’ αυτό πρέπει να μείνει κρυφό. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο Πράδο, που τότε δεν ήταν παρά ένα χαμηλόβαθμο στέλεχος των φαλαγγιτών. Κατάφερε να εξαφανίσει κάθε στοιχείο και κάθε πρόσωπο που γνώριζε, ώστε να επιτευχθεί αυτό που επιθυμούσαν οι ανώτεροί του. Ήταν σαν το διπλό φονικό να μην είχε γίνει ποτέ. Για να επιβραβευτεί η αποτελεσματικότητά του, προάγεται σε επιθεωρητή της αστυνομίας, κάτι που ήταν διακαής πόθος του.

     Στο αντίπαλο στρατόπεδο, βρίσκεται ο Φαρέλ Ντελφόρο, πατέρας του Χουάν. Ήταν πολιτοφύλακας της δημοκρατικής πλευράς, βρισκόταν στα στρατεύματα που υπερασπίστηκαν τη Μαδρίτη, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Πράδο μεσολαβεί υπέρ του, και τον βοηθά να συναντηθεί με τη γυναίκα του Κάρμεν, με την οποία και ο ίδιος συνδέεται με κάποιο μυστηριώδη τρόπο. Ο Ντελφόρο, γράφει στα χρόνια του εγκλεισμού του, σε ημερολόγιο τη δική του οπτική για τα γεγονότα. «Γράφω από τις τέσσερις το απόγευμα μέχρι τις εννιά το βράδυ, όταν έρχεται η ώρα του βραδινού και το σιωπητήριο. Συνήθως γράφω και τις νύχτες που είμαι στο ιατρείο… Όταν έχω ειδική βάρδια, δύο φορές την εβδομάδα, γράφω από τις δέκα το βράδυ μέχρι τις δύο τα ξημερώματα στην πτέρυγα των φυματικών».

     Γιατί όμως ο Ντίμας Πράδο επιθυμούσε να κληρονομήσει τα γραπτά του ο Χουάν; Γιατί μεσολάβησε και κατάφερε να αποτρέψει την εκτέλεση του πατέρα του; Γιατί χρησιμοποίησε την επιρροή του να σώσει και τον ίδιο τον Χουάν από προβλήματα που αντιμετώπιζε λόγω της δράσης του κατά του φρανκικού καθεστώτος; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δίνονται στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, όπου οι ανατροπές και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες.

     Ένα «δυνατό» μυθιστόρημα που δείχνει με εμφατικό τρόπο την αφηγηματική δεινότητα του Madrid. Μια εξαιρετική τοιχογραφία του Ισπανικού Εμφυλίου αλλά και των χρόνων του καταπιεστικού, φασιστικού φρανκικού καθεστώτος, που διαμόρφωσε την σύγχρονη Ισπανία, αλλά κι ένα μοναδικό ψυχογράφημα των ανθρώπων που συμμετείχαν, είτε με τη μία, είτε με την άλλη παράταξη.