ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ

     Γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος ΤΕΦΑΑ από το Καποδιστριακό πανεπιστήμιο. Σήμερα ζει κι εργάζεται στη Βαρυμπόμπη. Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός γιου. Έργα του: «Ο Στόχος. Ημερολόγιο» (2014, Λυκόφως/ 2018, Ε. Ο. Λιβάνη)

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας;

     Η πηγή έμπνευσης για την τριλογία του Στόχου, ήρθε από τους περιπάτους μου στις ατέλειωτες δασικές εκτάσεις της Δεκέλειας. Τόση ιστορία, αρχαία και σύγχρονη, τόση φύση, τόσο μυστήριο. Ένα ολόκληρο σκηνικό, έτοιμο, στημένο, που κανείς δεν είχε σκεφτεί να χρησιμοποιήσει. Ανέλαβα λοιπόν την πρωτοβουλία να δώσω πνοή σε κάτι που αξίζει να ειπωθεί.

Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με το αυτό και ποιο είναι αυτό;

     Το τελικό μήνυμα της τριλογίας του Στόχου θα το μάθετε με το κλείσιμο της. Αλλά και στα δύο πρώτα βιβλία περνάω πολλά μηνύματα και προσωπικές απόψεις. Δεν θα σας πω ποια είναι αυτά, πρέπει να τα ανακαλύψετε.

Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Τα βιβλία υπήρχαν στη ζωή μου από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου και τον κόσμο. Οι γονείς μου με πήγαιναν συχνά στα βιβλιοπωλεία και ξεφυλλίζοντας τα υπέροχα αναγνώσματα ένιωθα πολύ όμορφα. Στο σπίτι μας  πάντα υπήρχαν πολλά βιβλία. Δεν ένιωσα ποτέ ότι έπρεπε να γίνω συγγραφέας. Ίσως ήταν εξαρχής ο προορισμός μου, αφού από μικρός είχα τα κατάλληλα ερεθίσματα και την αυθεντική αγάπη για τη λογοτεχνία. 

Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

     Συγκίνηση και απερίγραπτη χαρά. Εκείνη την ημέρα προχωρούσα στον δρόμο και όλα έμοιαζαν σαν να έχουν φωτιστεί, λες και ζούσα το she is a rainbow των Rolling Stones.

Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

     Φυσικά. Οι ήρωές μου ζουν έντονες συναισθηματικές εναλλαγές, κάτι που περνάω καθημερινά. Δεν μπορούν να μείνουν σε κάτι σταθερό για πολύ. Ένα μικρόβιο έχει διεισδύσει μέσα τους και τους υπαγορεύει να δρουν, να παθαίνουν και να συνεχίζουν.

Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Όσοι με γνωρίζουν μου λένε ότι έκοψα και έραψα το ρόλο του Βίτο στα μέτρα μου. Ίσως ο Βίτο να είμαι εγώ σε ένα παράλληλο σύμπαν. Ίσως και να τα έχω ζήσει όλα αυτά… Ποιος ξέρει; Εσείς σίγουρα δεν θα το μάθετε ποτέ.

Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Η σύζυγός μου η Άννα και η καλή μου φίλη η Σοφία Κοντοθεοδώρου, που μου έδωσαν την ώθηση να κυνηγήσω το όνειρο.

Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

     Εκείνος που δεν θα σου χαϊδέψει τα αυτιά, αλλά θα εμβαθύνει στο κείμενό σου και θα σου κάνει εποικοδομητική κριτική που θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς.

Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

     Έχω ανακαλύψει πτυχές της προσωπικότητάς μου και δυνατότητες που κάποτε πίστευα ότι ίσως δεν είχα. Πάνω από όλα όμως, κέρδισα αυτοπεποίθηση και βρήκα έναν δρόμο που ποτέ δεν περίμενα ότι θα ακολουθήσω.

 

Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Φυσικά. Έγραφα από μικρός, αλλά όχι συστηματικά. Όταν ξεκίνησα συστηματικά, ανατράπηκε η πεποίθηση που είχα ότι δεν μπορούσα να κάνω την υπέρβαση.

Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Είναι ένα από τα καλύτερα σημεία της περιπέτειας που ζω. Μέσω του βιβλίου έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους.

Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Φυσικά. Και αυτό είναι όμορφα παράξενο, να βλέπεις δηλαδή και μια άλλη οπτική αυτού που έχεις δημιουργήσει. Τροφή για σκέψη για τα επόμενα βιβλία.

Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

     Λατρεύω τις ιστορίες του Γκράχαμ Μάστερτον, της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, του Ρόαλντ Νταλ, του Τζάστιν Κρόνιν και το χιούμορ του Νίκου Τσιφόρου. Όλοι οι παραπάνω είναι για μένα στο πάνθεον του λογοτεχνικού κόσμου, έχουν επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μου και τον έχουν πάει αρκετά βήματα παραπέρα.

Όλοι έχουμε εμμονές διαφόρων ειδών. Εσείς έχετε συγγραφικές εμμονές;

      Δεν αρχίζω ποτέ να γράφω πριν τις 00:32, σε ένα δωμάτιο με υγρασία πάνω από 38% και αν το φεγγάρι δεν έχει γεμίσει στα ¾.

Αστειεύομαι. Απλά κάθομαι και γράφω.

Υπάρχει κάποιο θέμα για το οποίο θα θέλατε να γράψετε, αλλά δεν έχετε βρει ακόμη τον τρόπο να το προσεγγίσετε;

     Όχι. Ότι θέλω να γράψω το γράφω εκείνη τη στιγμή ή το σημειώνω για να το γράψω στο μέλλον. Ο τρόπος για να προσεγγίσεις ένα δύσκολο θέμα είναι απλά να κάτσεις και να το γράψεις.

Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Είναι μια εύκολη διαδικασία, αφού έρχεται αβίαστα. Είναι μια δύσκολη διαδικασία από την άλλη, αφού πρέπει να βάλω μια σειρά στο μπάχαλο που επικρατεί μέσα στο μυαλό μου για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το γράψιμο για εμένα είναι εξιλέωση και καταφύγιο. Χωρίς αυτό δεν ξέρω τι θα έκανα σε πολλές δύσκολες καταστάσεις που έχω περάσει μέχρι σήμερα.

Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, μπορείτε να μας πείτε πότε θα κυκλοφορήσει το δεύτερο ή και το τρίτο μέρος της τριλογίας;

          Σύντομα θα έχουμε νέα. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σας πω περισσότερα.

 Σας ευχαριστώ πολύ!