ΑΠ' ΤΟ ΑΛΕΤΡΙ ΣΤΟ SMARTPHONE

 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΥΛΗΣ

Εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ

Σελ. 325, Μάιος 2019

     Σε μια συνάντηση με φίλους που έγινε πριν λίγο καιρό (εν μέσω πανδημίας, αλλά με τη λήψη όλων των αναγκαίων και απαραίτητων μέτρων!), συζητούσαμε πόσο άλλαξε τη ζωή μας, ένας τόσος δα αόρατος στο γυμνό μάτι ιός. Αναπόφευκτα η συζήτηση στράφηκε και σε όλες τις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια και ειδικά σε αυτές που οφείλονται στην εξέλιξη της τεχνολογίας.

     Αυτές τις αλλαγές προσπαθεί να «κωδικοποιήσει» και να καταδείξει το δοκίμιο του Κων. Πουλή με τον πολύ εύγλωττο και ευρηματικό τίτλο «Απ’ Το Αλέτρι Στο Smartphone». Για να επιτύχει αυτό που επιδιώκει με όσο πιο εμφατικό τρόπο γίνεται, ο συγγραφέας κάνει ένα «κόλπο»: χρησιμοποιεί τις αναμνήσεις του πατέρα του Άγγελου, από την παιδική του ηλικία. «Η φράση είναι κάπως τετριμμένη […] «ποτέ σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία, η ζωή δεν άλλαξε τόσο δραστικά όσο τον 20^ο αιώνα». Διαβάζοντάς τη σκεφτόμουν πόσο εξωτικές μου φαινόταν πάντοτε οι αφηγήσεις του πατέρα μου για τα παιδικά του χρόνια». Ο Άγγελος Πουλής γεννήθηκε το 1936 και μεγάλωσε σε ένα φτωχικό ορεινό χωριό της Αρκαδίας. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν πολύ κακές για όλη την οικογένεια: ενήλικες και παιδιά. Και δεν αναφερόμαστε σε είδη που παραπέμπουν σε πολυτέλεια που σύμφωνα με τον συγγραφέα «δίνει ορμή στις κοινωνίες», αλλά σε βασικά ή καλύτερα αυτά που μάθαμε να θεωρούμε βασικά και δεδομένα. «Μεγάλωσε χωρίς τρεχούμενο νερό, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα (δηλαδή, μεταξύ άλλων, χωρίς ραδιόφωνο και τηλεόραση, ακούγοντας μουσική μόνο όποτε κάποιος έπαιζε), χωρίς ποτέ να έχει αγοράσει παιδικό παιχνίδι, φορώντας γουρ(ου)νοτσάρουχα και τρώγοντας μπομπότα».

     Ο συγγραφέας αφήνει τον πατέρα του να αφηγείται τις αναμνήσεις του για τα χρόνια στο χωριό για διάφορα θέματα (το σπίτι που ζούσε με το κρύο του χειμώνα που έμπαινε από τα χωρίς τζάμια παράθυρα, το σχολείο, την έλλειψη φωτισμού και ρολογιών, τις συνθήκες υγιεινής –που μόνο τέτοιες δεν ήταν και άλλα πολλά). Στη συνέχεια αντιπαραθέτει τη σημερινή κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί με την εξέλιξη της τεχνολογίας, χωρίς να παραλείπει να αναφερθεί στο πως φτάσαμε ως εδώ.

     Το συμπέρασμα που συνάγεται είναι ότι η τεχνολογία σε συνδυασμό με τη βελτίωση των κοινωνικών και οικονομικών δεδομένων, άλλαξαν προς το καλύτερο τη ζωή των ανθρώπων και βελτίωσαν τις συνθήκες διαβίωσης, τουλάχιστον σε μεγάλο μέρος του πλανήτη. «…νιώθω τυχερός που γεννήθηκα στη σύγχρονη εποχή και κάθομαι πάνω στο μαλακό μαξιλάρι της μοντέρνας τεχνολογίας και τυχερός που γεννήθηκα σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη που μου επιτρέπει να απολαμβάνω αυτές τις ανέσεις […] Ενώ γνωρίζω ότι δεν απολαμβάνουν όλοι αυτά που περιγράφω, θα έλεγα ότι μετά τη συγγραφή αυτού του βιβλίου τείνω να αντιμετωπίζω με μεγαλύτερη καχυποψία τις νοσταλγικές αναφορές στο παρελθόν». 

     Καλογραμμένο κι εμπεριστατωμένο έργο, που με στέρεα επιχειρήματα και την ευφυή αντιπαράθεση παλιού και νέου, καταδεικνύει ότι παρά τα όσα αρνητικά μπορεί να έχει, η τεχνολογία όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, βελτίωσε εντυπωσιακά τις συνθήκες διαβίωσης στους περισσότερους τομείς της ζωής. Το βιβλίο περιλαμβάνει εκτενή βιβλιογραφία.