ΜΕΔΟΥΣΑ

HANNAH LYNN
Μετάφραση ΣΟΦΙΑ ΤΑΠΑ
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Σελ. 247, Οκτώβριος 2025

     Το πρώτο βιβλίο που κυκλοφορεί στα ελληνικά της βρετανίδας συγγραφέως Χ. Λιν, είναι μια μυθιστορηματική απόδοση του γνωστού αρχαιοελληνικού μύθου της Μέδουσας. Δύο παραλλαγές του μύθου αναφέρουν ο Ησίοδος και ο Όμηρος, ενώ με την πάροδο του χρόνου, ο Βιργίλιος παρουσίασε μια τρίτη παραλλαγή.

    Στην μυθιστορηματική εκδοχή της Χ. Λιν, η Μέδουσα είναι μια πανέμορφη κοπέλα στην αρχή της εφηβείας. Εκτός όμως από την ομορφιά της, αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα κορίτσια της ίδιας ηλικίας, είναι και ο ισχυρός της χαρακτήρας. Παρά το γεγονός ότι η οικογένειά της δεχόταν ήδη προτάσεις γάμου από άνδρες με οικονομική επιφάνεια, η ίδια δεν είχε καμιά διάθεση να παντρευτεί! Ο πατέρας της, την οδήγησε στον ναό της Αθηνάς, όπου έγινε σημαντική ιέρεια. Εκεί την εντόπισε ο Ποσειδώνας και με τέχνασμα μπήκε στο ναό και την βίασε. Η Αθηνά οργίστηκε, αλλά επειδή δεν ήθελε να έρθει σε αντιπαράθεση και ρήξη με τον αδελφό της, έστρεψε -άδικα- την οργή της στην Μέδουσα. Για να την τιμωρήσει, αν και στην πραγματικότητα η ίδια δεν έφταιξε για ότι συνέβη, την μεταμόρφωσε σε τέρας που είχε αντί για μαλλιά είχε φίδια στο κεφάλι και με το βλέμμα της μπορούσε να πετρώσει όποιον την αντίκρυζε.

     Συναισθηματικά φορτισμένη, πήγε να επισκεφθεί τους γονείς της, οι οποίοι πέτρωσαν μόλις τους αντίκρυσε. Ήταν τα πρώτα «θύματα» της Μέδουσας που ονομάστηκε και Γοργώ, (που σημαίνει άγριο βλέμμα).

  Με τις αδελφές της, την Σθενώ και την Ευρυάλη, απομονώθηκαν σε ένα νησί κοντά στις πύλες του Κάτω Κόσμου και «διασκέδαζαν» μετατρέποντας σε πέτρινα αγάλματα, όσους είχαν την αποκοτιά να προσπαθήσουν να απαλλάξουν τον κόσμο από την κακία τους.

     Μέχρι την ημέρα που στο νησί έφτασε ο Περσέας με τους συντρόφους του…

     Η ιστορία της Μέδουσας είναι λίγο-πολύ γνωστή, οπότε από την πλευρά της εξέλιξης του μύθου, δεν υπάρχουν πολλές εκπλήξεις. Αυτό που κινεί όμως το ενδιαφέρον του αναγνώστη, είναι η αφηγηματική ικανότητα της Λιν, η οποία δίνει εικόνες που περιγράφουν το ζοφερό και αρρωστημένο κλίμα που επικρατεί στο νησί, αλλά και στις σχέσεις ανάμεσα στις αδελφές, όπως και η διεισδυτική της ματιά στην ψυχολογία των χαρακτήρων και κυρίως της Μέδουσας που πλήρωσε το τίμημα για κάτι που δεν ευθυνόταν.

  Να αναφέρω εδώ, ότι το κεφάλι της Μέδουσας, χρησιμοποιούνταν από πολύ παλιά ως προστατευτικό και αποτροπαϊκό σύμβολο και γι’ αυτό, τοποθετούνταν ως ακροκέραμο σε ναούς και σπίτια, αλλά και ως διακόσμηση σε πανοπλίες, όπλα, ασπίδες και άλλα αντικείμενα. Δύο από τις πιο «διάσημες» Μέδουσες, βρίσκονται στη βάση κιόνων στην Βασιλική Κινστέρνα (υπόγεια δεξαμενή νερού) στην Κωνσταντινούπολη, μία από τις οποίες μάλιστα είναι τοποθετημένη ανάποδα.

     ΥΓ. Δεν ξέρω τι γράφει το πρωτότυπο κείμενο, αλλά αποκλείεται να υπήρχαν λάμπες πετρελαίου στη Σέριφο της εποχής εκείνης, όπως αναφέρεται στην σελ. 159.