ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΙΣ

ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ

Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Σελ. 254, Ιούνιος 2017

     Το όγδοο μυθιστόρημα της Μ. Ζουμπουλάκη που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες, θα μας απασχολήσει στην σημερινή παρουσίαση.

     Η Δώρα, είναι μια 45χρονη διαζευγμένη γυναίκα, που μέσα στις αντιξοότητες της εποχής, προσπαθεί να αναθρέψει τα δύο της παιδιά, που βρίσκονται στην εφηβική και πρώτη μετεφηβική ηλικία, αλλά και να καταφέρει να διατηρήσει την επικοινωνία καθώς και μια υγιή σχέση μαζί τους. Όταν είδε ότι η δουλειά στο φροντιστήριο δεν αποδίδει, παράτησε τη φιλολογία κι έγινε ξεναγός. «Εδώ και μερικά χρόνια, η Δώρα έχει “περάσει στην παρανομία”, όπως ένα σωρός κόσμος-έκλεισε τα βιβλία της σαν ελεύθερη επαγγελματίας, έπαψε να είναι φιλόλογος και άφησε πίσω της φροντιστηριακές αίθουσες, μισθούς, κρατήσεις και τα σχετικά. Μετά από ένα χρόνο σκληρής ανεργίας, άρχισε να δουλεύει σαν ξεναγός ειδικού τύπου, με αυτούς τους “ιδιαίτερους τουρίστες” που ήθελαν κάτι παραπάνω από το να δουν απλώς τα αρχαία». Ήθελαν δηλ. να εμβαθύνουν κάπως περισσότερο και να ακούσουν την ιστορία ή το μύθο που περιέβαλλε κάθε αρχαιολογικό χώρο, αλλά είχαν και άλλες ιδιαιτερότητες. Κάτι που ενθουσίαζε τη Δώρα, αφού της άρεσε να διηγείται επεισόδια της ελληνικής μυθολογίας

     Ακόμα, η Δώρα έχει κι ένα χάρισμα. «Να αισθάνεται πράγματα για τους άλλους, να καταλαβαίνει τα τρομερότερα, τα πιο τρομαχτικά, αυτά που τρώνε τους ανθρώπους από μέσα και δεν τα λένε ποτέ. Ή αυτά που συνέβησαν, τα φριχτά και τους βασανίζουν ακόμα. Μερικές φορές και αυτά που πρόκειται να συμβούν, είτε πρόκειται να γλιτώσουν οι άνθρωποι είτε όχι… Έβλεπε μερικές φορές δηλαδή, είτε το ήθελε είτε όχι, κυρίως όταν ήταν στρεσαρισμένη, στριμωγμένη, αναστατωμένη, τότε έβλεπε τρομαχτικές εικόνες που είχαν να κάνουν με ανθρώπους με τους οποίους είχε προσωπική σχέση». Όμως, σαν μια νέα Κασσάνδρα, δεν γινόταν πιστευτή-πέρα από ένα πολύ στενό κύκλο λίγων δικών της ανθρώπων-όταν έκανε αυτές τις προβλέψεις!

     Με τον πρώην άντρα της τον Δημήτρη, που είναι άνεργος αθλητικογράφος, διατηρούν μια πολύ καλή φιλική σχέση. Χώρισαν όταν της αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος και  διαπίστωσαν ότι εξαιτίας αυτού, αλλά και άλλων γεγονότων, ο γάμος δεν μπορούσε να προχωρήσει. Σε μια από τις επισκέψεις στο σπίτι της, της δίνει κάποια χρήματα και της λέει ότι σύντομα η ζωή του και τα οικονομικά του, θα διορθωθούν. Μετά τη δημοσίευση κάποιων άρθρων του με στοιχεία από τις έρευνες που έκανε για τις εθνικιστικές-φασιστικές οργανώσεις, τον προσέγγισε ο Αντώνης Μαρτάκος, νέος , επιφανής και ανερχόμενος πολιτικός, γόνος παλιάς κι ευκατάστατης αθηναϊκής οικογένειας με μια δελεαστική πρόταση. Αφ’ ενός να τον προσλάβει για να του γράφει έναντι αμοιβής τους λόγους του και αφ’ ετέρου, να χρηματοδοτήσει την έκδοση ενός βιβλίου με τα άρθρα του για τις εθνικιστικές οργανώσεις και τις βίαιες μεθόδους και πρακτικές τους. Όμως ο Δημήτρης «υποψιάζεται» ότι τα κίνητρά του, είναι και… ερωτικά. Πιστεύει ότι ο Μαρτάκης είναι γκέι- αν και διατηρεί προφίλ straight για ευνόητους λόγους- και θέλει να τον προσεγγίσει όχι μόνο για δημοσιογραφικούς λόγους, αλλά και για κάτι παραπάνω! Ακόμα λέει στη Δώρα ότι σύντομα θα συναντηθούν για να συζητήσουν τις λεπτομέρειες της συνεργασίας τους, στο διαμέρισμα του Δημήτρη.

      Όταν μετά από λίγες μέρες η Δώρα πληροφορείται από την αστυνομία ότι ο Μαρτάκης βρέθηκε δολοφονημένος στο διαμέρισμα του πρώην άντρα της και ότι ο ίδιος κρατείται ως βασικός ύποπτος, καταλαβαίνει ότι πρέπει να βάλει το «χάρισμά» της να δουλέψει υπερωρίες για να βρει την αλήθεια. Αλλά και να επιστρατεύσει όλη την πειθώ της, για να πείσει τους δύσπιστους να στρέψουν την έρευνα προς την κατεύθυνση που θα αποδεικνύει την αθωότητα του Δημήτρη.

     Ένα καλογραμμένο, πολυεπίπεδο μυθιστόρημα, που θίγει θέματα όπως οι σχέσεις των ενηλίκων, οι σχέσεις γονιών-παιδιών, η βία των φασιστικών φιλοναζιστικών οργανώσεων, οι υπόγειες διαδρομές που συνδέουν αυτές τις οργανώσεις με φορείς του κρατικού μηχανισμού, οι σεξουαλικές επιλογές, αλλά και θέματα μεταφυσικά, όπως η ενόραση, η ισχυρή διαίσθηση και άλλα. Η συγγραφέας, αντιμετωπίζει τα θέματα με γνώση και σοβαρότητα, αλλά προσπαθεί-και τα καταφέρνει- να ελαφρύνει τον μύθο του βιβλίου, με τη γεμάτη χιούμορ γραφή της, που σε συνδυασμό με την ενδιαφέρουσα ιστορία που κλιμακώνεται μέχρι τις τελευταίες σελίδες, κάνουν το κείμενο ελκυστικό και ευκολοδιάβαστο. Πολύ ενδιαφέρον το εύρημα της παράθεσης τμημάτων της ελληνικής μυθολογίας –με ηρωίδες γυναίκες-στην αρχή κάθε κεφαλαίου.