ΛΑΘΟΣ ΧΩΡΑ

GAZMEND KAPLLANI

Μετάφραση ΙΛΙΡΑ ΑΛΙΑΪ

Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ

Σελ. 197, 2018

     Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, ήρθε σαν μετανάστης από την Αλβανία στην Ελλάδα. Έκανε κάθε διαθέσιμη δουλειά για να επιβιώσει, αλλά παράλληλα φοίτησε στη Φιλοσοφική σχολή Αθηνών και ολοκλήρωσε τη διατριβή του στο Πάντειο πανεπιστήμιο. Μετά από μια δεκαετία αρθρογραφίας στην εφημερίδα Νέα (2001-2011) και τρία βιβλία που γράφτηκαν στα ελληνικά αλλά μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, αναγκάστηκε να βιώσει μια δεύτερη μετανάστευση, στις ΗΠΑ αυτή τη φορά, αφού οι πολλές αιτήσεις που έκανε για να λάβει την ελληνική υπηκοότητα, απορρίφθηκαν!

     Στο βιβλίο του «Λάθος Χώρα», περιγράφει την ιστορία δύο αδερφών. Τις σχέσεις μεταξύ τους, με τον πατέρα τους, αλλά και τη γη που τους γέννησε. Ο Καρλ και ο Φρεντερίκ γεννήθηκαν στην –επινοημένη- κωμόπολη Τερς (που σημαίνει «λάθος» και «γκαντεμιά»), της Αλβανίας. Ο πατέρας τους, φανατικός κομμουνιστής και σημαίνον στέλεχος του κόμματος, που δεν απαρνήθηκε την ιδεολογία του μετά την κατάρρευση του καθεστώτος, σε αντίθεση με πολλούς άλλους, πεθαίνει και ο Καρλ, που είχε μεταναστεύσει αρχικά στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην Αμερική, επιστρέφει για την κηδεία. «Είκοσι εφτά χρόνια από την ημέρα που είχε πει πως φεύγει, ο Καρλ επέστρεφε στη γενέτειρά του για να συνοδεύσει τον πατέρα του στο νεκροταφείο της πόλης».

     Τα δύο αδέλφια είναι διαφορετικοί χαρακτήρες και έχουν βιώσει διαφορετικές εμπειρίες. «Ο Καρλ είχε ζήσει κάτω από διαφορετικούς ουρανούς, είχε μιλήσει και γράψει σε ξένες γλώσσες, είχε ερωτευτεί γυναίκες διαφορετικών εθνικοτήτων. Ο Φρεντερίκ είχε ζήσει στην ίδια κωμόπολη όπου είχε γεννηθεί, στην ίδια πολυκατοικία, στον ίδιο όροφο, στο ίδιο σπίτι, πραγματοποιώντας έτσι το ιδανικό της συνέχισης των γενεών χωρίς χάσμα-πράγμα που σύμφωνα με τον πατέρα χάριζε στον άνθρωπο την ισχυρή ταυτότητα και την ευτυχία».

     Όταν μετά την κηδεία κάθισαν να συζητήσουν, να «ξαναγνωριστούν» και να αναπολήσουν το κοινό τους παρελθόν, συνειδητοποιούν πόσο διαφορετικά εκλάμβαναν τα ίδια γεγονότα, κάτι που τους οδήγησε να ακολουθήσουν και τον δρόμο που ακολούθησαν και να γίνει ο καθένας αυτό που έγινε. Ο ένας αποκόπηκε από την παράδοση κι έγινε πολίτης του κόσμου. Στον άλλο, η παράδοση λειτούργησε ως τροχοπέδη που δεν του επέτρεψε να κάνει το επόμενο βήμα και τον έκανε να μείνει προσκολλημένος στην πατρώα γη και τις πατρικές παραινέσεις. Ακόμα αντιλαμβάνονται πόσο διαμετρικά αντίθετη επίδραση είχαν αυτές οι παραινέσεις και οι συμβουλές στον ψυχισμό τους και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους.

     Το «Λάθος Χώρα», είναι ένα πολύ καλογραμμένο μυθιστόρημα, γεμάτο νοήματα και συναισθήματα, που άλλοτε εκφράζονται ρητά κι άλλοτε κρύβονται πίσω από τις λέξεις και ανάμεσα στις σιωπές. Πολύ καλή αναγνωστική επιλογή!!