ΤΟ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ

SEBASTIAN FITZEK
Μετάφραση ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Σελ. 441, Μάρτιος 2023

      Κάθε φορά που ολοκληρώνω την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος του Σ. Φίτζεκ, μια από τις πρώτες σκέψεις που κάνω είναι η εξής: ποια άλλη ιδέα θα κατεβάσει το μυαλό του δαιμόνιου Γερμανού; Τι άλλο θα σκεφτεί; Λέω μέσα μου ότι δεν μπορεί στο επόμενο βιβλίο του να είναι εξίσου καλός. Η θεματολογία είναι περιορισμένη. Κι όμως. Κάθε φορά διαψεύδομαι κι αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου! Απ’ ότι φαίνεται η έμπνευσή του είναι αστείρευτη και οι ιδέες που γεννά τόσες πολλές, που δίνει και σε συναδέλφους του (π.χ. B. Schwarze, V. Kliesch). Αυτήν την φορά στο «Τελεσίγραφο», αντλεί την έμπνευσή του, από το σοβαρό ζητήματα της  ενδοοικογενειακής βίας, «ενός μαζικού εγκλήματος για το οποίο ελάχιστα γίνεται λόγος στην κοινωνία μας».

     «Όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό το θρίλερ αποτελούν, φυσικά (κι ευτυχώς), προϊόν της φαντασίας μου. Ωστόσο, η τηλεφωνική γραμμή συνοδείας για ανθρώπους που αισθάνονται φόβο κατά την επιστροφή τους στο σπίτι τη νύχτα είναι υπαρκτή. Η ιδέα εφαρμόστηκε αρχικά στη Στοκχόλμη, όπου η υπηρεσία υπάγεται απευθείας στην αστυνομία, ενώ στη Γερμανία που απ’ ότι φαίνεται, δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για τον συγκεκριμένο σκοπό, το έργο αυτό έχει ανατεθεί σε εθελοντές».

     Ένας από αυτούς, είναι ο Τζουλς Τάνμπεργκ, ο οποίος υπήρξε για αρκετά χρόνια στέλεχος της υπηρεσίας έκτακτης ανάγκης της Πυροσβεστικής του Βερολίνου, οπότε έχει τη σχετική εμπειρία στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων. «Εκείνο το Σάββατο, που ήταν ημέρα αιχμής για τη γραμμή τηλεφωνικής συνοδείας, τέσσερις εθελοντές καθόταν μπροστά στον υπολογιστή τους στο Βερολίνο και, από τις δέκα το βράδυ ως τις τέσσερις το πρωί, δεχόταν κλήσεις από όλη τη Γερμανία. Μόνο που δεν βρισκόταν όλοι μαζί στην ίδια αίθουσα, όπως στη γραμμή Άμεσης Δράσης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας όπου εργαζόταν παλιά ο Τζουλς. Χάρη στο λογισμικό που χρησιμοποιούσαν, το οποίο δρομολογούσε κάθε εισερχόμενη κλήση στον πρώτο διαθέσιμο εθελοντή, μπορούσαν να βοηθούν τις φοβισμένες, μοναχικές και εν μέρει σαστισμένες γυναίκες από την άνεση του σπιτιού τους».

     Η πρώτη κλήση έγινε σχετικά νωρίς για βράδυ Σαββάτου. Στις 22.09. Στην άλλη άκρη της γραμμής βρίσκεται η Κλάρα. Η επικοινωνία με την νέα γυναίκα είναι δύσκολη, αφού ή διστάζει ή δεν μπορεί να μιλήσει. «Ο Τζουλς κοκάλωσε. Τώρα ήταν ξεκάθαρο. Είχε ακούσει κάτι στη γραμμή. Έναν ξερόβηχα. Ήχους αναπνοής. Κι αμέσως μετά, οι ήχοι του περιβάλλοντος που έφταναν μέσα από το ακουστικό άλλαξαν, λες και ο συνομιλητής είχε βρεθεί ξαφνικά σε ένα σημείο προστατευμένο από τον άνεμο». Όταν τελικά μετά από αρκετές προσπάθειες ο Τζουλς καταφέρνει να την κάνει να μιλήσει, του λέει ότι η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο. Έχει μπει στο στόχαστρο του Δολοφόνου του Ημερολογίου. Ενός serial killer, ο οποίος γράφει στο χώρο του εγκλήματος, με το αίμα του θύματος, την ημερομηνία που θα διαπράξει την επόμενη δολοφονία! Έτσι ξεκινάει «ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, και μάλιστα με δύο παίκτες που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα ποιος από τους δύο ήταν κάθε στιγμή η γάτα και ποιος το ποντίκι».

     Όπως γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν διαβάσει έστω κι ένα μυθιστόρημα του Φίτζεκ, στα έργα του τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται και όλα μπορούν να πάρουν απρόσμενη τροπή από το μια στιγμή και στην άλλη. Γι’ αυτό, όσοι θα θελήσουν να διαβάσουν το «Τελεσίγραφο», θα πρέπει να είναι έτοιμοι για όλα!!