Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

BANDI

Μετάφραση ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ

Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Σελ. 254, Οκτώβριος 2016

     Πίσω από το ψευδώνυμο Μπαντί, κρύβεται ένας μάλλον γνωστός στην πατρίδα του τη Β. Κορέα συγγραφέας. Το βιβλίο του «Η Καταγγελία», είναι το πρώτο έργο βορειοκορεάτη συγγραφέα, που κυκλοφόρησε χωρίς την έγκριση της λογοκρισίας του ανελεύθερου, απολυταρχικού, ιδιότυπου, στυγνού καθεστώτος που κυβερνά από το 1945 τη χώρα. Το βιβλίο φυσικά δεν κυκλοφορεί στη Β. Κορέα. «Αυτοί οι τύποι είναι πραγματικά ανελέητοι, είναι τόσο αναίσθητοι όσο οι πέτρες και τα κούτσουρα».

     Το βιβλίο περιλαμβάνει ένα κείμενο του Ντο Χούι-Γιουν, υπεύθυνου της ΜΚΟ για τους βορειοκορεάτες πρόσφυγες, ένα κείμενο του δημοσιογράφου Κιμ Σίονκγ-ντονγκ, που αφηγείται τον μυθιστορηματικό τρόπο με τον οποίο το χειρόγραφο φυγαδεύτηκε κι έφτασε στη Νότια Κορέα και το κείμενο ενός πρόσφυγα που ζει στη Σεούλ από το 2014. Το κύριο σώμα όμως του βιβλίου, αποτελούν τα εφτά διηγήματα (συν ένας έμμετρος πρόλογος) του Μπαντί, που είναι μέλος της Ομοσπονδίας Συγγραφέων της Β. Κορέας, ζει ακόμη εκεί και του οποίου αν ποτέ αποκαλυφθεί η ταυτότητα, θα αντιμετωπίσει τη θανατική ποινή. Στα διηγήματα περιγράφει τη ζοφερή πραγματικότητα που ο ίδιος και οι συμπατριώτες του έχουν να αντιμετωπίσουν. Τον παραλογισμό, τη στενοκεφαλιά, τις εμμονές ενός καθεστώτος που ελέγχει ασφυκτικά την κοινωνική ζωή και που χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να προκαλέσει το φόβο και τον τρόμο στους άτυχους υπηκόους του, ώστε να μην επιχειρήσουν να αντιδράσουν.

     Η Β. Κορέα, δεν έχει καμιά επαφή με τη Δύση. Υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι, στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι δημόσιες εκτελέσεις συνεχίζονται. Οι 25 εκατ. κάτοικοι, ξυπνούν καθημερινά με σειρήνες που ηχούν σε όλη τη χώρα ταυτόχρονα. Υπάρχουν ελάχιστα αυτοκίνητα, τα τρόφιμα είναι χαμηλής θρεπτικής αξίας και λίγα, η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι περιορισμένη και για λίγους, ενώ υπάρχει απαγόρευση ταξιδιών στο εξωτερικό και αυστηρός έλεγχος των μετακινήσεων στο εσωτερικό. Έχει ένα ιδιότυπο καθεστώς που ισχυρίζεται ότι είναι κομμουνιστικό (Λαϊκή Δημοκρατία), στο οποίο η εξουσία ουσιαστικά αποτελεί «κληρονομικό δικαίωμα» και μεταβιβάζεται από πατέρα σε γιό. Ένα καθεστώς που εξαναγκάζει τους πολίτες να βρουν τρόπο να δραπετεύσουν είτε δια ξηράς στην Κίνα, είτε δια θαλάσσης στη Νότια Κορέα, χωρίς να υπολογίζουν τους κινδύνους. «Όλοι μας όμως προτιμάμε να πεθάνουμε και να ξεχάσουμε αυτή τη ζωή, παρά να συνεχίσουμε να υπομένουμε αυτό το μαρτύριο. Να γιατί αποφασίσαμε χωρίς δισταγμό να δραπετεύσουμε, με κίνδυνο της ζωής μας. Αν η μοίρα φανεί σπλαχνική απέναντί μας, ίσως μπορέσουμε να ξεκινήσουμε μια νέα ζωή. Στην αντίθετη περίπτωση, ευχόμαστε απλώς η βάρκα μας, έτσι που θα παραδέρνει στα κύματα, να γίνει σύμβολο της καταδίκης αυτής της κοινωνίας, που έχει μετατραπεί σε μια εχθρική, ακατοίκητη έρημο».

     Ένα εξαιρετικό βιβλίο, στο οποίο, η κραυγή απόγνωσης ενός ανθρώπου που ζητά ελευθερία κι αξιοπρέπεια, μετατρέπεται σε υψηλού επιπέδου συγγραφική τέχνη.