ΤΟ ΘΑΥΜΑ

EMMA DONOGHUE

Μετάφραση: ΡΗΓΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ

Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Σελ. 360, Μάιος 2017

     Το νέο βιβλίο της βραβευμένης συγγραφέως E. Donoghue από την Ιρλανδία, είναι ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Το Θαύμα».

     Τις τελευταίες δεκαετίες του 19^ου αιώνα, σ’ ένα μικρό χωριό της Ιρλανδίας, το Άθλον, ένα 11χρονο κορίτσι, η Άννα Ο’ Ντόνελ, ισχυρίζεται ότι επιβιώνει επί τέσσερις μήνες χωρίς φαγητό. «…ισχυρίζεται- ή μάλλον οι γονείς της ισχυρίζονται- ότι δεν έχει λάβει τροφή από τη μέρα των ενδέκατων γενεθλίων της». Πρόκειται για θαύμα, μοναδικό ιατρικό φαινόμενο ή μια καλοστημένη απάτη; Η ιστορία του κοριτσιού γίνεται γρήγορα γνωστή, κάτι που προσελκύει τον Τύπο, διάφορους περίεργους, αλλά κυρίως θρησκόληπτους περιηγητές που επισκέπτονται την κατοικία της, για να δουν και να αγγίξουν το κορίτσι. Μια επιτροπή από τους «προεστούς» του χωριού, αποφασίζει ότι πρέπει να δοθεί μια οριστική απάντηση. Πρόκειται για θαύμα ή για απάτη; Για να το διαπιστώσουν, αποφασίζουν να θέσουν το κορίτσι κάτω από 24ωρη παρακολούθηση, για ένα διάστημα δεκαπέντε ημερών, ώστε να φανεί αν λαμβάνει με κάποιο τρόπο, με κάποιο τέχνασμα τροφή ή αν όντως επιβιώνει χωρίς να τρέφεται. Για το λόγο αυτό, αποφασίζουν να προσλάβουν δύο έμπειρες κι έμπιστες γυναίκες. Η μία είναι καλόγρια. Η αδελφή Μιχαήλ. Η άλλη, είναι η λονδρέζα Ελίζαμπεθ (Λιμπ) Ράϊτ. Νοσηλεύτρια που έχει εκπαιδευτεί από τη διάσημη για τις πρωτοποριακές για την εποχή της πρακτικές, αλλά και για την προσφορά της Φλόρενς Νάιτινγκέιλ και είχε εργαστεί σε νοσοκομείο εκστρατείας στο Σκούταρι (περιοχή της Κωνσταντινούπολης) στη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου (1854-55).  «Το μόνο που της είχε πει η προϊσταμένη στο νοσοκομείο ήταν ότι κάποιοι χρειαζόταν μια πεπειραμένη νοσοκόμα για δύο εβδομάδες και για αποκλειστική απασχόληση. Παρέχονταν έξοδα διαμονής και ταξιδιού από και προς την Ιρλανδία, καθώς και μια ημερήσια αποζημίωση».

     Όταν η Λιμπ φτάνει στο Άθλον και στην «κατοικία» των Ο’ Ντόνελ και μαθαίνει την «αποστολή» της, την καταλαμβάνει απελπισία. Οι συνθήκες ζωής είναι πολύ δύσκολες, αλλά και το κορίτσι, η Άννα, αρχίζει να παρουσιάζει σημάδια ελλιπούς σίτισης. Παράλληλα είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει ένα κλίμα που δημιουργεί το «εκρηκτικό» μίγμα της άγνοιας, της αμορφωσιάς, της μισαλλοδοξίας, της δεισιδαιμονίας και της θρησκοληψίας. Η Λιμπ σύντομα καταλαβαίνει ότι η ζωή της Άννας βρίσκεται σε κίνδυνο. «…ένα παιδί τόσο άσχημα παγιδευμένο σε ένα όνειρο που ζούσε στον ξύπνιο του, ώστε βάδιζε γραμμή κατά τον γκρεμό χωρίς να το ξέρει». Το οικογενειακό περιβάλλον, επιτείνει τη θρησκοληψία του κοριτσιού και αρνείται να αντιληφθεί τον κίνδυνο που διατρέχει η Άννα. Η ίδια βλέπει τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα της, αλλά θεωρεί ότι τρέφεται με «μάννα» και ότι εκτελεί θεϊκές εντολές. Μάλιστα η αυθυποβολή είναι τόσο έντονη, που δεν αισθάνεται καν, το αίσθημα της πείνας. «Η πείνα ήταν ο κοινός τόπος όλων των ανθρώπων. Το σώμα παρακινούσε το βρέφος να κλάψει κάθε πρωί: τάισε με. Όχι όμως το σώμα της Άννας Ο’ Ντόνελ. Όχι πια».

     Ο μόνος που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, είναι ο δημοσιογράφος Ουίλιαμ Μπερν, που έχει έλθει από το Δουβλίνο, για να καλύψει την ιστορία. Σ’ αυτόν θα απευθυνθεί η Λιμπ, όταν προσπαθώντας να σώσει την Άννα, θα βρει όλες τις άλλες «πόρτες κλειστές».

     Ένα συναρπαστικό και καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ. Μια τοιχογραφία μιας εποχής και των αντιλήψεών της. Μια ξεκάθαρη απεικόνιση της σύγκρουσης των νοοτροπιών, της θρησκοληψίας και του ορθολογισμού, του παρωχημένου με το ελπιδοφόρο καινούριο. Ένα μυθιστόρημα που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.