ΣΑΛΑΝΤΙΝ

ΕΝΑΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ

ΜΠΑΧΑ ΑΛ ΝΤΙΝ ΙΜΠΝ ΣΑΝΤΑΝΤ

Μετάφραση: ΕΛΕΝΗ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ

Εκδόσεις: Ε.Ο. ΛΙΒΑΝΗΣ

Σελ. 382,  2016

     Ο Σαλάχ αντ-Ντιν Γιουσούφ ιμπν Αγιούπ, που τον γνωρίζουμε ως Σαλαντίν, ήταν ο ισχυρότερος αντίπαλος των σταυροφόρων. Αυτός που τους πολέμησε όσο κανένας άλλος. Για πολλά χρόνια μετά τη λήξη των σταυροφοριών, στην Ευρώπη ήταν δημοφιλείς οι ιστορίες –πραγματικές ή φανταστικές- στις οποίες πρωταγωνιστούσαν ο Σαλαντίν, από την πλευρά των Αράβων και ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, από την πλευρά των σταυροφόρων.

     Το βιβλίο αυτό, που αποτελεί την βιογραφία του Σαλαντίν, γράφτηκε από τον Ιμπν Σαντάντ και περιλαμβάνει γεγονότα που ο συγγραφέας έζησε από κοντά, αφού για πολλά χρόνια ήταν ο σύμβουλος που ο άραβας σουλτάνος, εκτιμούσε ιδιαίτερα. «Το έργο αυτό είναι η βιογραφία μιας μεγάλης προσωπικότητας του αραβικού κόσμου, ο Σουλτάνος Αιγύπτου και Συρίας Σαλαντίν (1137-1193). Σχετικά με αυτόν έχει γράψει ο Ιμπν Σαντάντ, Κούρδος νομικός του δωδέκατου αιώνα, ο οποίος χρημάτισε στρατιωτικός δικαστής στην αυλή του Σαλαντίν και ήταν έμπιστος φίλος του».

     Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Στο πρώτο περιγράφεται η προσωπικότητα του βιογραφούμενου, οι αρετές και η μεγαλοψυχία του. Φρόντιζε πάντα τους υπηκόους του. Δεν διατηρούσε προσωπική περιουσία, αλλά τη διαμοίραζε σε όσους είχαν ανάγκη. Τηρούσε τις συμφωνίες που υπέγραφε. Συνήθως φερόταν με σεβασμό και ανθρωπισμό στους αιχμαλώτους που συνελάμβανε, πράγμα σπάνιο για την άγρια εκείνη εποχή. Ακόμη σεβόταν, τιμούσε και αναγνώριζε τις ικανότητες των αντιπάλων του. «Στο δεύτερο μέρος, που φτάνει μέχρι τη δύση της ζωής του Σαλαντίν, μαθαίνουμε με χρονολογική σειρά τις περιπέτειες, τις μάχες και τις κατακτήσεις του, μεταξύ των οποίων η μάχη του Χατίν (στην οποία στα 4 Ιουλίου του 1187 ο σταυροφορικός στρατός καταστράφηκε και ο Γκυ ντε Λουζινιάν, βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, καθώς και πολλοί σημαίνοντες σταυροφόροι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι), η μεγάλη μάχη για την ανακατάληψη της Ιερουσαλήμ από τα χέρια των Σταυροφόρων, η μάχη του Αρσάφ, «που πλήγωσε τις καρδιές των μουσουλμάνων»- όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ιμπν Σαντάντ- αλλά και η μακρόχρονη πολιορκία της Άκρας και της Γιάφα».

     Το χειρόγραφο του Ιμπν Σαντάντ, ο πλήρης τίτλος του οποίου είναι «Τα Σπάνια Αφηγήματα Και Οι Γιουσουφικές Αρετές», σώζεται σε δύο αντίγραφα. Το ένα είναι γνωστό ως αντίγραφο του Βερολίνου και το άλλο ως αντίγραφο της Ιερουσαλήμ και βρέθηκε στη βιβλιοθήκη του Τεμένους του Αλ Ακσά. Όπως γράφει και η μεταφράστρια «Η παρούσα μετάφραση πραγματοποιήθηκε από το αντίγραφο της Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, συμβουλευτήκαμε παράλληλα και το αντίγραφο του Βερολίνου, το οποίο είχε μεν ίδιο περιεχόμενο, έφερε εν τούτοις μικρές διαφορές, όπως παραλείψεις επικεφαλίδων , κεφαλαίων και ενίοτε μέρους προτάσεων. Το αντίγραφο της Ιερουσαλήμ-θα μας επιτρέψετε να σημειώσουμε- είναι πληρέστερο και πιο καλογραμμένο από εκείνο του Βερολίνου».

     Πρόκειται για μια σημαντική και πολλαπλώς χρήσιμη έκδοση.