ΛΙΝΑ ΒΑΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ

     Γεννήθηκε στο Βόλο. Ζει στη Λάρισα. Σπούδασε κλασσική φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι διπλωματούχος πιάνου. Εργάστηκε πάνω από είκοσι χρόνια στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως καθηγήτρια Μουσικής. Έργα της: «Ζωές Σε Αναδίπλωση» (2014, Γαβριηλίδης), «Μισή Όρθια Μισή Χαλάσματα» (2018, Γαβριηλίδης). Συμμετοχή σε συλλογικά έργα: «Οδός Δημιουργικής Γραφής 2» (2013, Οσελότος), «Ανθολογία Σύντομου Διηγήματος» (2014, Γραφομηχανή).

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας «Μισή όρθια μισή χαλάσματα»;

     Οι μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Δημιουργική γραφή και μία εκτενής ενασχόληση με το «Τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή ως διπλωματική εργασία γέννησαν την ιδέα της δημιουργίας ενός μονολόγου με κοινωνιολογικές, ιστορικές, ηθογραφικές και λαογραφικές προεκτάσεις. Η ιστορία της Ανθούλας στο «Μισή όρθια μισή χαλάσματα» είναι η ιστορία μιας γυναίκας της επαρχίας της μεταπολεμικής Ελλάδας, εγκλωβισμένη στις νοοτροπίες και τα πρέπει μιας κοινωνίας που προσπαθεί να βγει από ένα τέλμα.

Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα και ποιο είναι αυτό;

     Η δύναμη της ζωής και η θέληση του καθενός από μας να τη ζήσει μέχρι τελευταία στιγμή παρά τις αντιξοότητες, τις ατυχίες και τις αναστολές λόγω πεποιθήσεων, κοινωνικής θέσης, φύλου και άλλων.

Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μία κοινωνική πράξη;

     Θεωρητικά η λογοτεχνία θα μπορούσε να επιτελεί μία κοινωνική πράξη και να διαμορφώνει πρακτικές και συμπεριφορές των ανθρώπων για μία καλύτερη ζωή, ωστόσο ο διδακτικός χαρακτήρας της είναι παρωχημένος.  Ο αναγνώστης έχει κρίση και ο δημιουργός δεν είναι ο καταλληλότερος να πει για τον εαυτό του αν επιτελεί κοινωνική πράξη, παρά να κριθεί στο τέλος από το συνολικό του έργο.

Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Έγινε σταδιακά με την ενασχόλησή μου με το γράψιμο. Η αλήθεια είναι ότι κύριο μέλημά μου ήταν να ολοκληρώσω όσα ήθελα να πω στην αρχή με τη μορφή διηγημάτων στις «Ζωές σε αναδίπλωση» και στη συνέχεια με μία μεγαλύτερη λογοτεχνική φόρμα, το μυθιστόρημα «Μισή όρθια μισή χαλάσματα». Πλέον συνεχίζω γιατί θέλω να εκφράζομαι μέσα από τη συγγραφή, έγινε ανάγκη πέρα από φιλοδοξία και τον τίτλο του συγγραφέα.

Ποια ήταν τα συναισθήματα που νιώσατε όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

     Χαρά, λύτρωση, αίσθημα ολοκλήρωσης, δικαίωση, δύναμη για να συνεχίσω το γράψιμο.

Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

     Ζω για λίγο καιρό ακόμη μαζί τους. Είναι δύσκολος ο αποχωρισμός. Σταδιακά και με την έναρξη συγγραφής μιας νέας ιστορίας, η εικόνα τους ξεθωριάζει και μένει η γλυκιά ανάμνηση της κοινής μας πορείας. Άλλωστε αναβιώνουν πλέον στα χέρια των αναγνωστών κι αυτό μου είναι αρκετό.

Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

     Κάθε ιστορία αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας, ωστόσο έχω βιώσει κι εγώ σεισμούς και γνωρίζω την βιαιότητα των φυσικών φαινομένων και την αδυναμία του ανθρώπου να αντιμετωπίσει καταστάσεις πέρα των δυνατοτήτων του. Όσο για τα συναισθήματα της ηρωίδας μου που έχει ζήσει στη ζωή της, μόνο από παραδείγματα και παθήματα γνωστών θα μπορούσα να αντλήσω πληροφορίες, συμπληρωμένα βέβαια από τη φαντασία.

Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Δεν έχει εμφανιστεί ακόμα κάποιος ήρωας στα βιβλία μου που να μου μοιάζει. Είναι όλοι τους αντίθετοι χαρακτήρες από μένα, είναι σαν να ζω κάθε φορά και μια διαφορετική ζωή κι αυτό είναι το μαγικό στη διαδρομή μέσα από τη διαδικασία της συγγραφής. Να μπαίνεις σε ένα ρόλο και να «βιώνεις» άλλα πράγματα από αυτά που ζεις στην πραγματικότητα.

Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Είναι ο ισόβιος επιμελητής μου Δρ. Γιώργος Παναγιωτίδης, συγγραφέας, που θέλει δεν θέλει θα διαβάζει και θα ακούει πρώτος αυτά που γράφω. Εμπιστεύομαι απόλυτα το κριτήριό του και σε ό,τι με έχει συμβουλέψει μέχρι στιγμής έχει βγει αληθινός. Η συνεργασία μας μετράει ήδη οκτώ χρόνια και ελπίζω να γίνουν πολλαπλάσια με ανάλογες επιτυχίες και για τους δυο μας.

Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για εσάς;

     Ιδανικός  αναγνώστης για μένα είναι εκείνος που πραγματικά διαβάζει το κείμενο που του εμπιστεύομαι, δεν φοβάται να πει τη γνώμη του και θέλει ειλικρινά να βοηθήσει με τις συμβουλές και τις προτάσεις του. Τότε θα τον λάβω σοβαρά υπόψη μου.

 

Γράφοντας έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

     Είμαι σε μία διαρκή διερεύνηση του εαυτού μου και των ορίων του, ανακαλύπτω συνεχώς τρόπους να τον ξεπεράσω, να βγω από τα στεγανά και να περάσω σε μια διαφορετική διάσταση μέσα από τη λογοτεχνία, πράγμα που δεν είναι εύκολο να γίνει καθώς αυτό που μας κρατάει πίσω, το οικείο, λίγο μπορεί να αλλάξει και για να γίνει αυτό θέλει αρκετό χρόνο.

Υπήρχε κάτι στην διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Μέχρι στιγμής όχι. Οι πεποιθήσεις μου παραμένουν οι ίδιες χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και οι ήρωες μου έχουν τις ίδιες αντιλήψεις με μένα. Απλά τις κρατάω μέσα μου άσχετα με τον τρόπο που κάθε φορά εκφράζω στο χαρτί τα πιστεύω των ηρώων μου.

Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Η συνομιλία με τον αναγνώστη έχει μεγάλο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα αν είναι γνώστης του έργου μου. Είμαι πρόθυμη να του δώσω όποια πληροφορία χρειάζεται για να φωτιστούν πτυχές της ιστορίας μου που έχει διαβάσει, να συζητήσουμε για το αν συμφωνεί με το τέλος και να του πω τη δική μου εκδοχή των πραγμάτων αν και τελικός κριτής θα είναι εκείνος για την επιτυχία ή όχι της δικής μου προσπάθειας να τον κάνω κοινωνό του βιβλίου μου.

Σε συζητήσεις με τους αναγνώστες σας έτυχε να σας υποδείξουν πτυχές του έργου σας που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Όσο υπάρχουν αναγνώστες άλλες τόσες θα είναι και οι προσλαμβάνουσες ενός μυθιστορήματος. Κάθε άτομο είναι μοναδικό και βλέπει την ιστορία από τη δική του πλευρά. Θυμάμαι την πρόσφατη διαπίστωση ενός αναγνώστη που είπε πως η Ανθούλα, η ηρωίδα του «Μισή όρθια μισή χαλάσματα», χάνει την πραγματική της όραση λόγω γλαυκώματος, σωματοποιώντας το γεγονός ότι δεν θέλει να βλέπει γιατί φοβάται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα γύρω της. Αυτό ήταν μια διαπίστωση που όταν γραφόταν η ιστορία δεν είχα πρόθεση να περάσω, ωστόσο ταίριαξε απόλυτα ο συμβολισμός.

Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

     Ο συγγραφέας πρέπει να είναι πρωταρχικά αναγνώστης καλής λογοτεχνίας. Έχω αδυναμία στους νεοέλληνες πεζογράφους ιδίως τους μεταπολεμικούς αλλά και κάποιους νεότερους και δεν μπορώ να πω ότι επηρεάστηκα από κάποιον συγκεκριμένο, η αναφορά σε έναν θα αδικούσε τους υπόλοιπους. 

Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Η διαδικασία της συγγραφής δεν είναι εύκολη. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή, πειθαρχία και πρόγραμμα. Το βιβλίο όπως κι ένα αρχιτεκτονικό έργο χτίζεται σταδιακά με σχέδιο και χρειάζονται γερά θεμέλια για να αντέξει. Το γράψιμο για μένα δεν είναι παρά μία μορφή έκφρασης, αυτοπροσδιορισμού και επικοινωνίας με τον κόσμο γύρω μου.

Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Το τρίτο βιβλίο το γράφω ήδη, έχει εντελώς διαφορετικό ύφος από το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο μου,  και είναι μυθιστόρημα. Πρόκειται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2019 και στη συνέχεια θα πάρει το δρόμο της έκδοσης. Δεν συνηθίζω να κρατάω υλικό στο συρτάρι μου, ότι γράφω το μοιράζομαι με τους αναγνώστες, άλλωστε το έχω αποδείξει με όσα έχω δημοσιεύσει ως τώρα.

Σας ευχαριστώ πολύ!