ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ

PIERRE LEMAITRE

Μετάφραση ΕΦΗ ΚΟΡΟΜΗΛΑ

Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Σελ. 629, Σεπτέμβριος 2019

     Το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας είναι το μυθιστόρημα του Π. Λεμέτρ με τίτλο «Τα Χρώματα Της Πυρκαγιάς», το οποίο όμως μπορεί χωρίς κανένα πρόβλημα να διαβαστεί ανεξάρτητα, αφού η σύνδεση με το προηγούμενο είναι «χαλαρή». (Πρόκειται για το «Καλή Αντάμωση Εκεί Ψηλά» που κυκλοφόρησε το 2014 και αναρτήθηκε παρουσίαση στο παρόν blog τον Απρίλιο του 2015).

     Βρισκόμαστε στο Παρίσι στις αρχές του 1927. Ο μεγάλος οικονομικός παράγοντας της Γαλλίας Μαρσέλ Περικούρ, φεύγει από τη ζωή επτά χρόνια μετά την τραγική αυτοκτονία του γιου του Εντουάρ, ο οποίος είχε τραυματιστεί σοβαρά ψυχολογικά και σωματικά στη διάρκεια του Α! παγκοσμίου πολέμου είχε μείνει χωρίς… πρόσωπο και για να έρχεται σε επαφή με τον κόσμο χρησιμοποιούσε μάσκες! Το βάρος της διεύθυνσης της οικονομικής αυτοκρατορίας που δημιούργησε ο πατέρας της και είχε σαν ναυαρχίδα την Τράπεζα Περικούρ, πέφτει στους ώμους της 37χρονης  κόρης του Μαντλέν. «Ήταν γεροντοκόρη. Διαζευγμένη για την ακρίβεια, αλλά εκείνα τα χρόνια ήταν το ίδιο. Ο πρώην σύζυγός της Ανρί ντ’ Ολνέ-Πραντέλ σάπιζε στη φυλακή μετά από μια δίκη που είχε κάνει πάταγο». Η Μαντλέν, είχε πλήρη άγνοια για τα οικονομικά και τη διοίκηση των επιχειρήσεων, γι’ αυτό αφήνει τη διαχείριση της οικογενειακής περιουσίας στον έμπιστο διευθυντή της Τράπεζας, Γκιστάβ Ζουμπέρ.

      Την ημέρα της κηδείας, ο επτάχρονος γιος της Πολ, που προαλειφόταν για διάδοχος του παππού του μετά την ενηλικίωσή του, κάνει μια τραγική και ανεξήγητη πράξη, που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του ίδιου-θα καταλήξει σε αναπηρικό αμαξίδιο-και της μητέρας του.

     Η άγνοια της Μαντλέν για τα οικονομικά, επιτρέπει στον μοχθηρό και άπληστο Ζουμπέρ, με τις συμβουλές του, να την κατευθύνει-καταχρώμενος την εμπιστοσύνη της και προς δικό του όφελος, αλλά και για να ικανοποιήσει τον μοχθηρό χαρακτήρα του-προς λάθος επενδύσεις. «Στο τέλος του πρωινού της 10^ης Μαρτίου του 1929[…] η Μαντλέν είχε επενδύσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της, σ’ ένα χαρτοφυλάκιο πετρελαϊκών μετοχών στη Ρουμανία και σε συνδεδεμένες εταιρείες και από το κεφάλαιο στην τράπεζα του πατέρα της, δεν είχε μείνει παρά το 0,97%».  Όταν η ρουμανική εταιρεία σε σύντομο χρονικό διάστημα καταρρέει, η Μαντλέν βρίσκεται χωρίς κανένα εισόδημα και για να επιβιώσει, αναγκάζεται να πουλήσει σε δυσανάλογα χαμηλή  τιμή την πατρική κατοικία και την οικοσκευή που αποτελείται από αντικείμενα υψηλής αισθητικής και οικονομικής αξίας. Μετακομίζει με τον γιό της σε ένα διαμέρισμα που αγόρασε με ένας μέρος όσων εισέπραξε από την πώληση και με τα υπόλοιπα, κάνοντας αιματηρές οικονομίες προσπαθούν να επιβιώσουν.

     Όμως, έχει κληρονομήσει το πείσμα των Περικούρ και δεν έχει πει ακόμη την τελευταία της λέξη. Επιστρατεύοντας την εξυπνάδα και την αποφασιστικότητά της, θα ψάξει και θα βρει τρόπο για να εκδικηθεί όσους έβλαψαν την ίδια και το γιό της.

     Για μια ακόμα φορά, ο Π. Λεμέτρ, αποδεικνύει ότι είναι μεγάλος τεχνίτης της γραφής. Δημιουργεί μια εξαιρετική ιστορία, πλάθει μοναδικά τους χαρακτήρες του μυθιστορήματός του και όλα αυτά τα συνδυάζει με τον υπέροχο τρόπο που συνθέτει την τοιχογραφία της εποχής του μεσοπολέμου. Μιας εποχής στην οποία σιγόκαιγε η πυρκαγιά που ξέσπασε στην Ευρώπη λίγο αργότερα, με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία και του φασισμού στην Ιταλία, την Ισπανία και αλλού, και που οδήγησε στη μεγάλη σφαγή του Β! παγκοσμίου πολέμου.