Ο ΤΡΟΦΙΜΟΣ

SEBASTIAN FITZEK

Μετάφραση ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

Σελ. 427, Μάρτιος 2020

     Το νέο μυθιστόρημα του μετρ του ψυχολογικού θρίλερ, γερμανού συγγραφέα S. Fitzek, με τίτλο «Ο Τρόφιμος» κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες.

     Ο Γκίντο Τράμνιτς, είναι ένας ψυχοπαθής δολοφόνος μικρών παιδιών, που δρα στο Βερολίνο. Συνελήφθη τυχαία, μετά από ένα λάθος που έκανε, όταν δολοφόνησε τη μητέρα ενός από τα θύματά του. Μετά τη σύλληψή του ομολόγησε το φόνο της 7χρονης Λάουρα, της μητέρας της και του 6χρονου Αντρέας. «Η υπόθεση του Γκίντο Τράμνιτς δεν βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα μόνο λόγω της ανείπωτης βαρβαρότητας των εγκλημάτων του, αλλά κι επειδή οι εγκληματολόγοι και οι ερευνητές της αστυνομίας πιστεύουν ότι ο ψυχοπαθής κατά συρροή δολοφόνος ευθύνεται για το φόνο τουλάχιστον ενός ακόμα παιδιού. Παρ’ όλα αυτά, επειδή ο Τράμνιτς σιωπά κατόπιν συμβουλής της δικηγόρου του, είναι μάλλον βέβαιο ότι τα υπόλοιπα εγκλήματά του δεν πρόκειται να διαλευκανθούν ποτέ».

     Το παιδί του οποίου το πτώμα δεν έχει βρεθεί, ήταν ο 6χρονος Μαξ Μπέρκοφ. Η εξαφάνισή του (και η πιθανή δολοφονία του), όπως συμβαίνει συχνά σε παρόμοιες περιπτώσεις, είχε δραματικές επιπτώσεις στην οικογένειά του. Ο πατέρας του ο Τιλ, σχεδόν παραιτήθηκε από τη ζωή, και η μητέρα του «η Ρικάρντα η οποία δικαίως τον κατηγορούσε για την τραγωδία», πήρε το άλλο παιδί τους κι έφυγε από το σπίτι.

     Ο Τράμνιτς, αν και οδηγήθηκε σε δίκη, δεν καταδικάστηκε ποτέ. «Ο επονομαζόμενος «Δράκος με τις θερμοκοιτίδες» κρίθηκε από το δικαστήριο ανίκανος προς καταλογισμό, λόγω βαρύτατης σχιζοφρενικής διαταραχής. Ο Τράμνιτς ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι κάποια μοχθηρή δύναμη του είχε εμφυτεύσει στον εγκέφαλο ένα αντικείμενο με το οποίο κατηύθυνε τις σκέψεις του. Μετά από μόλις τρεις μέρες ακροαματικής διαδικασίας μεταφέρθηκε υπό δρακόντεια μέτρα, στην κλινική Στάιν, ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο υψίστης ασφαλείας στο Τέγκελ του Βερολίνου».

     Ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση του Μαξ, ο Τιλ, ακούει στις ειδήσεις ότι ο δολοφόνος του γιου του, πρόκειται να υποβληθεί σε μια λεπτή επέμβαση και στη συνέχεια θα μεταφερθεί στο αναρρωτήριο του ψυχιατρείου. Τότε του μπαίνει στο μυαλό μια «τρελή» ιδέα. Με τη βοήθεια του κουνιάδου του Όλιβερ Σκάνια, επιθεωρητή της αστυνομίας του Βερολίνου, να μπει σαν τρόφιμος στο ψυχιατρείο, να προσεγγίσει τον Τράμνιτς, να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του και να του εκμαιεύσει την πληροφορία για την τύχη του γιου του. Ο Σκάνια κάνει ότι είναι δυνατό για να τον αποτρέψει. Όμως ο Τιλ είναι αποφασισμένος και δεν διστάζει να αυτοτραυματιστεί για να κάμψει τις αντιρρήσεις του κουνιάδου του. Αυτός τελικά πείθεται, αλλά τον προειδοποιεί: «Εσύ το θέλησες Τιλ. Εσύ θέλησες να μπεις τρόφιμος στον κλειστό τομέα του ψυχιατρείου. Σε παρακαλώ λοιπόν. Μόλις περάσεις την πόρτα της κλινικής δεν υπάρχει ούτε αλεξίπτωτο ούτε δίχτυ ασφαλείας. Και φυσικά, κανένας από τους γιατρούς δεν συμμετέχει στο κόλπο. Αν προσπαθούσα να το συζητήσω με κάποιον από το επίσημο προσωπικό της κλινικής, μάλλον θα βρισκόμουν εγώ δεμένος στο φορείο αντί για σένα και θα έκλειναν εμένα στο τρελοκομείο. Κανένας δεν θα ενέκρινε αυτό το παρανοϊκό εγχείρημα, ούτε υπηρεσία της αστυνομίας, ούτε γιατρός […] Θέλω και πρέπει να στο πω μια τελευταία φορά. Αν σου συμβεί το παραμικρό, στο κελί σου, στο προαύλιο, στο ντους ή και στο εξεταστήριο, δεν θα υπάρχει κανένας επιτόπου για να σε βοηθήσει. Για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τις νοσοκόμες είσαι ένας καθ’ όλα φυσιολογικός τρελός. Και ακόμα κι εγώ θα χρειαστώ χρόνο για να σε βγάλω πάλι από κει μέσα».

     Πολύ σύντομα παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία και ο Τιλ, βρίσκεται μέσα στην ψυχιατρική κλινική ως τρόφιμος…

     Για μια ακόμη φορά ο Fitzek εκπληρώνει πλήρως τις προσδοκίες μας. Στο θρίλερ του «Ο Τρόφιμος», καταφέρνει να παίξει με το μυαλό του αναγνώστη και να διαλύσει κάθε βεβαιότητα που αυτός δημιουργεί διαβάζοντας το βιβλίο. Είναι τόσο συναρπαστικό που δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Θέλεις να διαβάσεις την επόμενη σελίδα και την επόμενη και την επόμενη… Είναι ένα βιβλίο με κινηματογραφική ταχύτητα, σασπένς, αγωνία εξαιρετικούς χαρακτήρες, και φυσικά μια αναπάντεχη εξέλιξη και θεαματική ανατροπή, που αλλάζει όλα τα δεδομένα. Από ένα σημείο και μετά, ο αναγνώστης είναι βέβαιος, ότι όλα είναι όπως φαίνονται κι απλώς περιμένει την εξέλιξη της ιστορίας, η οποία είναι ούτως ή άλλως εξαιρετική κι ενδιαφέρουσα. Όμως ο Fitzek είναι ένας πολύ ευφυής συγγραφέας και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη, με την μεγάλη –όπως γράφω πιο πάνω- του τέλους, να έρχεται για να ανατρέψει τα πάντα. 

Υ.Γ. Μην παραλείψετε να διαβάσετε τις «ευχαριστίες» στις τρεις τελευταίες σελίδες!