ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

      Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιάννενα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή των Ιωαννίνων και εκεί ολοκλήρωσε την διδακτορική της διατριβή. Ασκεί το επάγγελμα του Παιδιάτρου. Στον ιδιωτική της χώρο και χρόνο ταξιδεύει στον κόσμο, ακούει μουσική και μελετά την ιστορία του τόπου της και όχι μόνο. Η αγάπη της για την ιστορία την οδήγησε στη συγγραφή του πρώτου της ιστορικού μυθιστορήματος. Έργα της: «Το Δεσποτάτο Της Λίμνης. Τα Βυζαντινά Ιωάννινα Παραμονές Της Άλωσης» (2022, εκδ. Πηγή)

 

     Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας «Το Δεσποτάτο Της Λίμνης»;

     Διαβάζοντας για την ιστορία της πόλης μου, καθότι λάτρης της ιστορίας, “ανακάλυψα”την υστεροβυζαντινή τηςπερίοδο, περίοδος συναρπαστική, παρόλα αυτά άγνωστη στο ευρύ κοινό.  Όσα θαυμαστά έμαθα για εκείνη την περίοδο, αποτέλεσαν πεδίο έμπνευσης για το «Δεσποτάτο».

 

     Απαιτήθηκε έρευνα για να αντλήσετε τα ιστορικά στοιχεία και πόσο καιρό χρειάστηκε αυτή;

     Η έρευνα μου ήταν μακρά και εμπεριστατωμένη. Σ’ ένα μεγάλο τμήμα της όμως, προηγήθηκε της απόφασης μου να γράψω ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Από προσωπικό ενδιαφέρον έγινε, για να ικανοποιήσω την επιθυμία μου να μάθω, συνεπώς δεν μπορώ να απαντήσω για το ακριβές διάστημα. Την απόλαυσα πάντως,  την ιστορική έρευνα, εξίσου με την συγγραφή.

 

     Η πρόσβαση στα διάφορα αρχεία ήταν εύκολη;

     Άλλες φορές ναι, άλλες όχι, υπομονή και επιμονή χρειάζεται. Η έρευνα όμως, ως διαδικασία είναι κάτι που έχω διδαχθεί στις ιατρικές σπουδές μου και πάντα με γοήτευε. Είχα πρόσβαση σε διδακτορικές διατριβές, διάβασα πολλά σχετικά βιβλία και άρθρα, δανείστηκα σπάνιες εκδόσεις από βιβλιοθήκες.

 

     Πόσος χρόνος χρειάστηκε για τη συγγραφή του έργου σας;

     Έξι μήνες περίπου, ήταν η περίοδος της καραντίνας και βοήθησε κι αυτό!

 

     Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με αυτό και ποιο είναι αυτό;

      Κυρίως, ότι η ιστορία του τόπου μας είναι η προίκα μας. Δυστυχώς η διδασκαλία της γίνεται με λάθος τρόπο στα σχολεία. Κι όμως, το να γνωρίζεις την ιστορία του τόπου σου, μέσα στο πλαίσιο και τις αλληλεπιδράσεις της γενικότερης ιστορίας, αποτελεί ένα σπουδαίο εφόδιοερμηνείας καταστάσεων, συμπεριφορών, σχέσεων, του σήμερα, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.Κιένα δεύτερο μήνυμα, ότι ποτέ δεν είναι αργά. Έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα σε αυτήν την ηλικία!

 

     Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια κοινωνική πράξη;

     Φυσικά. Εξημερώνει, εξευγενίζει, μας φέρνει αντιμέτωπους με τα συναισθήματά μας και τις αντιφάσεις μας και εντέλει, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους

 

     Μπορεί η λογοτεχνία να δρομολογήσει αλλαγές σε κοινωνικό επίπεδο;

          Η κοινωνική αλλαγή ξεκινά από την προσωπική αλλαγή,   την αλλαγή της μονάδας. Συνεπώς, ναι, αρκεί να διαβάζουμε περισσότεροι και περισσότερο!

 

     Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Ακόμη δεν έχω καταλάβει κάτι τέτοιο. Εγώ απλά θέλω να διηγούμαι ιστορικά γεγονότα, να μοιράζομαι τις γνώσεις μου κι αυτά που ανακαλύπτω, μέσα από μυθοπλαστικά στοιχεία, μέσα από ιστορίες που φτιάχνει το μυαλό μου

 

     Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

     Συγκίνηση, σίγουρα, περηφάνεια και μια αγωνία. Σαν να στέλνω το παιδί μου, πρώτη φορά στο σχολείο!

 

     Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

     Όσο γράφω το βιβλίο, ζω με τους ήρωές μου, ξυπνάω μαζί τους, κοιμάμαι μαζί τους, αναρωτιέμαι τα βράδια, τι θα τους συμβεί. Τότε παίρνω τις αποφάσεις μου για την εξέλιξη της πλοκής. Αναρωτιέμαι πώς να αισθάνθηκαν σε δεδομένη στιγμή, πως χειρίστηκαν την συγκεκριμένη εμπειρία, τι αποτύπωμα τους άφησε ένα γεγονός. Όταν τελείωσε το βιβλίο, έπαψαν πια να με απασχολούν αυτά. Ταξιδεύουν τώρα οι ήρωες, χωρίς εμένα, μαζί με το βιβλίο.

 

     Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

     Νομίζω, πως άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο, όσοι γράφουν, περιγράφουν και προσωπικά συναισθήματα, ως ένα βαθμό φυσικά, τα οποία προσαρμόζουν ανάλογα, στην πλοκή του έργου.

 

     Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Θα λεγα πως ναι. Το «Δεσποτάτο της Λίμνης» πέρα από ιστορικό μυθιστόρημα είναι και μυθιστόρημα διάπλασης, ενηλικίωσης. Ο Στέφανος έχει κάτι από μένα, σε νεαρότερη ηλικία. Ψάχνει τον μέντορά του. H πορεία προς την ενηλικίωση είναι μακρά, συνεχής, αγωνιώδης και παρά τα συνταρακτικά γεγονότα της εποχής, παραμένει το ζητούμενο.

 

     Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Ο σύζυγός μου και τα αδέρφια μου

 

     Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

     Αυτός που αφήνεται να τον ταξιδέψει το βιβλίο κι επειδή  μιλάμε για ιστορικό μυθιστόρημα, γίνεται  η ανάγνωση αφορμή, να αναζητήσει μόνος του μέρη της ιστορίας

 

      Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

     Και συνεχίζω να ανακαλύπτω, για τις δυνατότητες, τις προτεραιότητες, τις επιθυμίες μου.Μαθαίνω πολλά και από την αλληλεπίδραση που έχω με τους ανθρώπους που έχουν διαβάσει το βιβλίο και από τις παρουσιάσεις σε πόλεις της Ελλάδας. Το ταξίδι της συγγραφής ήταν για μένα μαγικό.Παρεμπιπτόντως, ποτέ δεν πίστευα, δεν είχα στο μυαλό μου, ότι θα έγραφα ένα βιβλίο!

 

     Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Πεποίθηση όχι, δεδομένου ότι πρόκειται για προϊόν ιστορικής έρευνας και μυθοπλασίας, στηριζόμενης σε γεγονότα.Έμαθα όμως πολλά πράγματα για την ιστορία του Βυζαντίου, που πάντα με μάγευε, γοητεύτηκα με την προσωπικότητα του Μανουήλ Παλαιολόγου, του λόγιου αυτοκράτορα. Επίσης, μετά από μελέτη χαρτών και κειμένων, ήμουν σε θέση να φανταστώ, να αναπαραστήσω μπροστά στα μάτια μου, την εικόνα της πόλης των Ιωαννίνων, της Θεσσαλονίκης και του Μυστρά, εκείνης της εποχής. Υπέροχο!

 

     Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Πολύ, το συνειδητοποιώ τώρα στις παρουσιάσεις του βιβλίου, αλλά και όταν με σταματούν στο δρόμο της πόλης μου αναγνώστες. Αυτό που με ευχαριστεί ιδιαίτερα, είναι όταν μαθαίνω πωςάνθρωποι που δεν συνηθίζουν να διαβάζουν βιβλία, έχουν διαβάσει το βιβλίο μου. Είχα ένα φόβο, μια αμφιβολία, μήπως κουράσουν τα ιστορικά στοιχεία, φαίνεται όμως πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο.

 

     Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Ναι, έγινε αυτό που περιγράφετε από ανθρώπους δικούς μου, που εκτιμώ την γνώμη τους και τους είχα δώσει να διαβάσουν το βιβλίο, πριν εκδοθεί. Μου επισήμαναν ερμηνείες που σε πρώτο επίπεδο, δεν είχα εντοπίσει, είχαν όμως μια λογική, μια συνέχεια. Είναι εντυπωσιακό πολλές φορές, πώς δρα το υποσυνείδητο.

 

     Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

     Ήμουν βιβλιοφάγος από μικρή και παραμένω. Νομίζω πως όλα τα βιβλία που έχω διαβάσει και αγαπήσει, όλοι αυτοί οι συγγραφείς, έχουν βάλει το λιθαράκι τους και με έχουν επηρεάσει σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας.

 

     Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Όσο δύσκολο είναι, τόσο εύκολο. Είναι ταξίδι και αποσυμπίεση, είναι μια παράλληλη ζωή, μια ταινία που γυρίζεται στο μυαλό σου κι εσύ είσαι ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος. Εσύ αλλάζεις τα πλάνα, τα διαμορφώνεις και αποφασίζεις ποιο θα είναι το τέλος.

 

     Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Με το που τελείωσε το «Δεσποτάτο» ένιωσα ένα μεγάλο κενό. Μου έλειψε αυτή η «παρέα» των ηρώων μου, του Στέφανου, της Παρασκευής, του Μανουήλ. Μου έλειψε, παράλληλα, η έρευνα για ιστορικά στοιχεία. Οπότε, για να απαντήσω στην ερώτηση σας, ναι, γράφω ήδη το επόμενο βιβλίο μου.