Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ

 
VINCENT KLIESCH/SEBASTIAN FITZEK

Μετάφραση ΧΡΥΣΑ ΜΠΑΝΙΑ

Εκδόσεις Ε.Ο. Α. ΛΙΒΑΝΗ

Σελ. 347, Νοέμβριος 2020

 

     Μετά το εξαιρετικό «Ακοή» η συνεργασία των Β. Κλις και Σ. Φίτσεκ, συνεχίζεται με το «Η Συχνότητα Του Φόνου», που έχει πάλι κεντρικούς χαρακτήρες τον Ματίας Χέγκελ και την Γιούλα Άνζοργκε.

     Ο πρώτος είναι ειδικός στην δικανική γλωσσολογία και την φωνητική εγκληματολογία! Χάρη στην οξύτατη ακοή του και με τη βοήθεια της σύγχρονης εξελιγμένης τεχνολογίας, συμμετέχει ενεργά στη διαλεύκανση εγκληματικών υποθέσεων. «Η δικανική γλωσσολογία είναι σοβαρή επιστήμη. Χρειάζεται να είναι κανείς καλός γνώστης όχι μόνο της γλώσσας, αλλά και της φυσιολογίας, της φυσικής, της ηλεκτρονικής και της στατιστικής. Και, προπάντων, στο πλαίσιο της εγκληματολογίας η δικανική γλωσσολογία ασχολείται κυρίως με τη σύγκριση-ώστε να αποδείξει για παράδειγμα, ότι ένας ύποπτος είναι με βεβαιότητα αυτός που έκανε ένα εκβιαστικό τηλεφώνημα. Εμείς οι δικανικοί γλωσσολόγοι αναλύουμε τα υπάρχοντα δείγματα με πολλή τεχνική προσπάθεια και πολλή εμπειρία».

     Η δεύτερη, είναι μια νεαρή, ικανή  δημοσιογράφος. Ασχολείται κυρίως με το αποκαλύπτει και να αναδεικνύει δικαστικές πλάνες. Στις έρευνές της, έχει την βοήθεια του Αδριανού, ενός μυστηριώδους χάκερ, με τον οποίο δεν έχει συναντηθεί ποτέ και δεν έχει μιλήσει δια ζώσης ποτέ. Συνεννοούνται με μηνύματα. Δεν ξέρει καν, αν είναι άντρας ή γυναίκα! Μετά την απόλυσή της από τον ραδιοφωνικό σταθμό 101,5 του Βερολίνου, δημιουργεί podcast στο internet,τα οποία είναι εξαιρετικά δημοφιλή. Είναι παιδί μιας δυσλειτουργικής οικογένειας. Στη διάρκεια ενός ταξιδιού με τον αδελφό της Μόριτς στο Μπουένος Άιρες, βίωσε μια τραγική εμπειρία. Έπεσε θύμα βιασμού. Οι αστυνομικές αρχές, της Αργεντινής, της ανακοίνωσαν ότι ο δράστης ήταν ο Μόριτς, ο οποίος όπως της είπαν μετά τον εντοπισμό του, αυτοκτόνησε! Η Γιούλα ξέρει ότι ο Μόριτς, τον οποίο υπεραγαπά αφού ήταν ο «προστάτης» της στις δύσκολες οικογενειακές στιγμές, δεν θα της έκανε ποτέ κακό. Είναι σίγουρη ότι είναι ζωντανός-έχει άλλωστε βρει κάποια ισχνά στοιχεία που επιβεβαιώνουν την άποψή της, αλλά για τους δικούς του άγνωστους λόγους, προτιμά να μένει στην αφάνεια και να θεωρείται νεκρός! Όλα αυτά της δημιούργησαν μεγάλα ψυχοσωματικά προβλήματα, τα οποία προσπαθεί να ξεπεράσει. «Αυτή η γυναίκα είναι ψυχικά νεκρή. Το μόνο πράγμα που την κινητοποιεί είναι η ελπίδα να γιατρέψει την ψυχή της».

     Ένας άνθρωπος που αντιπαθεί είναι ο Χέγκελ. Την προηγούμενη φορά που συναντήθηκαν οι δρόμοι τους κατάφερε αρχικά να την ξεγελάσει, άσχετα αν μετά απέδειξε ότι έκανε φόνο και τον οδήγησε στις φυλακές. Ακόμη την ενοχλεί το γεγονός, ότι χρησιμοποιεί σαν δέλεαρ πληροφορίες που έχει για τον Μόριτς, τις οποίες της δίνει με το σταγονόμετρο, για να την χειραγωγεί.

     Να όμως που τα έφερε έτσι η μοίρα, που πρέπει αναγκαστικά να συνεργαστούν. Αιτία είναι μία υπόθεση απαγωγής ανηλίκου. «Πριν από τρεις μέρες το τηλεφωνικό κέντρο για τα επείγοντα έλαβε μια κλήση. Μια γυναίκα που έκλαιγε απελπισμένα είπε ότι είχε εξαφανιστεί το μωρό της και ότι υπήρχαν παντού αίματα. Λίγο αργότερα η κλήση διακόπηκε». Η γυναίκα που τηλεφώνησε δεν πρόλαβε να δώσει ούτε διεύθυνση, ούτε λεπτομέρειες για το συμβάν πριν διακοπεί η κλήση, αλλά ούτε ξανατηλεφώνησε. Παρ’ όλα αυτά, ειδοποιήθηκε η αστυνομία και την υπόθεση ανέλαβε ο επιθεωρητής Χόλερ. Η πρώτη του εκτίμηση είναι ότι πρόκειται για απαγωγή. Είναι το έργο μιας πανίσχυρης εγκληματικής οργάνωσης, που ανάμεσα στις άλλες «δραστηριότητες» της  ασχολείται και με την εμπορία βρεφών για υιοθεσία. Απασχολεί τις αρχές-όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και αλλού-εδώ και χρόνια, αλλά κανείς δεν κατάφερε να την εξαρθρώσει. Κι επειδή είναι σίγουρος ότι έχει πλοκάμια και μέσα στην αστυνομία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν στεγανά και οι πληροφορίες να διαρρέουν, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει μη συμβατικούς τρόπους και μέσα για να ερευνήσει τη υπόθεση. Ζητά τη βοήθεια του Χέγκελ, ο οποίος όμως, βρίσκεται στη φυλακή κατηγορούμενος για τη δολοφονία της γυναίκας του. Αυτός δέχεται να βοηθήσει, αλλά επειδή δεν μπορεί να κυκλοφορεί λόγω του εγκλεισμού του, θέλει να συνεργαστεί με τη Γιούλα, στις ερευνητικές ικανότητες της οποίας έχει απόλυτη εμπιστοσύνη. «Θέλω να θέσετε στη διάθεσή μου τις εξαιρετικές δημοσιογραφικές σας ικανότητες για τη διαλεύκανση αυτής της απαγωγής. Στο κάτω κάτω, εγώ είμαι κυριολεκτικά δεμένος εδώ μέσα, γι’ αυτό χρειάζεται να γίνετε τα χέρια, τα μάτια και τα αυτιά μου».  

     Η Γιούλα αρχικά αρνείται να έχει οποιαδήποτε σχέση με τον Χέγκελ. Αυτός επιμένει. «Το μωρό δεν θα μάθει ποτέ ποιοι ήταν οι πραγματικοί του γονείς. Τώρα μόνο δύο άνθρωποι υπάρχουν στον κόσμο που μπορούν να το αποτρέψουν αυτό: εσείς και εγώ. Βέβαια μόνο αν συνεργαστούμε δίπλα δίπλα». Τελικά οι αντιρρήσεις της Γιούλα κάμπτονται- για χάρη του βρέφους- και ξεκινά ένας αγώνας ενάντια στο χρόνο.

      Η συνεργασία των δύο πολύ καλών συγγραφέων έδωσε ένα αντάξιο αποτέλεσμα. Το θρίλερ «Η Συχνότητα Του Φόνου» είναι εξαιρετικό. Τίποτα δεν είναι αυτό που αρχικά δείχνει κι όλοι έχουν τα μικρά ή τα μεγάλα μυστικά τους. Ο ρυθμός είναι καταιγιστικός. Το σασπένς «χτυπάει κόκκινο» και οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη, μέχρι το αναπάντεχο φινάλε. Η «σύνδεση» με την «Ακοή» υπάρχει, αλλά ο αναγνώστης δεν χρειάζεται να έχει διαβάσει το βιβλίο εκείνο, για να παρακολουθήσει την εξέλιξη του μύθου. Απλά αν το έχει διαβάσει, θα αντιληφθεί πιο εύκολα γιατί οι χαρακτήρες, έχουν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά.