ΙΕΡΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ

MICHAEL CONNELLY
Μετάφραση ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Σελ. 533, Σεπτέμβριος 2020

      Το βιβλίο «Ιερή Σκοτεινή Νύχτα» του γνωστού αμερικανού συγγραφέα Μ. Κόνελι, είναι το δεύτερο μυθιστόρημα με κεντρικό χαρακτήρα την ντετέκτιβ Ρενέ Μπάλαρντ του Αστυνομικού Τμήματος του Χόλυγουντ στο L.A. Η οποία εξακολουθεί να δουλεύει στην «τελευταία παράσταση» (late show), όπως είναι γνωστή στην αστυνομική αργκό, η νυχτερινή βάρδια.

     Σ’ αυτήν την όχι και τόσο τιμητική θέση, βρέθηκε όταν ο πρώην συνεργάτης της, την «πούλησε». Δεν κατέθεσε υπέρ της-ενώ ήξερε, είχε δει ότι έχει δίκιο-σε μια υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης από ανώτερο. Ο καταγγελλόμενος αθωώθηκε και η Μπάλαρντ, μετατέθηκε ή καλύτερα απομακρύνθηκε από τη Δίωξη Εγκλημάτων Κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας. Κατά τη νυχτερινή βάρδια, δεν μπορεί να ολοκληρώσει καμία έρευνα απ’ όσες υποθέσεις τυχαίνουν τα βράδια, παρά το γεγονός ότι είναι ικανότατη, αφού το επόμενο πρωί, πρέπει να τις παραδώσει στην πρωινή βάρδια για να συνεχίσουν την εξιχνίαση. Αυτόν τον καιρό μάλιστα, δουλεύει μόνη, αφού ο νέος της συνεργάτης, βρίσκεται σε άδεια λόγω πένθους. Και δεν υπήρχαν αντικαταστάτες για την «τρελή» νυχτερινή βάρδια. «Η γυναίκα του είχε ηττηθεί μετά από μακρά και επώδυνη μάχη με τον καρκίνο. Η απώλειά της τον είχε τσακίσει…».

     Επιστρέφοντας ένα βράδυ στο Τμήμα, είδε έναν άγνωστο άντρα να ψάχνει στο αρχείο με τις παλιές υποθέσεις! «Ο άντρας που είδε τώρα η Μπάλαρντ να ανοίγει ένα άλλο συρτάρι για να ελέγξει το περιεχόμενο δεν ήταν κάποιος ντετέκτιβ που γνώριζε, και τους ήξερε όλους από τις μηνιαίες συναντήσεις της ομάδας που την έφερναν στο τμήμα πρωινές ώρες. Ο άντρας που ψαχούλευε τις αρχειοθήκες φαινομενικά στα κουτουρού είχε γκρίζα μαλλιά και μουστάκι. Η Μπάλαρντ κατάλαβε ενστικτωδώς ότι δεν ανήκε εδώ. Σάρωσε με το βλέμμα τον θάλαμο των ντετέκτιβ για να δει αν υπήρχε κανείς άλλος. Δεν είδε πουθενά ψυχή ζώσα».

     Τον ακινητοποίησε και ζήτησε εξηγήσεις. Ο άντρας αποκάλυψε ότι ήταν ο Χάρι Μπος, συνταξιούχος αστυνομικός (κεντρικός χαρακτήρας σε προηγούμενα μυθιστορήματα του Κόνελι). Για να συμπληρώσει το εισόδημά του, εργάζεται «ως έφεδρος αστυνομικός στο τμήμα του Σαν Φερνάντο τα τρία τελευταία χρόνια, κυρίως πάνω στις συσσωρευμένες ανεξιχνίαστες υποθέσεις κάθε είδους: φόνους, βιασμούς, επιθέσεις. Αλλά η δουλειά ήταν μερικής απασχόλησης».

     Όμως δεν είναι κάποια από αυτές τις υποθέσεις που τον έκανε να ψάχνει το αρχείο. Ήταν μια άλλη υπόθεση, την οποία δεν είχε καταφέρει να εξιχνιάσει εδώ κι εννέα χρόνια και του είχε γίνει εμμονή. Αφορά το θάνατο της Ντέιζι Κλέιτον, μιας δεκαπεντάχρονης που το έσκασε από το σπίτι της και κατέληξε στους δρόμους μιας κακόφημης περιοχής του Χόλυγουντ, όπου δολοφονήθηκε βάναυσα. «Η πρώτη αστυνομική αναφορά στην Ντέιζι χρονολογούνταν δεκαέξι μήνες πριν από το θάνατό της. Την ακολούθησαν αρκετές ακόμη συλλήψεις για χρήση ουσιών, αλητεία και πορνεία […] Συνήθιζε να περιφέρεται στα πέριξ ενός εμπορικού κέντρου. Εκεί υπήρχε ένα μίνι μάρκετ και μια κάβα. Προσέγγιζε άντρες που έβγαιναν από τα μαγαζιά και κατόπιν έκανε σεξ μαζί τους μέσα στα αυτοκίνητά τους, σε κάποιο από τα γύρω σοκάκια». Μέχρι που κάποιο βράδυ μπήκε στο «λάθος» αυτοκίνητο. «Η σορός της βρέθηκε το επόμενο βράδυ σε ένα από τα σοκάκια όπου οδηγούσε τους πελάτες της. Ήταν γυμνή και υπήρχαν σαφείς ενδείξεις βασανισμού […] Η ιατροδικαστική έκθεση κατέγραφε ως αιτία θανάτου τον στραγγαλισμό με γυμνά χέρια. Διευκρίνιζε μάλιστα ότι τα σημάδια που άφησαν τα χέρια του δράστη στον λαιμό του θύματος υποδείκνυαν ότι στραγγαλίστηκε από πίσω πιθανότατα κατά τη διάρκεια νέας σεξουαλικής επίθεσης». Αυτό που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στους αστυνομικούς, ήταν η επιμέλεια με την οποία καθαρίστηκε η σορός με εμβάπτιση σε χλώριο, ώστε να εξαλειφθεί η πιθανότητα να βρεθεί έστω και κάποιο απειροελάχιστο ίχνος DNA, που θα οδηγούσε στον εντοπισμό του δράστη!

     Η Μπάλαρντ, θέλησε να ρίξει μια ματιά στον φάκελο της υπόθεσης. Αν και ήταν έμπειρη αστυνομικός και είχε αντικρίσει κατάματα τα αποτελέσματα της δράσης της σκοτεινής πλευράς του ανθρώπου, «η ηλικία του θύματος, τα σημάδια στο σώμα και στον λαιμό της που πρόδιδαν τη συντριπτική δύναμη του φονιά της, η τελική εναπόθεσή της, ολόγυμνη μέσα στα χυμένα απορρίμματα ενός εμπορικού κάδου», την συγκλόνισαν. Η απόφαση ήρθε σχεδόν αβίαστα. «Ήθελε να έχει συμμετοχή σε ότι είχε βάλει μπροστά ο Χάρι Μπος». Ήθελε να συμμετέχει στις έρευνες, ώστε να βρεθεί ο δράστης και να οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης. Όμως είναι δύο διαφορετικοί χαρακτήρες που ο καθένας έχει τα «θέματά» του και τις ιδιαιτερότητές του. Θα μπορέσουν να συνεργαστούν και να εμπνεύσει ο ένας στον άλλο την εμπιστοσύνη που είναι απαραίτητη για την αίσια έκβαση της υπόθεσης;

     Με το μυθιστόρημά του αυτό, ο Κόνελι, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, ότι δίκαια συγκαταλέγεται στους «μαιτρ» του αστυνομικού μυθιστορήματος. Εξαιρετικός ρυθμός και πλοκή, σασπένς, μοναδικός τρόπος γραφής με την ένθεση κι άλλων ιστοριών στον «κεντρικό» μύθο που αυξάνουν την αγωνία και την αδημονία του αναγνώστη και δύο χαρακτήρες που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν αντισυμβατικές μεθόδους κάποιες φορές, αλλά και με τις ιδιαιτερότητές του ο καθένας, κυρίως από «πληγές» του παρελθόντος, αλλά και από την συμπεριφορά της ιεραρχίας της Υπηρεσίας απέναντί τους, που δεν δίστασε να τους χρησιμοποιήσει σαν σάκους του μποξ κι εξιλαστήρια θύματα.