ΜΙΚΡΑ ΒΗΜΑΤΑ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΑΛΙΕΡΗΣ
Εκδόσεις ΠΗΓΗ
Σελ. 250, Οκτώβριος 2020

      Το πρώτο βιβλίο του Σ. Φαλιέρη, είναι η νουβέλα «Μικρά Βήματα». Ένα βιβλίο που γράφτηκε σε μια μεγάλη χρονική περίοδο, «μου πήρε εφτά ολόκληρα χρόνια για να τελειώσω αυτή τη νουβέλα», αφού ο συγγραφέας της μας λέει ότι την έπιανε στα χέρια του «όταν είχα χρόνο και καθαρό μυαλό».

     Εκτυλίσσεται στην (επινοημένη κι όχι πραγματική) «Καλλίπολη των περίπου εβδομήντα χιλιάδων κατοίκων, όπου η δημιουργικότητα των πολιτών ξεκινούσε και τελείωνε στη δημιουργία μιας καφετέριας και ενός σουβλατζίδικου ανά οικοδομικό τετράγωνο και όπου η μόνιμη ασχολία των περισσότερων ήταν πώς να πλασάρουν τον εαυτό τους στους γύρω τους. Μια αέναη και ανούσια μάχη για τη στέψη του μηνιαίου νικητή στην αναμέτρηση για στυλ, τσαχπινιά, θράσος, αλαζονεία και αυταρέσκεια».

     Σ’ αυτήν την μικρομεσαία πόλη ζει ο Αλέξανδρος ή Άλεξ όπως τον αποκαλούν γνωστοί και φίλοι. «Σχεδόν τριάντα χρονών, χωρίς ιδιαίτερο στυλ, ζώντας ακόμη-σχεδόν-με τους γονείς του, με δύο κολλητούς φίλους που του την έλεγαν συνέχεια, με ένα πτυχίο Φυσικής που ποτέ δεν χρησιμοποίησε, σε μια δουλειά που δεν του άρεσε, χωρίς σχέδια για το μέλλον, εγκλωβισμένος μέσα στη ζώνη άνεσής του, φοβούμενος να δοκιμάσει όλα αυτά που συνέχεια έλεγε πως ήθελε να κάνει».

     Το τηλεφώνημα που πήρε εκείνη την ημέρα ήταν απρόσμενο. Η Μαριάννα, η κοπέλα του, με την οποία πίστευε ότι όλα πήγαιναν καλά, του λέει ότι χωρίζουν! Προσπαθώντας να διαχειριστεί αυτή τη νέα κατάσταση και να «χωνέψει» αυτό που άκουσε, το βράδυ καταφεύγει στον χώρο στον οποίο πήγαινε κάθε φορά που ήθελε να ηρεμήσει, να ξεφύγει από κάτι που τον αναστάτωνε και να σκεφτεί χωρίς περισπασμούς: στον λόφο. «Ο λόφος ήταν το βασίλειό του, το μέρος όπου πήγαινε να ηρεμήσει, να χαλαρώσει και να αδειάσει το μυαλό του. Τα φώτα της πόλης μπροστά, ο καθαρός αέρας από πάνω και η ησυχία τριγύρω ήταν όσα χρειαζόταν για να βρει τις απαντήσεις που ήθελε σε ότι τον απασχολούσε. Στις παρυφές της πόλης, αρκετά κοντά ώστε να βρίσκεται σε δέκα λεπτά στο αγαπημένο του παγκάκι, αλλά αρκετά μακριά ώστε να μην είναι στις πρώτες επιλογές του κόσμου, ο λόφος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα βουνό που δεν μεγάλωσε ποτέ, με ένα μικρό άλσος που δεν έγινε ποτέ δάσος και μερικές διάσπαρτες εξέδρες τριγύρω που είχαν θέα προς την πόλη».

     Ενώ πασχίζει να φέρει στο μυαλό του την πορεία της σχέσης του με τη Μαριάννα, για να καταλάβει τι πήγε λάθος κι έφτασαν στο χωρισμό, μια ασυνήθιστη για την ώρα και τον χώρο αναταραχή, του αποσπά την προσοχή. Προέρχεται από ένα σημείο του λόφου, στο οποίο δεν έχει ορατότητα. Θέλοντας να καταλάβει τι συμβαίνει, πλησιάζει στο σημείο. «Το βλέμμα του καρφώθηκε σε αυτό που έβλεπε. Το σώμα ενός ανθρώπου βρισκόταν μπροστά του, ξαπλωμένο μπρούμυτα. Ακίνητο, με το δεξί χέρι απλωμένο πάνω από το κεφάλι, το αριστερό κάτω από το σώμα και το κεφάλι γυρισμένο στα δεξιά. Ο Άλεξ κοίταξε τριγύρω, ψάχνοντας να βρει αν υπήρχε κανείς για να ζητήσει βοήθεια, αλλά δεν υπήρχε ψυχή […] Το μυαλό του είχε σταματήσει. Δεν ήξερε τι να κάνει, τι να σκεφτεί, πώς να αντιδράσει».

     Η σορός, ανήκει σε μια νεαρή κοπέλα. Την ώρα που προσπαθεί να διακρίνει περισσότερα στο λιγοστό φως, χτυπάει το κινητό της, που βρίσκεται πεσμένο δίπλα της. Ενστικτωδώς, το πιάνει, αλλά αμέσως αντιλαμβάνεται ότι με την ενέργειά του αυτή, ξεκινάν προβλήματα. Αν βρεθεί με το κινητό της στα χέρια του, τα αποτυπώματά του επάνω, δίπλα στο νεκρό σώμα, το μπλέξιμο είναι σίγουρο. Βάζει το κινητό στην τσέπη, απομακρύνεται γρήγορα για να μην τον δει κάποιο μάτι, πηγαίνει στο σπίτι του και συγκαλεί… συμβούλιο με τους δύο κολλητούς του, για να δει τι θα κάνει στη συνέχεια.

     Τις επόμενες μέρες, παρακολουθώντας τα τοπικά ΜΜΕ και site, βλέπει ότι η αστυνομία –μετά την ιατροδικαστική εξέταση-θεωρεί ότι βρίσκεται μπροστά σε έναν ακόμη θάνατο ναρκομανούς και δεν ασχολείται ιδιαίτερα. Μια τυχαία γνωριμία όμως, που θα κάνει συγκλονιστικές εκμυστηρεύσεις, θα πείσει τον Άλεξ ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως πίστευαν οι πολλοί. «Ο Άλεξ είχε μείνει αποσβολωμένος. Προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει όλα αυτά που μόλις είχε ακούσει, αλλά ο όγκος και η ένταση των πληροφοριών συνέθλιβαν οποιαδήποτε λέξη προσπαθούσε να βγει από το στόμα του». Τότε αποφασίζει να ψάξει ο ίδιος την υπόθεση, με τη βοήθεια των κολλητών του. Για να πλησιάσει στην αλήθεια πίσω από τον θάνατο της κοπέλας, θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με ανθρώπους επικίνδυνους, που έχουν οικονομικά μέσα και τις κατάλληλες γνωριμίες. Αυτή η περιπέτεια θα τον σημαδέψει και θα τον αλλάξει για πάντα. Γιατί εκτός από την αλήθεια, αυτή η αναζήτηση, θα βγάλει στην επιφάνεια και τον άλλο του εαυτό. Αυτόν που είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση κι όλα μπορεί να τα καταφέρει!

     Το «Μικρά Βήματα», είναι μια νουβέλα με δύο επίπεδα ανάγνωσης. Σε πρώτο επίπεδο υπάρχει το μυστήριο μιας δολοφονίας που για να διαλευκανθεί, θα πρέπει ο ήρωας να κατέβει σε έναν σκοτεινό επικίνδυνο κόσμο, πληρωμένου βρώμικου σεξ. Σε δεύτερο επίπεδο, παρακολουθούμε την πορεία ενός «μέτριου» νέου άντρα, από την αυτό-απαξίωση και την χαμηλή αυτοεκτίμηση, στην εκ βάθρων μεταβολή της αντίληψης για τον εαυτό του, που τον κρατούσε καθηλωμένο, προς έναν εαυτό γεμάτο αυτοπεποίθηση κι αυτοεκτίμηση.