ΡΙΚΚΑΡΝΤΙΝΟ

ANDREA CAMILLERI

Μετάφραση ΦΩΤΕΙΝΗ ΖΕΡΒΟΥ

Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

Σελ. 335, Νοέμβριος 2021

 

     Μετά τον Μπέρνι Γκούντερ του Φ. Κερ, «χάνουμε» έναν ακόμη αγαπημένο μυθιστορηματικό χαρακτήρα. Πρόκειται για τον επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο του Α. Καμιλλέρι. Ο ιταλός συγγραφέας έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών τον Ιούλιο του 2019. Το «Ρικκαρντίνο» που παρουσιάζω σήμερα, είναι το τελευταίο μυθιστόρημα που διαβάζουμε για τον επιθεωρητή από τη Βιγκάτα. Η έκδοσή του μάλιστα, έχει μια ιδιαίτερη, ξεχωριστή ιστορία. Το βιβλίο γράφτηκε το 2005. Τότε, στα ογδόντα χρόνια του, ο συγγραφέας έλεγε ότι δεν πρόκειται να γράψει άλλο με κεντρικό χαρακτήρα τον Μονταλμπάνο. «… το επαναλάμβανε δημόσια με κάθε ευκαιρία: από τη μία πλευρά, ένιωθε την ανάγκη ν’ απελευθερωθεί από τον Μονταλμπάνο, αλλά, από την άλλη ο Μονταλμπάνο κάθε φορά τον ξανακαλούσε, τον προέτρεπε, σχεδόν τον ανάγκαζε να γράψει και να ξαναγράψει ιστορίες γι’ αυτόν, για να τον αφήσει να μεγαλώσει, ν’ αλλάξει, να γεράσει σαν αληθινή ύπαρξη. Σαν να είχε αποκτήσει ο αστυνόμος αυτόνομη ζωή».   Ευτυχώς για όλους εμάς, πείστηκε από τις προτροπές. Ακολούθησαν άλλα δεκαοκτώ μυθιστορήματα και πολλά διηγήματα. Η συμφωνία που έκανε με τον εκδότη για το «Ρικκαρντίνο», ήταν να εκδοθεί μετά τον θάνατό του. Επειδή «Το μυθιστόρημα αποτελεί τον αποχαιρετισμό αυτού (που χάρη στην ιδιαίτερα επιτυχημένη τηλεοπτική του απόδοση) είναι με βεβαιότητα ο δημοφιλέστερος χαρακτήρας της ιταλικής λογοτεχνίας της χιλιετίας».

     Όταν έγινε γνωστή η είδηση της παράδοσης του χειρογράφου και της συμφωνίας με τον εκδότη «…άρχισαν να ακούγονται διάφορες φήμες […] ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση ο Μονταλμπάνο πέθαινε στο τέλος…» κάτι που αν αληθεύει, ο αναγνώστης θα το μάθει διαβάζοντας το βιβλίο. Το 2016 ο συγγραφέας επέφερε κάποιες μικρές διορθώσεις. Ένα χρόνο μετά τον θάνατό του, το 2020, εκδόθηκε όπως ήταν η συμφωνία στην Ιταλία. Τώρα μεταφράστηκε και στα ελληνικά.

     Ο αστυνόμος, καλείται να διαλευκάνει την δολοφονία του διευθυντή του υποκαταστήματος της Μπάνκα Ρετζονάλε στη Βιγκάτα. Η υπόθεση αρχικά δείχνει να αφορά την οργισμένη αντίδραση ενός απατημένου συζύγου. Ο Μονταλμπάνο όμως ξέρει, ότι πολλές φορές τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται! Αναλύοντας τα γεγονότα, κάνοντας τις απαραίτητες συνδέσεις και ερευνώντας τις μικρές λεπτομέρειες, ενώνει τις ψηφίδες και ολοκληρώνει το παζλ. Τώρα δεν απομένει παρά το να βρει τις ατράνταχτες αποδείξεις για να «δέσει» τους ενόχους. Θα τα καταφέρει;

     Ο Μονταλμπάνο είναι κουρασμένος κι απογοητευμένος. Όπως επισημάνει ο Φάτσιο «… δεν έχετε διάθεση, να δουλέψετε. Το παρατήρησα. Σας γνωρίζω πολλά χρόνια. Δεν τα έχετε χάσει, απλώς έχετε κουραστεί. Έχετε βαρεθεί, αστυνόμε. Και γι’ αυτό προσπαθώ μόνος μου να προχωρήσω τη δουλειά, να συγκεντρώσω στοιχεία, να διεκπεραιώσω το πιο βαρετό κομμάτι». Όταν όμως αποφασίσει να πάρει πρωτοβουλίες, ξαναγίνεται ο γνωστός αστυνόμος, με το κοφτερό, αναλυτικό μυαλό!

     Το μυθιστόρημα είναι τόσο καλό, όσο θα περίμενε κανείς από τον τεχνίτη της γραφής Α. Καμιλλέρι. Ένα  ενδιαφέρον και ξεχωριστό στοιχείο, είναι η αποτύπωση μέσα από την πλοκή, της σχέσης ανάμεσα τον λογοτεχνικό και τηλεοπτικό Μονταλμπάνο και τον δημιουργό τους!