Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΥΣΙΑ

ΚΙΚΗ ΤΣΙΛΙΓΓΕΡΙΔΟΥ
Εκδόσεις BELL
Σελ. 386, Ιούνιος 2022

      Μετά από τρία βιβλία με κεντρικό χαρακτήρα την κάπως ιδιόρρυθμη αστυνόμο Στέλλα Άνταμς, η Κ. Τσιλιγγερίδου επιστρέφει στα εκδοτικά δρώμενα με ένα μυθιστόρημα σε αρκετά διαφορετικό ύφος, πάντα όμως στο χώρο του θρίλερ.

     Στο μικρό παραθαλάσσιο χωριό Άργιλος που «τοποθετείται» στα παράλια της Χαλκιδικής, η 16χρονη Αφροδίτη, βρίσκεται νεκρή στα ριζά ενός απόκρημνου βράχου που οι ντόπιοι ονομάζουν Ακρωτήρι. (Η Άργιλος του βιβλίου είναι ένας τόπος επινοημένος. Υπάρχει όμως χωριό με αυτό το όνομα στο νομό Κοζάνης, σε υψόμετρο 700 μέτρων).

     Η υπόθεση συγκλονίζει την κλειστή τοπική κοινωνία. Ο λόγος δεν είναι μόνο επειδή πέθανε ένα νέο κορίτσι. Ούτε γιατί κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει αν είναι ατύχημα, αυτοκτονία ή εγκληματική ενέργεια. Αλλά κι επειδή ο τρόπος και ο τόπος του θανάτου, φέρνει στο μυαλό των ανθρώπων, ένα αντίστοιχο γεγονός, που συνέβη στα δύο από τα μέλη μιας παρέας τεσσάρων κοριτσιών και κόστισε τη ζωή της Ισμήνης και τον σοβαρότατο τραυματισμό της Ρεβέκκας, που μάλιστα οδήγησε στον ακρωτηριασμό της. Και το ακόμη πιο τραγικό, ότι η Αφροδίτη, ήταν κόρη μιας από τα μέλη της κοριτσίστικης παρέας. Τα κορίτσια αυτά ήταν «διαφορετικά», γι’ αυτό και δακτυλοδεικτούμενα στο χωριό, το οποίο θεωρούσαν «το τέλμα των τελμάτων, τη φυλακή των φυλακών». Δεν ήταν από τα κορίτσια «που νοιάζονταν για την εμφάνισή τους, για τον κύκλο τους, για την παρέα τους, για τα νευρικά και άτσαλα αγόρια τους, για τις εξόδους τους και για το μέλλον τους. Για τα καλοσιδερωμένα ρούχα τους. Για το μήκος της φούστας τους. Για δύο αγχωμένα φιλιά μέσα στο σκοτάδι ή κάτω από τα στροβοσκοπικά φώτα».

     Οι έρευνες της αστυνομίας αποκλείουν την εγκληματική ενέργεια και οι αστυνομικοί κλείνουν τον φάκελο της υπόθεσης. Όμως το τέταρτο μέλος της παρέας, η όμορφη Μαρίνα, δεν πείθεται ότι όλα αυτά είναι μια τραγική μεν, αλλά απλή σύμπτωση. Γι’ αυτό, ψάχνει και εντοπίζει την Ρεβέκκα, η οποία μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας της, έφυγε στο εξωτερικό. Εκεί βρέθηκε να εργάζεται ως εξωτερικός συνεργάτης με ευρωπαϊκές αστυνομικές αρχές στην εξιχνίαση δύσκολων υποθέσεων, οπότε έχει και τη σχετική εμπειρία. Της εξηγεί τι συνέβη και την παρακαλεί να επιστρέψει για λίγο στην Άργιλο, για να ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη υπόθεση. Η Ρεβέκκα για χάρη της παλιάς φιλίας δέχεται, έρχεται στο χωριό και ξεκινά έρευνες αν και οι περισσότεροι είναι πεπεισμένοι ότι «Δεν υπάρχει κανένας δολοφόνος πίσω από τα δύο γεγονότα που έγιναν με διαφορά είκοσι χρόνων μεταξύ τους στην Άργιλο, όσο και αν μοιάζουν φαινομενικά. Είναι παράλογο να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο και φυσικά δεν το σκέφτεται κανείς άλλος».

     Όπως γράφω και στην αρχή αυτής της παρουσίασης, το νέο μυθιστόρημα της Κ. Τσιλιγγερίδου «Η Τελευταία Θυσία» είναι διαφορετικό από αυτά της σειράς με την Άνταμς. Εδώ η συγγραφέας μας δείχνει ένα άλλο «πρόσωπο». Εμφανίζεται πιο ώριμη συγγραφικά και θέτει ερωτήματα και προβληματισμούς που δεν θα περίμενε κανείς να βρει σε ένα θρίλερ. Όπως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, ιδιαίτερα όπως την βιώνουν τα 16χρονα κορίτσια στο ασφυκτικό, μικροαστικό περιβάλλον στο οποίο ζουν, ο έρωτας και η ερωτική απιστία, η ζήλια και το αίσθημα της προδοσίας και μέχρι που μπορεί αυτό να οδηγήσει, η διαφορετικότητα στον σεξουαλικό προσανατολισμό και άλλα ίσως σε μικρότερο βαθμό, αλλά εξίσου σημαντικά. Κι όλα αυτά, χωρίς να χάνει τον χαρακτήρα του, που είναι αυτός του θρίλερ. Ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα!