ΓΕΔΕΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
Εκδόσεις ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗΣ
Σελ. 271, Φεβρουάριος 2023
Κείμενα απολαυστικά, που σχολίαζαν θέματα
της δικής του καθημερινότητας, που απασχολούσαν (και κάποια ταλανίζουν ακόμη)
την τοπική κοινωνία και την κοινή γνώμη γενικότερα. Κάτι σαν ένα είδος
χρονογραφήματος, από αυτά που είχαν παλαιότερα οι εφημερίδες, όταν ακόμη
σέβονταν το λειτούργημά τους αλλά και τους αναγνώστες τους, με τα οποία θέλησε
να …ξορκίσει τον θυμό που έβλεπε καθημερινά γύρω του και που είναι χρήσιμος και
πολύτιμος για μια και μόνη φορά, δηλ. «…όταν θυμώσουμε στον καθρέπτη ειλικρινά… με
τον εαυτό μας».
Τα κείμενα αυτά που συγκέντρωσε σε βιβλίο,
έχουν πολλά θετικά στοιχεία. Αποπνέουν νηφαλιότητα που σπανίζει στον δημόσιο-κυρίως
μέσω social
media-λόγο.
Ο συγγραφέας του υποστηρίζει με στέρεα επιχειρήματα όταν χρειάζεται τα
γραφόμενά του, χωρίς «κραυγές» και αφορισμούς και χωρίς να απορρίπτει a priori την
αντίθετη άποψη. Αυτό αποδεικνύει και η πολιτισμένη ανταλλαγή απόψεων που
ακολουθούσε κάποιες αναρτήσεις. Όλα, ακόμη και τα πιο «σοβαρά» είναι γραμμένα
με εξαιρετικό χιούμορ (η παρουσία της «εριτίμου» σε κάποια από αυτά είναι…
καταλυτική). Αρκετά μάλιστα είναι αυτοσαρκαστικά, το υπέρτατο κατά την ταπεινή
μου άποψη δείγμα χιούμορ.
Όμως, το μεγάλο ατού είναι η γλώσσα τους! «…
απεφάσισα να πειραματισθώ με αυτό, γνωρίζοντας όμως καλά ότι το μέσον δεν
απευθύνεται κυρίως σε γλωσσικούς αναλυτές, αλλά μάλλον σε χαλαρούς
ταχυαναγνώστες. Κάποια στιγμή πρόσθεσα σε μέρος της γραφής μου και την
καθαρεύουσα. Ενώ ειλικρινά περίμενα πτώσιν του ενδιαφέροντος, διεψεύσθην,
ευχαρίστως. Απήλαυσα αρκετά υψηλότερη και μετ’ επαίνων αναγνωσιμότητα αμέσως.
Συνέχισα συντάσσοντας τώρα σε ενιαίο κείμενο, ένα μίγμα… λέξεων, προτάσεων και
εννοιών της αρχαϊζούσης, της καθαρευούσης, της καθομιλουμένης, ακόμη δε και της
αργκό. Όλες, μα όλες οι νέες μου συγγραφικές προσεγγίσεις έτυχαν ευρείας
αποδοχής».
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε οκτώ ενότητες
ανάλογα με την θεματολογία των κειμένων. Ξεκινά δε με τον καλύτερο τρόπο. Με τα
«Καλοκαιρινά» και το ξεκαρδιστικό, σπαρταριστό κείμενο που έχει τίτλο «Η Εμβάς
(παντόφλα)», με το οποίο γελάω κάθε φορά που το ξαναδιαβάζω.
Κλείνει με το συγκινητικό «Μια Ομιλία» της
Χριστίνας Βούλη, που εκφωνήθηκε στις 14/10/2022 ενώπιον της Προέδρου της
Δημοκρατίας κ. Κατ. Σακελλαροπούλου στο συνεδριακό κέντρο του Ιδρύματος
Μείζονος Ελληνισμού «Ελληνικός Κόσμος» σε εκδήλωση του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με
Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα», το οποίο εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο γιατί ο Γεδεών
Βούλης αποφάσισε να παραχωρήσει τα έσοδα του βιβλίου στον σύλλογο «Φλόγα».
Ελπίζω ότι σύντομα ο Γεδεών θα επανέλθει
στον δημόσιο λόγο, για να κάνει το ξεκίνημα της Κυριακής μας πιο ευχάριστο,
αλλά και επειδή οι νηφάλιες αναλύσεις του, λείπουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου